Przegląd
Chemioterapia polega na leczeniu choroby przy użyciu środków chemicznych. Od dawna skutecznie leczy ludzi chorych na raka. Niektóre formy chemioterapii są również skuteczne w przypadku chorób autoimmunologicznych, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna.
W leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna leki stosowane w chemioterapii są czasami nazywane immunomodulatorami. Dzieje się tak, ponieważ zmieniają układ odpornościowy organizmu, zmniejszając stan zapalny i inne objawy.
W przypadku osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna te leki mogą pomóc w odstawieniu sterydów i utrzymaniu remisji.
Metotreksat
Metotreksat to kolejna popularna metoda leczenia Leśniowskiego-Crohna. Pierwotnie był używany w leczeniu raka piersi. Metotreksat jest również stosowany jako chemioterapia przy chłoniakach i białaczkach. Dawkowanie jest znacznie niższe w leczeniu chorób autoimmunologicznych.
Metotreksat podaje się raz w tygodniu we wstrzyknięciu. Blokuje produkcję komórek, dzięki czemu jest skuteczny w zwalczaniu stanu zapalnego wywołanego chorobą Leśniowskiego-Crohna. Skutki uboczne metotreksatu obejmują zmniejszenie liczby komórek krwi wytwarzanych przez szpik kostny.
Może to prowadzić do komplikacji. Osoby przyjmujące metotreksat są zwykle regularnie badane, aby zapewnić odpowiednią morfologię krwi.
Osoby przyjmujące metotreksat często będą otrzymywać badania krwi co dwa miesiące. Testy te sprawdzają czynność wątroby i nerek. Możliwe są również blizny w płucach. Ludzie mogą zostać poproszeni o obserwowanie problemów, takich jak uporczywy kaszel lub problemy z oddychaniem. Częste działania niepożądane obejmują:
- bół głowy
- nudności
- wymioty
- zmęczenie
Osoby stosujące metotreksat często muszą przyjmować dzienną dawkę kwasu foliowego. Pomaga to przeciwdziałać niektórym skutkom ubocznym leku.
Metotreksatu nie powinny stosować kobiety w ciąży z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Lek może powodować wady wrodzone, a nawet śmierć u rozwijającego się dziecka.
6-MP
Merkaptopuryna, znana również jako 6-MP, występuje w postaci tabletek. To jeden z bardziej popularnych sposobów leczenia choroby Crohna. Sklasyfikowany jako antymetabolit, 6-MP zakłóca działanie metaboliczne. Antymetabolity są skuteczne w leczeniu choroby Crohna.
Skutki uboczne 6-MP mogą być jednak trudne do opanowania. Poważne skutki uboczne obejmują tymczasowe zmniejszenie liczby białych i czerwonych krwinek. Może to zwiększyć ryzyko infekcji i anemii.
Mogą wystąpić problemy z wątrobą i trzustką oraz skutki uboczne tradycyjnej chemioterapii, takie jak nudności i wymioty.
Infliksymab
Infliksymab jest blokerem TNF (czynnik martwicy nowotworu). Jest stosowany w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej choroby Leśniowskiego-Crohna. Początkowo został zaprojektowany jako lek chemioterapeutyczny do leczenia raka, ale nie był skuteczny w przypadku raka.
Wykazano, że lek działa przeciwko chorobom autoimmunologicznym, takim jak reumatoidalne zapalenie stawów i choroba Crohna. Tego typu leki są obecnie znane jako leki biologiczne, ponieważ działają poprzez blokowanie niektórych białek wytwarzanych przez układ odpornościowy.
Infliksymab jest podawany przez linię dożylną (IV) w placówce medycznej. Proces trwa zwykle kilka godzin. Niesie ryzyko raka chłoniaka, głównie u młodych ludzi. Wiąże się również z ryzykiem gruźlicy i infekcji grzybiczych.
Warunki te czasami były śmiertelne u osób z chorobą Crohna.
U niektórych osób wystąpiły reakcje alergiczne na infliksymab. Kilka osób również zgłosiło objawy podobne do tocznia, w tym:
- bóle w klatce piersiowej lub stawów
- duszność
- wysypki
Jeśli zaczniesz odczuwać te działania niepożądane, lekarz może zdecydować o zmianie dawki lub odstawieniu leku.
Infliksymabu nie powinny stosować osoby z niektórymi problemami z sercem, ponieważ może to pogorszyć te warunki. W przypadku problemów z sercem należy porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania infliksymabu.
