Anatomia, Funkcja I Schemat Tylnej łuski - Mapy Ciała

Anatomia, Funkcja I Schemat Tylnej łuski - Mapy Ciała
Anatomia, Funkcja I Schemat Tylnej łuski - Mapy Ciała

Wideo: Anatomia, Funkcja I Schemat Tylnej łuski - Mapy Ciała

Wideo: Anatomia, Funkcja I Schemat Tylnej łuski - Mapy Ciała
Wideo: Budowanie mapy ciała. 2024, Lipiec
Anonim

Posterior scalenus, zwany także tylny różnoboczny jest najmniejszym z mięśnie pochyłe w szyję. Po obu stronach szyi znajduje się tylna łuska. Te mięśnie poruszają szyją i drugim żebrem.

Każdy mięsień tylny łokciowy łączy dwa dolne kręgi szyjne (szyi) z drugim żebrem. Wsuwają się na tylno-boczną powierzchnię żebra, co oznacza, że przyczepiają się do tylnej strony kości.

Skalenus posterior wygina kręgi szyjne, gdy działa jednostronnie (przy pracy tylko jednej z par mięśni). To porusza głowę do przodu, co może się zdarzyć, gdy ktoś kiwa głową. Napina również szyję i unosi drugie żebro, gdy działa obustronnie (gdy pracują oba tylne mięśnie łokciowe). Drugie żebro unosi się podczas wdechu lub wdechu. Skórnik tylny współpracuje z mięśniem długiego włosa, longus colli, scalenus medius i mięśniami wewnętrznymi skalenus.

Jego zaopatrzenie w nerwy obejmuje tylne gałęzie C5, C6, C7 i C8. Uraz tylnej części skóry głowy może skutkować zespołem skalenus anticus (zwanym również zespołem ujścia klatki piersiowej). Powoduje to ból w klatce piersiowej, ramionach, plecach i ramionach. W skrajnych przypadkach tylna część skóry głowy może zmniejszyć dopływ krwi do dłoni, powodując ich drętwienie i zimno. Zespół Scalenus anticus można leczyć poprzez rozluźnienie mięśniowo-powięziowe - specjalny rodzaj terapii masażu tkankowego - oraz regulację szyi przez kręgarza. Takie leczenie może złagodzić nacisk na nerwy i naczynia krwionośne poprzez zmniejszenie napięcia mięśni i nieprawidłowego ruchu szyi.

Zalecane: