Test aktywności fibrynogenu
Test aktywności fibrynogenu jest również znany jako test czynnika I. Służy do określenia poziomu fibrynogenu we krwi. Fibrynogen lub czynnik I to białko osocza krwi wytwarzane w wątrobie. Fibrynogen jest jednym z 13 czynników krzepnięcia odpowiedzialnych za prawidłowe krzepnięcie krwi.
Kiedy zaczynasz krwawić, twoje ciało inicjuje proces zwany kaskadą krzepnięcia lub kaskadą krzepnięcia. Proces ten powoduje, że czynniki krzepnięcia łączą się i tworzą skrzep, który zatrzyma krwawienie. Jeśli nie masz wystarczającej ilości fibrynogenu lub jeśli kaskada nie działa normalnie, skrzepy będą miały trudności z tworzeniem się. Może to spowodować nadmierne krwawienie.
Niski poziom fibrynogenu może również powodować zakrzepicę z powodu wzrostu aktywności krzepnięcia. Zakrzepica odnosi się do tworzenia się skrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Skrzep blokuje normalny przepływ krwi przez układ krążenia. Może to prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak zawał serca i udar.
Cel testu aktywności fibrynogenu
Test aktywności fibrynogenu można zlecić samodzielnie lub jako część serii testów w celu ustalenia przyczyny nieprawidłowego krwawienia.
Twój lekarz może zlecić test aktywności fibrynogenu, jeśli doświadczasz któregokolwiek z poniższych:
- nadmierne siniaczenie
- nadmierne krwawienie z dziąseł
- częste krwawienia z nosa
- krwotok z przewodu żołądkowo-jelitowego
- krew w moczu
- krew w stolcu
- krwawienie w głowie
- pęknięcie śledziony
Testy można również zamówić, jeśli masz:
- nieprawidłowe wyniki testu czasu protrombinowego lub częściowego testu czasu tromboplastyny
- objawy rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, czyli stanu, w którym w całym organizmie tworzą się małe skrzepy
- objawy nieprawidłowego rozpadu fibrynogenu (fibrynoliza)
- możliwy nabyty lub dziedziczny niedobór czynnika, który wpływa na krzepliwość krwi
Test aktywności fibrynogenu może być również częścią ogólnej oceny ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia. Osoby z zaburzeniami krzepnięcia mogą mieć zwiększone ryzyko chorób serca i udaru.
W jaki sposób przeprowadza się test?
Do tego testu nie są potrzebne żadne specjalne przygotowania. Twój lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania niektórych leków przed tym testem. Bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o przyjmowaniu jakichkolwiek leków rozrzedzających krew.
Lekarz pobierze próbkę krwi z twojego ramienia. Oczyszczą miejsce wacikiem z alkoholem. Wbiją igłę do żyły i zostanie przymocowana rurka do zbierania krwi. Igła zostanie usunięta, gdy zostanie pobrana wystarczająca ilość krwi. Miejsce zostanie przykryte gazą.
Ta próbka krwi zostanie wysłana do laboratorium w celu analizy.
Zrozumienie wyników testu
Normalne wyniki
Normalny poziom fibrynogenu we krwi wynosi od 1,5 do 3,0 gramów na litr.
Nieprawidłowe wyniki
Nieprawidłowe wyniki mogą być wyższe lub niższe niż zakres odniesienia. Nieprawidłowe wyniki mogą być spowodowane przez:
- nadmierne użycie fibrynogenu
- nabyty lub wrodzony niedobór fibrynogenu
- nieprawidłowa fibrynoliza
- krwotok
Rodzaje niedoboru fibrynogenu
Trzy rodzaje niedoboru fibrynogenu to afibrynogenemia, hipofibrynogenemia i dysfibrynogenemia:
Afibrynogenemia
Afibrynogenemia to całkowity brak fibrynogenu. To zaburzenie dotyka 5 na 10 milionów ludzi. To zaburzenie powoduje najcięższe krwawienie z trzech form niedoboru fibrynogenu.
Hipofibrynogenemia
Hipofibrynogenemia to nienormalnie niski poziom fibrynogenu. W tym przypadku test wykaże poziom między 0,2 a 0,8 gramów na litr. Ta forma niedoboru występuje rzadziej niż afibrynogenemia i może powodować łagodne lub ciężkie krwawienie.
Dysfibrynogenemia
Dysfibrynogenemia to stan, w którym poziom fibrynogenu jest normalny, ale białko nie działa prawidłowo. Dysfibrynogenemia dotyka tylko około jednego na milion osób. Stan ten rzadko powoduje problemy z krwawieniem, a zamiast tego jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje zakrzepicę.
Jakie są zagrożenia związane z testem?
Jak w przypadku każdego badania krwi, ryzyko jest minimalne. Są to między innymi:
- Możesz mieć niewielkie zasinienie w miejscu igły.
- W bardzo rzadkich przypadkach żyła może również nabrzmieć po pobraniu krwi. Stosowanie ciepłego kompresu kilka razy dziennie może wyleczyć ten stan, zwany zapaleniem żył.
- Trwające krwawienie może stanowić problem, jeśli masz zaburzenie krwawienia lub jeśli bierzesz leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna (kumadyna) lub aspiryna.
- Infekcja w miejscu nakłucia to kolejne potencjalne powikłanie, objawiające się czerwonym obrzękiem i możliwym tworzeniem się ropy.
Czego można się spodziewać po teście
Jeśli masz niedobór fibrynogenu, lekarz może przepisać leczenie zastępcze w celu opanowania lub zatrzymania krwawienia. Obejmuje to przyjmowanie przez żyły produktów krwiopochodnych lub substytutów fibrynogenu.
Ta forma leczenia powinna być stosowana w celu zwiększenia poziomu fibrynogenu do 1 grama na litr, jeśli występują łagodne krwawienia. Jeśli masz silne krwawienie lub przechodzisz operację, Twój poziom powinien zostać zwiększony do 2 gramów na litr.
Koncentrat fibrynogenu można również podawać w następujących terminach:
- podczas operacji
- podczas porodu lub po porodzie
- przed zabiegiem stomatologicznym
- po urazie
- aby zapobiec krwawieniu
