Zespół Stresu Pourazowego (PTSD)

Spisu treści:

Zespół Stresu Pourazowego (PTSD)
Zespół Stresu Pourazowego (PTSD)

Wideo: Zespół Stresu Pourazowego (PTSD)

Wideo: Zespół Stresu Pourazowego (PTSD)
Wideo: Jak sobie radzić z zespołem stresu pourazowego (PTSD) 2024, Może
Anonim

Zespół stresu pourazowego (PTSD) to zaburzenie zdrowia psychicznego, które rozpoczyna się po traumatycznym wydarzeniu. Zdarzenie to może wiązać się z rzeczywistą lub domniemaną groźbą obrażeń lub śmierci.

Może to obejmować:

  • klęska żywiołowa, taka jak trzęsienie ziemi lub tornado
  • walka militarna
  • napaść lub znęcanie się fizyczne lub seksualne
  • Wypadek

Osoby z PTSD odczuwają podwyższone poczucie zagrożenia. Ich naturalna reakcja walki lub ucieczki jest zmieniona, co powoduje, że czują się zestresowani lub przerażeni, nawet gdy są bezpieczni.

PTSD było kiedyś nazywane „szokiem pocisku” lub „zmęczeniem bojowym”, ponieważ często dotyka weteranów wojennych. Według National Center for PTSD szacuje się, że około 15 procent weteranów wojny w Wietnamie i 12 procent weteranów wojny w Zatoce ma PTSD.

Ale PTSD może przydarzyć się każdemu w każdym wieku. Występuje jako odpowiedź na zmiany chemiczne i neuronalne w mózgu po ekspozycji na groźne zdarzenia. Posiadanie PTSD nie oznacza, że jesteś wadliwy lub słaby.

Objawy PTSD

PTSD może zakłócać normalne czynności i zdolność do funkcjonowania. Słowa, dźwięki lub sytuacje przypominające o traumie mogą wywołać objawy.

Objawy PTSD można podzielić na cztery grupy:

Wtargnięcie

  • retrospekcje, w których czujesz, że przeżywasz to wydarzenie w kółko
  • żywe, nieprzyjemne wspomnienia z wydarzenia
  • częste koszmary związane z wydarzeniem
  • intensywny stres psychiczny lub fizyczny, gdy myślisz o wydarzeniu

Unikanie

Unikanie, jak sama nazwa wskazuje, oznacza unikanie ludzi, miejsc lub sytuacji, które przypominają o traumatycznym wydarzeniu.

Pobudzenie i reaktywność

  • problemy z koncentracją
  • łatwe zaskoczenie i przesadna reakcja, gdy jesteś zaskoczony
  • ciągłe uczucie bycia na krawędzi
  • drażliwość
  • napady złości

Poznanie i nastrój

  • negatywne myśli o sobie
  • zniekształcone poczucie winy, zmartwienia lub winy
  • kłopoty z zapamiętaniem ważnych części wydarzenia
  • zmniejszone zainteresowanie czynnościami, które kiedyś kochałeś

Ponadto osoby z PTSD mogą doświadczać depresji i ataków paniki.

Ataki paniki mogą powodować objawy, takie jak:

  • podniecenie
  • pobudliwość
  • zawroty głowy
  • zawroty
  • półomdlały
  • bijące lub bijące serce
  • bóle głowy

Objawy PTSD u kobiet

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA) kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na PTSD niż mężczyźni, a objawy manifestują się nieco inaczej.

Kobiety mogą czuć więcej:

  • niespokojny i przygnębiony
  • odrętwiały, bez emocji
  • łatwo zaskoczony
  • wrażliwy na przypomnienia o traumie

Objawy kobiet trwają dłużej niż mężczyźni. Średnio kobiety czekają 4 lata na wizytę u lekarza, podczas gdy mężczyźni zwykle proszą o pomoc w ciągu 1 roku od wystąpienia objawów, jak podaje Departament Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych, Biuro Zdrowia Kobiet.

Objawy PTSD u mężczyzn

Mężczyźni zwykle mają typowe objawy PTSD polegające na ponownym doświadczaniu, unikaniu, problemach poznawczych i nastroju oraz obawach o pobudzenie. Objawy te często pojawiają się w ciągu pierwszego miesiąca po traumatycznym wydarzeniu, ale pojawienie się objawów może zająć miesiące lub lata.

Każdy z PTSD jest inny. Specyficzne objawy są unikalne dla każdego mężczyzny w oparciu o jego biologię i traumę, której doświadczył.

Leczenie PTSD

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie PTSD, Twój lekarz prawdopodobnie zaleci terapię, leki lub kombinację tych dwóch metod leczenia.

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub „terapia rozmowa” zachęca do przetworzenia traumatycznego wydarzenia i zmiany negatywnych wzorców myślenia z nim związanych.

Podczas terapii ekspozycyjnej ponownie doświadczasz elementów traumy w bezpiecznym środowisku. Może to pomóc zmniejszyć wrażliwość na zdarzenie i zmniejszyć objawy.

Leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i nasenne mogą pomóc złagodzić objawy depresji i lęku. Dwa leki przeciwdepresyjne są zatwierdzone przez FDA do leczenia PTSD: sertralina (Zoloft) i paroksetyna (Paxil).

Przyczyny PTSD

PTSD zaczyna się u ludzi, którzy przeszli lub byli świadkami traumatycznego wydarzenia, takiego jak klęska żywiołowa, walka wojskowa lub napad. Większość osób, które doświadczyły jednego z tych zdarzeń, nie ma później problemów, ale u niewielkiego odsetka PTSD.

Uraz może spowodować rzeczywiste zmiany w mózgu.

Na przykład badanie z 2018 roku sugeruje, że osoby z tym zaburzeniem mają mniejszy hipokamp - obszar mózgu zaangażowany w pamięć i emocje.

Jednak nie wiadomo, czy przed urazem mieli mniejszą objętość hipokampu, czy też uraz spowodował zmniejszenie objętości hipokampu.

Potrzebne są dalsze badania w tej dziedzinie. Osoby z PTSD mogą również mieć nieprawidłowy poziom hormonów stresu, co może wywołać nadmierną reakcję walki lub ucieczki.

Niektórzy ludzie są w stanie lepiej radzić sobie ze stresem niż inni.

Wydaje się, że pewne czynniki chronią przed rozwojem PTSD.

Medyczny PTSD

Stan zagrażający życiu może być równie traumatyczny jak klęska żywiołowa lub przemoc.

Badania pokazują, że około 1 na 8 osób po zawale serca rozwija się później PTSD. Osoby, u których wystąpiło PTSD po zdarzeniu medycznym, są mniej skłonne do kontynuowania schematu leczenia, którego potrzebują, aby uzyskać poprawę.

Nie musisz mieć poważnego stanu, aby rozwinąć PTSD. Nawet drobna choroba lub operacja mogą być traumatyczne, jeśli naprawdę cię zdenerwują.

Możesz mieć PTSD, jeśli ciągle myślisz o zdarzeniu medycznym i przeżywasz go ponownie, i czujesz, że po ustąpieniu problemu nadal jesteś w niebezpieczeństwie. Jeśli po upływie ponad tygodnia nadal jesteś zdenerwowany, Twój lekarz powinien zbadać Cię pod kątem PTSD.

PTSD po porodzie

Poród to zwykle szczęśliwy czas, ale dla niektórych młodych mam może to być trudne doświadczenie.

Według badania z 2018 roku nawet 4 procent kobiet doświadcza PTSD po urodzeniu dziecka. Kobiety, które mają komplikacje w ciąży lub które rodzą zbyt wcześnie, są bardziej narażone na PTSD.

Ryzyko wystąpienia zespołu stresu pourazowego po porodzie jest większe, jeśli:

  • mieć depresję
  • boją się porodu
  • miał złe doświadczenia z przeszłą ciążą
  • nie masz sieci wsparcia

PTSD może utrudniać opiekę nad dzieckiem. Jeśli po urodzeniu dziecka masz objawy PTSD, udaj się do lekarza w celu oceny.

Diagnoza PTSD

Nie ma specjalnego testu do zdiagnozowania PTSD. Diagnoza może być trudna, ponieważ osoby z zaburzeniem mogą wahać się, czy przypomnieć sobie lub omówić traumę lub jej objawy.

Specjalista zdrowia psychicznego, taki jak psychiatra, psycholog lub pielęgniarka psychiatryczna, jest najlepiej wykwalifikowany do zdiagnozowania PTSD.

Aby zdiagnozować PTSD, musisz odczuwać wszystkie poniższe objawy przez 1 miesiąc lub dłużej:

  • co najmniej jeden objaw ponownego doświadczenia
  • co najmniej jeden objaw unikania
  • co najmniej dwa objawy pobudzenia i reaktywności
  • co najmniej dwa objawy poznawcze i nastroju

Objawy muszą być na tyle poważne, aby przeszkadzały w codziennych czynnościach, które mogą obejmować chodzenie do pracy lub szkoły lub przebywanie w pobliżu przyjaciół i członków rodziny.

Rodzaje PTSD

PTSD jest jednym ze schorzeń, ale niektórzy eksperci dzielą go na podtypy w zależności od objawów danej osoby, zwane także „specyfikatorami” stanu, aby ułatwić diagnozowanie i leczenie.

  • Ostre zaburzenie stresowe (ASD) nie jest PTSD. Jest to zbiór objawów, takich jak lęk i unikanie, które pojawiają się w ciągu miesiąca po traumatycznym wydarzeniu. Wiele osób z ASD rozwija PTSD.
  • Dysocjacyjny PTSD występuje wtedy, gdy odrywasz się od traumy. Czujesz się oddzielony od wydarzenia lub jakbyś był poza własnym ciałem.
  • Nieskomplikowane PTSD występuje wtedy, gdy masz objawy PTSD, takie jak ponowne przeżycie traumatycznego wydarzenia oraz unikanie ludzi i miejsc związanych z traumą, ale nie masz żadnych innych problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak depresja. Osoby z nieskomplikowanym podtypem często dobrze reagują na leczenie.
  • Współistniejące PTSD obejmuje objawy PTSD, wraz z innym zaburzeniem zdrowia psychicznego, takim jak depresja, zespół lęku napadowego lub problem nadużywania substancji. Osoby z tym typem osiągają najlepsze wyniki, lecząc zarówno PTSD, jak i inne problemy ze zdrowiem psychicznym.

Inne specyfikatory obejmują:

  • „Z derealizacją” oznacza, że dana osoba czuje się emocjonalnie i fizycznie oderwana od ludzi i innych doświadczeń. Mają problemy ze zrozumieniem realiów ich najbliższego otoczenia.
  • „Z opóźnioną ekspresją” oznacza, że osoba nie spełnia pełnych kryteriów PTSD przez co najmniej 6 miesięcy po zdarzeniu. Niektóre objawy mogą wystąpić natychmiast, ale nie wystarczają do postawienia pełnej diagnozy PTSD.

Złożony PTSD

Wiele zdarzeń wywołujących PTSD - takich jak gwałtowny atak lub wypadek samochodowy - ma miejsce raz i już minęło. Inne, takie jak wykorzystywanie seksualne lub fizyczne w domu, handel ludźmi lub zaniedbania, mogą trwać wiele miesięcy lub lat.

Złożony zespół stresu pourazowego (PTS) to osobny, ale pokrewny termin używany do opisania emocjonalnych następstw ciągłej i długotrwałej traumy lub wielu urazów.

Przewlekły uraz może spowodować nawet poważniejsze szkody psychiczne niż pojedyncze zdarzenie. Należy zauważyć, że wśród profesjonalistów istnieje poważna debata na temat kryteriów diagnostycznych złożonego PTSD.

Osoby z typem złożonym mogą mieć inne objawy oprócz typowych objawów PTSD, takie jak niekontrolowane uczucia lub negatywna samoocena.

Niektóre czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia złożonego zespołu stresu pourazowego.

PTSD u dzieci

Dzieci są odporne. Przez większość czasu odbijają się od traumatycznych wydarzeń. Jednak czasami nadal przeżywają to wydarzenie lub mają inne objawy PTSD miesiąc lub dłużej.

Typowe objawy PTSD u dzieci to:

  • koszmary
  • problemy ze snem
  • ciągły strach i smutek
  • drażliwość i kłopoty z kontrolowaniem gniewu
  • unikanie osób lub miejsc związanych z wydarzeniem
  • ciągła negatywność

CBT i leki są pomocne dla dzieci z PTSD, podobnie jak dla dorosłych. Jednak dzieci potrzebują dodatkowej opieki i wsparcia ze strony rodziców, nauczycieli i przyjaciół, aby pomóc im ponownie poczuć się bezpiecznie.

PTSD i depresja

Te dwa warunki często idą w parze. Depresja zwiększa ryzyko wystąpienia PTSD i odwrotnie.

Wiele objawów się nakłada, co może utrudniać ustalenie, który z nich występuje. Objawy wspólne dla PTSD i depresji obejmują:

  • wybuchy emocji
  • utrata zainteresowania działaniami
  • problemy ze snem

Niektóre z tych samych metod leczenia mogą pomóc zarówno w przypadku PTSD, jak i depresji.

Jeśli uważasz, że możesz mieć jeden lub oba z tych warunków, dowiedz się, gdzie szukać pomocy.

Sny PTSD

Kiedy masz PTSD, sen może nie być już czasem odpoczynku. Większość ludzi, którzy przeżyli intensywną traumę, ma problemy z zasypianiem lub spaniem w nocy.

Nawet gdy zasypiasz, możesz mieć koszmary związane z traumatycznym wydarzeniem. Osoby z PTSD częściej mają koszmary niż osoby bez tego stanu.

Według National Center for PTSD, wczesne badanie wykazało, że 52 procent weteranów Wietnamu miało częste koszmary, w porównaniu do zaledwie 3 procent cywilów.

Złe sny związane z zespołem stresu pourazowego są czasami nazywane koszmarami replikacyjnymi. Mogą się zdarzyć kilka razy w tygodniu i mogą być nawet bardziej żywe i denerwujące niż typowe złe sny.

PTSD u nastolatków

Lata młodzieńcze już teraz są emocjonalnie trudne. Przetwarzanie traumy może być trudne dla kogoś, kto nie jest już dzieckiem, ale nie jest całkiem dorosły.

PTSD u nastolatków często objawia się agresywnym lub drażliwym zachowaniem. Nastolatki mogą podejmować ryzykowne czynności, takie jak używanie narkotyków lub alkoholu, aby sobie poradzić. Mogą też niechętnie rozmawiać o swoich uczuciach.

Podobnie jak u dzieci i dorosłych, CBT jest pomocnym sposobem leczenia nastolatków z PTSD. Oprócz terapii niektóre dzieci mogą odnieść korzyści z leków przeciwdepresyjnych lub innych leków.

Radzenie sobie z PTSD

Psychoterapia jest ważnym narzędziem pomagającym radzić sobie z objawami PTSD. Może pomóc w zidentyfikowaniu czynników wyzwalających objawy, opanowaniu objawów i stawieniu czoła obawom. Pomocne jest również wsparcie przyjaciół i rodziny.

Poznanie PTSD pomoże ci zrozumieć swoje uczucia i jak skutecznie sobie z nimi radzić. Prowadzenie zdrowego stylu życia i dbanie o siebie również pomoże w PTSD.

Spróbuj:

  • stosuj zbilansowaną dietę
  • wystarczająco dużo odpoczynku i ćwiczeń
  • unikaj wszystkiego, co pogarsza twój stres lub niepokój

Grupy wsparcia zapewniają bezpieczną przestrzeń, w której możesz omówić swoje uczucia z innymi osobami z PTSD. Może to pomóc ci zrozumieć, że twoje objawy nie są niezwykłe i że nie jesteś sam.

Aby znaleźć internetową lub społeczną grupę wsparcia PTSD, skorzystaj z jednego z następujących zasobów:

  • Strona społeczności na temat PTSD
  • Grupy spotkań PTSD
  • Strona niemilitarnej społeczności PTSD
  • Departament Spraw Weteranów Stanów Zjednoczonych
  • National Alliance on Mental Illness (NAMI)
  • Prezent od wewnątrz
  • Anonimowy PTSD

Czynniki ryzyka PTSD

Pewne traumatyczne zdarzenia są bardziej prawdopodobne, aby wywołać PTSD, w tym:

  • walka militarna
  • znęcanie się w dzieciństwie
  • przemoc seksualna
  • atak
  • wypadek
  • katastrofy

Nie każdy, kto przeżywa traumatyczne przeżycie, choruje na zespół stresu pourazowego. Bardziej prawdopodobne jest, że rozwinie się zaburzenie, jeśli uraz był ciężki lub trwał długo.

Inne czynniki, które mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia PTSD, obejmują:

  • depresja i inne problemy ze zdrowiem psychicznym
  • nadużywanie substancji
  • brak wsparcia
  • praca, która zwiększa twoje narażenie na traumatyczne wydarzenia, takie jak policjant, żołnierz lub ratownik
  • Płeć żeńska
  • członkowie rodziny z PTSD

Życie z kimś z PTSD

PTSD wpływa nie tylko na osobę, która go ma. Jego skutki mogą wpływać na otaczające ich osoby.

Gniew, strach lub inne emocje, z którymi często borykają się osoby z PTSD, mogą nadwyrężyć nawet najsilniejsze relacje.

Poznanie wszystkiego, co możesz na temat PTSD, może pomóc Ci być lepszym obrońcą i wsparciem dla ukochanej osoby. Dołączenie do grupy wsparcia dla członków rodziny osób żyjących z PTSD może dać ci dostęp do przydatnych wskazówek od osób, które były lub są obecnie na twoim miejscu.

Postaraj się upewnić, że ukochana osoba jest odpowiednio leczona, która może obejmować terapię, leki lub kombinację tych dwóch.

Spróbuj też rozpoznać i zaakceptować, że życie z osobą z zespołem stresu pourazowego nie jest łatwe. Są wyzwania. Jeśli poczujesz taką potrzebę, skontaktuj się z opiekunem. Dostępna jest terapia, która pomoże Ci uporać się z osobistymi wyzwaniami, takimi jak frustracja i zmartwienie.

Jak powszechne jest PTSD

Według National Center for PTSD, około połowa wszystkich kobiet i 60 procent wszystkich mężczyzn doświadczy traumy w którymś momencie swojego życia. Jednak nie u każdego, kto przeżywa traumatyczne wydarzenie, wystąpi zespół stresu pourazowego.

Według badania z 2017 roku, co najmniej 10 procent przypadków PTSD występuje u kobiet w ciągu całego życia. W przypadku mężczyzn występuje przynajmniej 5-procentowy wskaźnik PTSD w ciągu ich życia. Mówiąc prosto, kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na PTSD niż mężczyźni.

Dostępne są ograniczone badania dotyczące rozpowszechnienia PTSD u dzieci i młodzieży.

Wczesny przegląd wykazał, że wśród nastolatków w wieku od 13 do 18 lat występuje 5 procent chorobowości w ciągu całego życia.

Zapobieganie PTSD

Niestety nie ma sposobu, aby zapobiec traumatycznym zdarzeniom, które prowadzą do PTSD. Ale jeśli przeżyłeś jedno z tych wydarzeń, możesz zrobić kilka rzeczy, aby uchronić się przed retrospekcjami i innymi objawami.

Posiadanie silnego systemu wsparcia to jeden ze sposobów, który może pomóc w zapobieganiu PTSD. Oprzyj się na ludziach, którym ufasz najbardziej - swoim partnerze, przyjaciołach, rodzeństwie lub wyszkolonym terapeutą. Kiedy twoje doświadczenie ciąży ci na głowie, porozmawiaj o tym z osobami w sieci wsparcia.

Spróbuj zmienić sposób myślenia o trudnej sytuacji. Na przykład pomyśl o sobie i postrzegaj siebie jako ocalałego, a nie ofiarę.

Pomaganie innym ludziom w wyleczeniu z traumatycznego wydarzenia życiowego może pomóc w nadaniu znaczenia traumie, której doświadczyłeś, co może również pomóc w wyleczeniu.

Powikłania PTSD

PTSD może wpływać na każdą część Twojego życia, w tym pracę i związki.

Może to zwiększyć ryzyko:

  • depresja
  • niepokój
  • myśli lub działania samobójcze

Niektóre osoby z PTSD sięgają po narkotyki i alkohol, aby poradzić sobie z objawami. Chociaż te metody mogą tymczasowo łagodzić negatywne uczucia, nie leczą ich przyczyny. Mogą nawet pogorszyć niektóre objawy.

Jeśli używałeś substancji, aby sobie poradzić, Twój terapeuta może zalecić program zmniejszający Twoje uzależnienie od narkotyków lub alkoholu.

Kto dostaje PTSD

Osoby, u których wystąpiło PTSD, przeżyły traumatyczne wydarzenie, takie jak wojna, klęska żywiołowa, wypadek lub napad. Jednak nie u każdego, kto doświadczył jednego z tych wydarzeń, wystąpią objawy.

Twój poziom wsparcia może pomóc określić, jak radzisz sobie ze stresem związanym z doświadczeniem.

Czas trwania i dotkliwość urazu mogą wpływać na Twoje szanse na wystąpienie PTSD. Twoje prawdopodobieństwo wzrasta wraz z długotrwałym i silniejszym stresem. Depresja lub inne problemy ze zdrowiem psychicznym mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia PTSD.

Osoby, u których wystąpi PTSD, mogą być w dowolnym wieku, pochodzeniu etnicznym lub poziomie dochodów. Kobiety są bardziej podatne na ten stan niż mężczyźni.

Kiedy uzyskać pomoc dotyczącą PTSD

Jeśli doświadczasz objawów PTSD, zrozum, że nie jesteś sam. Według National Center for PTSD, 8 milionów dorosłych cierpi na PTSD każdego roku.

Jeśli często masz niepokojące myśli, nie jesteś w stanie kontrolować swoich działań lub boisz się, że możesz zranić siebie lub innych, od razu poszukaj pomocy.

Natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego.

Perspektywa PTSD

Jeśli masz PTSD, wczesne leczenie może pomóc złagodzić objawy. Może również dostarczyć skutecznych strategii radzenia sobie z natrętnymi myślami, wspomnieniami i retrospekcjami.

Poprzez terapię, grupy wsparcia i leki możesz wyruszyć na drogę do wyzdrowienia.

Zawsze pamiętaj, że nie jesteś sam. Pomoc jest dostępna, jeśli jej potrzebujesz.

Zalecane: