Co to jest chłoniak powolny?
Wolny chłoniak to rodzaj chłoniaka nieziarniczego (NHL), który rośnie i powoli się rozprzestrzenia. Powolny chłoniak zwykle nie ma żadnych objawów.
Chłoniak to rodzaj raka białych krwinek układu limfatycznego lub odpornościowego. Chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy różnią się w zależności od rodzaju atakowanej komórki.
Oczekiwana długość życia dla tej choroby
Średni wiek osób, u których zdiagnozowano chłoniaka powolnego wynosi około 60 lat. Dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Średnia długość życia po rozpoznaniu wynosi około 12 do 14 lat.
Powolne chłoniaki stanowią około 40 procent wszystkich NHL łącznie w Stanach Zjednoczonych.
Jakie są objawy?
Ponieważ powolny chłoniak rozwija się powoli i rozprzestrzenia się powoli, możesz nie mieć żadnych zauważalnych objawów. Jednak możliwe objawy to te, które są wspólne dla wszystkich chłoniaków nieziarniczych. Te typowe objawy NHL mogą obejmować:
- obrzęk jednego lub więcej węzłów chłonnych, który zwykle nie jest bolesny
- gorączka, której nie wyjaśnia inna choroba
- niezamierzona utrata wagi
- utrata apetytu
- silne nocne poty
- ból w klatce piersiowej lub brzuchu
- silne zmęczenie, które nie ustępuje wraz z odpoczynkiem
- uczucie pełności lub wzdęcia przez cały czas
- śledziona lub wątroba ulegają powiększeniu
- skóra, która odczuwa swędzenie
- guzy na skórze lub wysypka
Rodzaje powolnego chłoniaka
Istnieje kilka podtypów chłoniaka powolnego. Obejmują one:
Chłoniak grudkowy
Chłoniak grudkowy jest drugim najczęstszym podtypem chłoniaka powolnego. Stanowi od 20 do 30 procent wszystkich NHL.
Rośnie bardzo wolno, a średni wiek w chwili rozpoznania to 50 lat. Chłoniak grudkowy jest znany jako chłoniak w podeszłym wieku, ponieważ ryzyko wzrasta po przekroczeniu 75 roku życia.
W niektórych przypadkach chłoniak grudkowy może przekształcić się w rozlany chłoniak z dużych komórek B.
Chłoniaki skórne z komórek T (CTCL)
CTCL to grupa NHL, które zwykle rozpoczynają się w skórze, a następnie rozprzestrzeniają się, obejmując krew, węzły chłonne lub inne narządy.
W miarę postępu CTCL nazwa chłoniaka zmienia się w zależności od tego, gdzie się rozprzestrzenił. Ziarniniak grzybiasty jest najbardziej zauważalnym typem CTCL, ponieważ atakuje skórę. Kiedy CTCL porusza się, aby objąć krew, nazywa się to zespołem Sézary'ego.
Chłoniak limfoplazmacytyczny i makroglobulinemia Waldenströma
Oba te podtypy zaczynają się w limfocytach B, specyficznym typie białych krwinek. Oba mogą stać się zaawansowane. W zaawansowanym stadium mogą obejmować przewód żołądkowo-jelitowy, płuca i inne narządy
Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) i chłoniak limfocytowy drobnokomórkowy (SLL)
Te podtypy chłoniaka powolnego są podobne zarówno pod względem objawów, jak i średniego wieku rozpoznania, który wynosi 65 lat. Różnica polega na tym, że SLL wpływa przede wszystkim na tkankę limfatyczną i węzły chłonne. CLL wpływa głównie na szpik kostny i krew. Jednak CLL może również rozprzestrzenić się na węzły chłonne.
Chłoniak strefy brzeżnej
Ten podtyp chłoniaka powolnego zaczyna się w limfocytach B w obszarze zwanym strefą brzeżną. Ta choroba zwykle pozostaje zlokalizowana w tej marginalnej strefie. Z kolei chłoniak strefy brzeżnej ma swoje własne podtypy, które określa się na podstawie lokalizacji w organizmie.
Przyczyny powolnego chłoniaka
Obecnie nie wiadomo, co powoduje jakikolwiek NHL, w tym powolny chłoniak. Jednak niektóre typy mogą być spowodowane infekcją. Nie są również znane żadne czynniki ryzyka związane z NHL. Jednak zaawansowany wiek może być czynnikiem ryzyka dla większości osób z powolnym chłoniakiem.
Możliwości leczenia
W przypadku chłoniaka powolnego stosuje się kilka opcji leczenia. Stopień lub ciężkość choroby określi ilość, częstotliwość lub kombinację tych terapii. Twój lekarz wyjaśni Ci opcje leczenia i określi, które leczenie będzie najlepsze dla danej choroby i jak jest ono zaawansowane. Zabiegi można zmieniać lub dodawać w zależności od efektu, jaki wywołują.
Opcje leczenia obejmują:
Uważne czekanie
Twój lekarz może również nazwać ten aktywny nadzór. Uważne czekanie jest używane, gdy nie masz żadnych objawów. Ponieważ chłoniak powolny rozwija się tak wolno, może nie być konieczne długotrwałe leczenie. Twój lekarz stara się uważnie obserwować chorobę, wykonując regularne badania do czasu, aż chłoniak będzie wymagał leczenia.
Radioterapia
Radioterapia wiązką zewnętrzną jest najlepszą metodą leczenia, jeśli masz tylko jeden węzeł chłonny lub kilka dotkniętych chorobą. Służy do kierowania tylko na obszar, na który ma wpływ.
Chemoterapia
Zabieg ten jest stosowany, jeśli radioterapia nie działa lub jest zbyt duży obszar do wycelowania. Lekarz może podać tylko jeden lek chemioterapeutyczny lub kombinację dwóch lub więcej.
Leki do chemioterapii najczęściej podawane indywidualnie to fludarabina (Fludara), chlorambucyl (Leukeran) i bendamustyna (Bendeka).
Najczęściej stosowane leki stosowane w chemioterapii skojarzonej to:
- CHOP lub cyklofosfamid, doksorubicyna (Doxil), winkrystyna (Oncovin) i prednizon (Rayos)
- R-CHOP, czyli CHOP z dodatkiem rytuksymabu (Rituxan)
- CVP lub cyklofosfamid, winkrystyna i prednizon
- R-CVP, czyli CVP z dodatkiem rytuksymabu
Terapia celowana
Rytuksymab jest lekiem stosowanym w terapii celowanej, zwykle w połączeniu z lekami chemioterapeutycznymi. Jest stosowany tylko wtedy, gdy masz chłoniaka z komórek B.
Przeszczep komórek macierzystych
Twój lekarz może zalecić to leczenie, jeśli masz nawrót lub powraca powracający chłoniak po remisji, a inne metody leczenia nie działają.
Badania kliniczne
Możesz porozmawiać ze swoim lekarzem, aby sprawdzić, czy kwalifikujesz się do jakichkolwiek badań klinicznych. Badania kliniczne to terapie, które wciąż znajdują się w fazie testów i nie zostały jeszcze dopuszczone do ogólnego użytku. Badania kliniczne są zwykle dostępne tylko wtedy, gdy choroba powraca po remisji, a inne metody leczenia nie pomagają.
Jak się to rozpoznaje?
Często chłoniak powolny jest początkowo wykrywany podczas rutynowego badania lekarskiego (na przykład pełnego badania fizykalnego przeprowadzanego przez lekarza), ponieważ prawdopodobnie nie będziesz mieć żadnych objawów.
Jednak po odkryciu wymagane są dokładniejsze testy diagnostyczne, aby określić rodzaj i stadium choroby. Niektóre z tych testów diagnostycznych mogą obejmować:
- biopsja węzłów chłonnych
- biopsja szpiku kostnego
- fizyczny egzamin
- obrazowanie i skanowanie
- badania krwi
- kolonoskopia
- ultradźwięk
- nakłucie lędźwiowe
- endoskopia
Testy, których potrzebujesz, zależą od obszaru, na który wpływa powolny chłoniak. Wyniki każdego testu mogą wymagać wykonania dodatkowych testów. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o wszystkich opcjach i procedurach testowania.
Powikłania tej choroby
Jeśli masz późniejsze stadium chłoniaka grudkowego, leczenie może być trudniejsze. Będziesz mieć większe szanse na nawrót po osiągnięciu remisji.
Zespół nadmiernej lepkości może być powikłaniem, jeśli masz chłoniaka limfoplazmacytycznego lub makroglobulinemię Waldenströma. Ten zespół występuje, gdy komórki rakowe wytwarzają białko, które nie jest normalne. To nieprawidłowe białko może prowadzić do zgrubienia krwi. Zagęszczona krew z kolei hamuje przepływ krwi przez organizm.
Leki stosowane w chemioterapii mogą powodować komplikacje, jeśli są stosowane w ramach leczenia. Należy omówić zarówno możliwe komplikacje, jak i korzyści wynikające z dowolnej opcji leczenia, aby określić najlepsze leczenie.
Perspektywy dla powolnego chłoniaka
Jeśli zdiagnozowano chłoniaka powolnego, powinieneś porozmawiać z lekarzem, który ma doświadczenie w leczeniu tego typu chłoniaka. Ten typ lekarza nazywa się hematologiem-onkologiem. Twój główny lekarz lub ubezpieczyciel powinien móc skierować Cię do jednego z tych specjalistów.
Nie zawsze można wyleczyć powolnego chłoniaka. Jednak przy wczesnej diagnozie i odpowiednim leczeniu może dojść do remisji. Chłoniak, który przechodzi w remisję, może ostatecznie zostać wyleczony, ale nie zawsze tak jest. Indywidualne perspektywy zależą od ciężkości i rodzaju chłoniaka.
