Więzadło biodrowo-udowe jest jednym z kilku więzadeł, które ograniczają ruch stawów w obszarze miednicy. Więzadło to rodzaj tkanki łącznej, która wywiera bierną, elastyczną siłę, gdy jest wydłużana przez określone ruchy; siła ta zapewnia, że stawy są ograniczone do określonego zakresu ruchu, jak lekko rozciągliwa pętla. Zapobiega to nadmiernemu wyprostowi, który może spowodować uraz stawu.
Przedłużenie występuje, gdy punkty mocowania w stawie są dalej od siebie rozsuwane, co powoduje zwiększenie kąta stawu. Zgięcie opisuje ruch przeciwny, który występuje, gdy staw zgina się, a kąt zmniejsza się. Więzadła mogą kontrolować te ruchy, a także inne, takie jak rotacja.
Wyprost biodra jest ograniczony przez więzadło biodrowo-udowe, które przechodzi przez przednią część stawu biodrowego i łączy biodro (kość biodrowa) z kością udową (kość udowa). Więzadło to wydłuża się, gdy miednica jest odchylona do tyłu, co ogranicza odległość, na jaką można wydłużyć staw. Więzadło biodrowo-udowe ogranicza również zewnętrzną (na zewnątrz) rotację stawu biodrowego podczas zgięcia, a także ogranicza rotację wewnętrzną (do wewnątrz) i zewnętrzną, gdy staw jest wyprostowany.
