Każdego dnia, gdy artystka z Bombaju Indu Harikumar otwiera Instagram lub swój e-mail, znajduje mnóstwo osobistych historii, intymnych szczegółów z życia ludzi i aktów.
Jednak nie są niechciani. Stało się to normą dla Harikumar po tym, jak założyła Identitty, społeczny projekt plastyczny, który zaprasza kobiety do dzielenia się swoimi historiami i uczuciami dotyczącymi ich piersi.
Jako osoba, która regularnie prowadzi dyskusje online na temat płci, tożsamości i ciała, Harikumar prowadzi wiele projektów opartych na społecznościach.
Jej pierwsza, # 100IndianTinderTales, zawiera jej ilustracje przedstawiające doświadczenia Indian korzystających z aplikacji randkowej Tinder. Rozpoczęła również projekt o nazwie #BodyofStories, który skupiał się na rozmowach na temat wstydu i pozytywnego nastawienia do ciała.
Nic dziwnego, że Identitty wyszła z jednej takiej rozmowy. Przyjaciółka powiedziała Harikumarowi, jak jej duży biust przyciągnął jej zbyt wiele niechcianej uwagi i jak się czuje w stosunku do reakcji ludzi i niezamówionych komentarzy. Zawsze była „dziewczyną z dużymi cyckami”. Byli powodem do wstydu; nawet jej matka powiedziała jej, że żaden mężczyzna nie chciałby z nią być, ponieważ jej piersi były zbyt duże i obwisłe.
Harikumar z kolei podzieliła się własnym doświadczeniem dorastania z płaską klatką piersiową, opowiadając o drwinach i komentarzach, które otrzymywała od innych. „Znajdowaliśmy się po różnych stronach spektrum [pod względem wielkości]. Nasze historie były tak różne, a jednocześnie podobne”- mówi Harikumar.
Historia tej przyjaciółki stała się pięknym dziełem sztuki, które Harikumar podzieliła się na Instagramie wraz z historią jej przyjaciółki własnymi słowami w podpisie. Dzięki Identitty Harikumar ma na celu zbadanie relacji kobiet z ich piersiami na różnych etapach życia.
Każdy ma historię piersi
Udostępnij na Pinterest
Historie odzwierciedlają szereg emocji: wstyd i upokorzenie związane z rozmiarem piersi; akceptacja „” praw”; wiedza i moc w nauce o piersiach; wpływ, jaki mogliby mieć na sypialnię; i radość z obnoszenia ich jako aktywów.
Biustonosze to kolejny gorący temat. Jedna kobieta opowiada o znalezieniu idealnego dopasowania w wieku 30 lat. Inna opowiada, jak odkryła, że staniki usztywniane bez fiszbin pomagają jej oduczyć się, jak to jest być „wyprasowane na płasko”.
A dlaczego Instagram? Platforma mediów społecznościowych zapewnia intymną przestrzeń, a mimo to pozwala Harikumarowi zachować dystans, gdy sytuacja staje się przytłaczająca. Potrafi użyć funkcji pytania z naklejki w opowiadaniach na Instagramie, aby zainicjować dialog. Następnie wybiera, które wiadomości przeczytać i na które odpowiedzieć, ponieważ dostaje całkiem sporo.
Podczas nawoływania do opowiadań Harikumar prosi ludzi o przesłanie kolorowego zdjęcia ich biustu i tego, jak chcieliby, aby ich piersi były narysowane.
Wiele kobiet prosi o bycie narysowanym jako bogini Afrodyta; jako temat indyjskiego artysty Raja Ravi Varmy; pośród kwiatów; w bieliźnie; na niebie; a nawet nago, z Oreos zakrywającymi sutki (z przedłożenia „bo ja cały jestem przekąską, wliczając cycki”).
Harikumar spędza około dwóch dni, zamieniając każde przesłane zdjęcie i historię w dzieło sztuki, starając się pozostać jak najbardziej wierne zdjęciu osoby, szukając własnych inspiracji od różnych artystów.
Udostępnij na Pinterest
W tych rozmowach o swoich piersiach i ciałach wiele kobiet omawia również walkę, by dopasować lub „wcisnąć” swoje piersi do pudełek pożądania, które zostały zdefiniowane przez kulturę popularną, oraz o tym, jak chcą oderwać się od presji, by wyglądać jak Victoria. Sekretne modele.
Niebinarna osoba queer mówi o chęci wykonania mastektomii, ponieważ „przeszkadza mi obecność moich piersi”.
Są kobiety, które przeżyły wykorzystywanie seksualne, czasami spowodowane przez osobę z ich własnej rodziny. Są kobiety, które wyzdrowiały po operacji. Są matki i kochanki.
Projekt rozpoczął się bez agendy, ale Identitty zamienił się w przestrzeń empatii, prowadzenia rozmów i celebrowania pozytywności ciała.
Historie udostępnione na Identitty pochodzą od kobiet z różnych środowisk, w różnym wieku, w różnym wieku io różnym poziomie doświadczenia seksualnego. Większość z nich dotyczy kobiet próbujących przełamać lata patriarchatu, zaniedbania, wstydu i ucisku, aby zaakceptować i odzyskać swoje ciała.
Wiele z tego ma związek z obecnym społeczeństwem i kulturą milczenia, która przenika ciała kobiet w Indiach.
„Kobiety piszą, mówiąc:„ Dokładnie tak się czułam”lub„ Dzięki temu czułam się mniej samotna”. Jest tyle wstydu i nie rozmawiasz o tym, ponieważ myślisz, że wszyscy inni to załatwili. Czasami musisz zobaczyć rzeczy wypowiadane przez kogoś innego, aby zdać sobie sprawę, że też tak się czujesz”- mówi Harikumar.
Otrzymuje także wiadomości od mężczyzn, którzy mówią, że historie pomagają im lepiej zrozumieć kobiety i ich relacje z piersiami.
Dorastanie jako kobieta w Indiach nie jest łatwe
Udostępnij na Pinterest
Ciała kobiet w Indiach są często nadzorowane, kontrolowane i, co gorsza - wykorzystywane. Więcej mówi się o tym, czego kobiety nie powinny nosić, a czego nie powinny robić, niż o tym, że ubrania nie prowadzą do gwałtu. Naszyjniki są wysoko, a spódnice nisko, aby ukryć ciało kobiety i przestrzegać od dawna utrzymywanych zasad „skromności”.
Tak więc to potężne widzieć, jak Identitty pomaga zmienić sposób, w jaki kobiety postrzegają swoje piersi i ciała. Jedna z kobiet (tancerka Odissi) mówi Harikumarowi: „Ciało jest piękną rzeczą. Jego linie, krzywe i kontury należy podziwiać, cieszyć się nimi, żyć nimi i pielęgnować, a nie oceniać.
Weźmy przypadek Sunetry *. Dorastała z małymi piersiami i musiała przejść wiele operacji, aby usunąć z nich grudki. Kiedy początkowo nie mogła karmić piersią swojego pierworodnego - przez 10 dni po porodzie nie był w stanie przystawić - zalała ją negatywność i zwątpienie.
Pewnego dnia, magicznie, przylgnął i Sunetra zdołała go karmić dzień i noc przez 14 miesięcy. Mówi, że było to bolesne i męczące, ale była z siebie dumna i na nowo zyskała szacunek dla swoich piersi, które są niezbędne do odżywiania dzieci.
Dla ilustracji Sunetry, Harikumar użył „Wielkiej Fali” Hokusai odbijającej się w ciele Sunetry, jakby chciał pokazać siłę zawartą w jej piersiach.
„Uwielbiam moje małe cycki za to, co zrobiły z moimi malutkimi maluchami” - pisze do mnie Sunetra. „Tożsamość daje ludziom szansę na pozbycie się zahamowań i rozmowę o rzeczach, których inaczej by nie zrobili. Ze względu na zasięg są szanse, że znajdą kogoś, kto będzie identyfikował się z ich historią”.
Sunetra chciała podzielić się swoją historią, aby powiedzieć innym kobietom, że chociaż teraz może być ciężko, na dłuższą metę wszystko się poprawi.
Udostępnij na Pinterest
I to też sprawiło, że wziąłem udział w Identitty: szansa, aby powiedzieć kobietom, co może i będzie się poprawiać.
Ja też dorastałem, wierząc, że muszę zakryć swoje ciało. Jako Hinduska wcześnie nauczyłam się, że piersi są tak święte jak dziewictwo, a ciało kobiety będzie nadzorowane. Dorastanie z dużym biustem oznaczało, że musiałam trzymać je jak najbardziej płasko i upewnić się, że ubrania nie zwracają na nie uwagi.
Wraz z wiekiem zacząłem przejmować większą kontrolę nad własnym ciałem, uwalniając się od ograniczeń społecznych. Zacząłem nosić odpowiednie staniki. Bycie feministką pomogło mi zmienić myślenie o tym, jak kobiety powinny się ubierać i zachowywać.
Teraz czuję się wyzwolona i potężna, kiedy noszę topy lub sukienki, które podkreślają moje krągłości. Dlatego poprosiłam o narysowanie siebie jako superwoman, pokazując swoje piersi tylko dlatego, że to jej wybór, aby pokazać je światu. (Grafika nie została jeszcze opublikowana.)
Kobiety wykorzystują ilustracje i posty Harikumar, aby zaoferować empatię, współczucie i wsparcie osobom, które dzielą się swoimi historiami. Wiele osób dzieli się własnymi historiami w sekcji komentarzy, ponieważ Identitty może zapewnić bezpieczną przestrzeń, gdy rozmowa z przyjaciółmi lub rodziną nie jest możliwa.
Jeśli chodzi o Harikumar, robi sobie chwilową przerwę od tożsamości, aby skupić się na pracy, która przynosi pieniądze. Nie przyjmuje nowych historii, ale zamierza uzupełnić zawartość swojej skrzynki odbiorczej. Identitty może potencjalnie stać się wystawą w Bengaluru w sierpniu.
* Imię zostało zmienione ze względu na prywatność.
Joanna Lobo jest niezależną dziennikarką w Indiach, która pisze o rzeczach, które czynią jej życie wartościowym - zdrowym jedzeniu, podróżach, swoim dziedzictwie i silnych, niezależnych kobietach. Znajdź jej pracę tutaj.
