Co to jest autyzm?
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) to szerokie pojęcie określające grupę zaburzeń neurorozwojowych.
Zaburzenia te charakteryzują się problemami z komunikacją i interakcjami społecznymi. Osoby z ASD często wykazują ograniczone, powtarzalne i stereotypowe zainteresowania lub wzorce zachowań.
ASD występuje u osób na całym świecie, niezależnie od rasy, kultury czy pochodzenia ekonomicznego. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) autyzm występuje częściej u chłopców niż u dziewcząt, przy stosunku mężczyzn do kobiet wynoszącym 4: 1.
CDC oszacowało w 2014 r., Że prawie 1 na 59 dzieci zostało zidentyfikowanych z ASD.
Istnieją przesłanki wskazujące na wzrost liczby przypadków ASD. Niektórzy przypisują ten wzrost czynnikom środowiskowym. Jednak eksperci debatują, czy rzeczywiście występuje wzrost przypadków, czy tylko częstsze diagnozy.
Porównaj wskaźniki autyzmu w różnych stanach w całym kraju.
Jakie są rodzaje autyzmu?
DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) jest publikowany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) i jest używany przez klinicystów do diagnozowania różnych zaburzeń psychicznych.
Piąta i najnowsza edycja DSM została wydana w 2013 roku. DSM-5 obecnie rozpoznaje pięć różnych podtypów ASD lub specyfikatorów. Oni są:
- z towarzyszącym upośledzeniem umysłowym lub bez
- z towarzyszącym zaburzeniem językowym lub bez
- związane ze znanym stanem medycznym lub genetycznym lub czynnikiem środowiskowym
- związane z innym zaburzeniem neurorozwojowym, psychicznym lub behawioralnym
- z katatonią
U kogoś można zdiagnozować jeden lub więcej specyfikatorów.
Przed DSM-5 osoby ze spektrum autyzmu mogły mieć zdiagnozowane jedno z następujących zaburzeń:
- zaburzenie autystyczne
- Zespół Aspergera
- wszechobecne zaburzenie rozwoju - nieokreślone inaczej (PDD-NOS)
- zaburzenie dezintegracyjne w dzieciństwie
Ważne jest, aby pamiętać, że osoba, która otrzymała jedną z tych wcześniejszych diagnoz, nie straciła diagnozy i nie będzie potrzeby ponownej oceny.
Według DSM-5 szersza diagnostyka ASD obejmuje takie zaburzenia, jak zespół Aspergera.
Jakie są objawy autyzmu?
Objawy autyzmu zwykle stają się wyraźnie widoczne we wczesnym dzieciństwie, między 12 a 24 miesiącem życia. Jednak objawy mogą również pojawić się wcześniej lub później.
Wczesne objawy mogą obejmować wyraźne opóźnienie w rozwoju językowym lub społecznym.
DSM-5 dzieli objawy autyzmu na dwie kategorie: problemy z komunikacją i interakcjami społecznymi oraz ograniczone lub powtarzające się wzorce zachowań lub czynności.
Problemy z komunikacją i interakcjami społecznymi obejmują:
- problemy z komunikacją, w tym trudności w dzieleniu się emocjami, dzieleniu się zainteresowaniami lub utrzymywaniu wymiany zdań
- problemy z komunikacją niewerbalną, takie jak problemy z utrzymaniem kontaktu wzrokowego lub odczytywaniem mowy ciała
- trudności w rozwijaniu i utrzymywaniu relacji
Ograniczone lub powtarzające się wzorce zachowań lub czynności obejmują:
- powtarzające się ruchy, ruchy lub wzorce mowy
- sztywne przestrzeganie określonych procedur lub zachowań
- wzrost lub spadek wrażliwości na określone informacje sensoryczne z otoczenia, takie jak negatywna reakcja na określony dźwięk
- utrwalone zainteresowania lub troski
Osoby są oceniane w ramach każdej kategorii i notowane są nasilenie objawów.
Aby uzyskać diagnozę ASD, osoba musi wykazać wszystkie trzy objawy z pierwszej kategorii i co najmniej dwa objawy z drugiej kategorii.
Co powoduje autyzm?
Dokładna przyczyna ASD nie jest znana. Najnowsze badania pokazują, że nie ma jednej przyczyny.
Niektóre z podejrzewanych czynników ryzyka autyzmu obejmują:
- posiadanie członka najbliższej rodziny z autyzmem
- mutacje genetyczne
- zespół łamliwego chromosomu X i inne zaburzenia genetyczne
- urodzić się przez starszych rodziców
- niska waga po urodzeniu
- zaburzenia równowagi metabolicznej
- narażenie na metale ciężkie i toksyny środowiskowe
- historia infekcji wirusowych
- narażenie płodu na leki kwas walproinowy (Depakene) lub talidomid (Thalomid)
Według National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS), zarówno genetyka, jak i środowisko mogą determinować rozwój autyzmu.
Wiele źródeł, zarówno starych, jak i nowych, stwierdziło, że zaburzenie to nie jest spowodowane przez szczepionki.
W kontrowersyjnym badaniu z 1998 roku zaproponowano związek między autyzmem a szczepionką przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR). Jednak badanie to zostało obalone przez inne badania i ostatecznie wycofane w 2010 roku.
Przeczytaj więcej o autyzmie i jego czynnikach ryzyka.
Jakie testy są używane do diagnozowania autyzmu?
Diagnoza ASD obejmuje kilka różnych badań przesiewowych, testów genetycznych i ocen.
Pokazy rozwojowe
Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) zaleca, aby wszystkie dzieci w wieku 18 i 24 miesięcy poddawały się badaniom przesiewowym w kierunku ASD.
Badania przesiewowe mogą pomóc we wczesnej identyfikacji dzieci, które mogą mieć ASD. Takie dzieci mogą odnieść korzyści z wczesnej diagnozy i interwencji.
Zmodyfikowana lista kontrolna dotycząca autyzmu u małych dzieci (M-CHAT) jest popularnym narzędziem do badań przesiewowych stosowanym w wielu gabinetach pediatrycznych. Ankieta składająca się z 23 pytań jest wypełniana przez rodziców. Pediatrzy mogą następnie wykorzystać dostarczone odpowiedzi do zidentyfikowania dzieci, które mogą być zagrożone ASD.
Należy zauważyć, że badanie przesiewowe nie jest diagnozą. Dzieci, które pozytywnie przeszły testy na ASD, niekoniecznie mają to zaburzenie. Ponadto badania przesiewowe czasami nie wykrywają każdego dziecka z ASD.
Inne pokazy i testy
Lekarz Twojego dziecka może zalecić kombinację testów na autyzm, w tym:
- Testy DNA pod kątem chorób genetycznych
- ocena behawioralna
- testy wizualne i dźwiękowe, aby wykluczyć wszelkie problemy ze wzrokiem i słuchem, które nie są związane z autyzmem
- badania przesiewowe terapii zajęciowej
- kwestionariusze rozwojowe, takie jak Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS)
Diagnozy są zwykle stawiane przez zespół specjalistów. Zespół ten może obejmować psychologów dziecięcych, terapeutów zajęciowych lub patologów mowy i języka.
Dowiedz się więcej o testach służących do diagnozowania autyzmu.
Jak leczy się autyzm?
Nie ma „lekarstwa” na autyzm, ale terapie i inne rozważania dotyczące leczenia mogą pomóc ludziom poczuć się lepiej lub złagodzić objawy.
Wiele podejść terapeutycznych obejmuje terapie, takie jak:
- terapia behawioralna
- terapia zabawowa
- terapia zajęciowa
- fizykoterapia
- terapia mowy
Masaże, kołdry obciążeniowe i odzież oraz techniki medytacyjne mogą również wywoływać efekty relaksacyjne. Jednak wyniki leczenia będą się różnić.
Niektóre osoby z widma mogą dobrze reagować na pewne podejścia, a inne nie.
Kup kołdry obciążeniowe tutaj.
Alternatywne metody leczenia
Alternatywne metody leczenia autyzmu mogą obejmować:
- witaminy w dużych dawkach
- terapia chelatująca polegająca na wypłukiwaniu metali z organizmu
- tlenoterapia hiperbaryczna
- melatonina na problemy ze snem
Badania nad alternatywnymi metodami leczenia są mieszane, a niektóre z nich mogą być niebezpieczne.
Przed zainwestowaniem w którykolwiek z nich rodzice i opiekunowie powinni porównać koszty badań i koszty finansowe z ewentualnymi korzyściami. Dowiedz się więcej o alternatywnych metodach leczenia autyzmu.
Czy dieta może mieć wpływ na autyzm?
Nie ma specjalnej diety przeznaczonej dla osób z ASD. Niemniej jednak niektórzy zwolennicy autyzmu badają zmiany w diecie jako sposób na zminimalizowanie problemów behawioralnych i poprawę ogólnej jakości życia.
Podstawą diety autystycznej jest unikanie sztucznych dodatków. Należą do nich konserwanty, barwniki i substancje słodzące.
Dieta na autyzm może zamiast tego skupiać się na pełnowartościowej żywności, takiej jak:
- świeże owoce i warzywa
- chudy drób
- ryba
- tłuszcze nienasycone
- dużo wody
Niektórzy zwolennicy autyzmu również zalecają dietę bezglutenową. Gluten białkowy znajduje się w pszenicy, jęczmieniu i innych zbożach.
Ci zwolennicy uważają, że gluten wywołuje stany zapalne i niepożądane reakcje organizmu u niektórych osób z ASD. Jednak badania naukowe nie są jednoznaczne na temat związku między autyzmem, glutenem i innym białkiem znanym jako kazeina.
Niektóre badania i niepotwierdzone dowody sugerują, że dieta może pomóc złagodzić objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), stanu podobnego do autyzmu. Dowiedz się więcej o diecie ADHD.
Jak autyzm wpływa na dzieci?
Dzieci z autyzmem mogą nie osiągnąć takich samych kamieni milowych w rozwoju jak ich rówieśnicy lub mogą wykazywać utratę wcześniej rozwiniętych umiejętności społecznych lub językowych.
Na przykład 2-latek bez autyzmu może wykazywać zainteresowanie prostymi grami zmyślonymi. Czterolatek bez autyzmu może czerpać przyjemność z zajęć z innymi dziećmi. Dziecko z autyzmem może mieć problemy z interakcją z innymi lub zupełnie go nie lubić.
Dzieci z autyzmem mogą również angażować się w powtarzające się zachowania, mieć trudności ze snem lub kompulsywnie jeść rzeczy niespożywcze. Mogą mieć trudności z rozwojem bez zorganizowanego środowiska lub spójnej rutyny.
Jeśli Twoje dziecko ma autyzm, być może będziesz musiał blisko współpracować z nauczycielami, aby zapewnić mu sukces w klasie.
Dostępnych jest wiele zasobów, które mogą pomóc dzieciom z autyzmem, a także ich bliskim.
Lokalne grupy wsparcia można znaleźć za pośrednictwem krajowej organizacji non-profit The Autism Society. Organizacja Autism Speaks zapewnia również ukierunkowane zestawy narzędzi przeznaczone dla rodziców, rodzeństwa, dziadków i przyjaciół dzieci z autyzmem.
Autyzm i ćwiczenia
Dzieci z autyzmem mogą stwierdzić, że pewne ćwiczenia mogą odgrywać rolę w łagodzeniu frustracji i promowaniu ogólnego dobrego samopoczucia.
Każdy rodzaj ćwiczeń, które lubi Twoje dziecko, może być korzystny. Chodzenie i zwykła zabawa na placu zabaw są idealne.
Pływanie i przebywanie w wodzie może służyć zarówno jako ćwiczenie, jak i zabawa sensoryczna. Zabawy sensoryczne mogą pomóc osobom z autyzmem, które mogą mieć problemy z przetwarzaniem sygnałów pochodzących z ich zmysłów.
Czasami sporty kontaktowe mogą być trudne dla dzieci z autyzmem. Zamiast tego możesz zachęcać do innych form trudnych, ale wzmacniających ćwiczeń. Zacznij od tych wskazówek dotyczących kręgów ramion, skoków w gwiazdy i innych ćwiczeń z autyzmem dla dzieci.
Jak autyzm wpływa na dziewczynki?
Ze względu na rozpowszechnienie ze względu na płeć autyzm jest często traktowany stereotypowo jako choroba chłopców. Według CDC ASD występuje około 4 razy częściej u chłopców niż u dziewcząt.
Nie oznacza to jednak, że autyzm nie występuje u dziewcząt. W rzeczywistości CDC szacuje, że 0,66 procent, czyli około 1 na 152 dziewczyny, ma autyzm. Autyzm może nawet występować inaczej u kobiet.
W porównaniu do ostatnich dziesięcioleci autyzm jest testowany wcześniej i częściej. Prowadzi to do wyższych zgłaszanych wskaźników zarówno u chłopców, jak i dziewcząt.
Jak autyzm wpływa na dorosłych?
Rodziny, które mają bliskich z ASD, mogą martwić się o to, jak wygląda życie z autyzmem dla osoby dorosłej.
Mniejszość dorosłych z ASD może dalej żyć lub pracować samodzielnie. Jednak wielu dorosłych z ASD wymaga ciągłej pomocy lub interwencji przez całe życie.
Wprowadzenie terapii i innych metod leczenia na wczesnym etapie życia może pomóc w uzyskaniu większej niezależności i lepszej jakości życia.
Czasami osoby, które są na spektrum, są diagnozowane dopiero znacznie później w życiu. Wynika to po części z wcześniejszego braku świadomości wśród lekarzy.
Poszukaj pomocy, jeśli podejrzewasz, że masz autyzm dorosłych. Nie jest za późno na diagnozę.
Dlaczego świadomość autyzmu jest ważna?
Kwiecień to Światowy Miesiąc Autyzmu. Został również uznany za Narodowy Miesiąc Świadomości Autyzmu w Stanach Zjednoczonych. Jednak wielu zwolenników słusznie wzywało do zwiększania świadomości na temat ASD przez cały rok, a nie tylko przez 30 wybranych dni.
Świadomość autyzmu wymaga również empatii i zrozumienia, że ASD są różne dla każdego.
Niektóre zabiegi i terapie mogą działać dla niektórych osób, ale nie dla innych. Rodzice i opiekunowie mogą również mieć różne opinie na temat najlepszego sposobu obrony dziecka z autyzmem.
Zrozumienie autyzmu i osób znajdujących się w spektrum zaczyna się od świadomości, ale na tym się nie kończy. Zapoznaj się z historią jednego ojca o jego „frustracjach” ze świadomością autyzmu.
Jaka jest różnica między autyzmem a ADHD?
Autyzm i ADHD są czasami mylone ze sobą.
Dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, stale mają problemy z wierceniem się, koncentracją i utrzymywaniem kontaktu wzrokowego z innymi. Objawy te są również widoczne u niektórych osób ze spektrum.
Pomimo pewnych podobieństw, ADHD nie jest uważane za zaburzenie spektralne. Jedną z głównych różnic między nimi jest to, że osobom z ADHD nie brakuje umiejętności społeczno-komunikacyjnych.
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma objawy nadpobudliwości, porozmawiaj z lekarzem o możliwym badaniu ADHD. Postawienie jasnej diagnozy jest niezbędne, aby zapewnić dziecku właściwe leczenie.
Możliwe jest również, że osoba ma zarówno autyzm, jak i ADHD. Przeczytaj ten artykuł, który bada związek między autyzmem a ADHD.
Jakie są perspektywy dla osób z autyzmem?
Nie ma lekarstwa na ASD. Najbardziej skuteczne metody leczenia obejmują wczesne i intensywne interwencje behawioralne. Im wcześniej dziecko zostanie zapisane do tych programów, tym lepsze będą jego perspektywy.
Pamiętaj, że autyzm jest złożony i że osoba z ASD potrzebuje czasu, aby znaleźć program najlepiej dla niej odpowiedni.
