Przegląd
Zwieracz Oddiego to mięśniowa zastawka, która otwiera się i zamyka. Pozwala sokom trawiennym, żółci i sokom trzustkowym na prawidłowy przepływ przez przewody z wątroby i trzustki do jelita cienkiego. Te soki trawienne są potrzebne do trawienia.
Kiedy zwieracz Oddiego nie działa prawidłowo, nie otwiera się, kiedy powinien. Skutecznie występuje niedrożność na poziomie zwieracza, która może być spowodowana zwłóknieniem, zapaleniem lub podwyższonym napięciem zwieracza. Zapobiega to prawidłowemu przepływowi żółci i soku trzustkowego do jelita cienkiego, co prowadzi do rezerwy soków trawiennych, które mogą powodować silny ból brzucha.
Rodzaje
Istnieją dwa rodzaje dysfunkcji zwieracza Oddiego (SOD). Jeden występuje, gdy soki trawienne cofają się w drogach żółciowych wątroby, powodując „dysfunkcję dróg żółciowych”. Drugi występuje w trzustce, co powoduje stan zapalny zwany „zapaleniem trzustki”.
Te dwa typy dysfunkcji zwieracza Oddiego można dalej podzielić na trzy kategorie. W kategorii I pacjenci odczuwają ból, nieprawidłowe wyniki badań krwi, opóźniony drenaż kontrastu podczas ERCP oraz nieprawidłowe wyniki badań obrazowych (poszerzony wspólny przewód żółciowy w przypadku dróg żółciowych typu I i poszerzony przewód trzustkowy w przypadku trzustki typu I). W przypadku kategorii II pacjenci odczuwają ból i tylko jedno lub dwa z powyższych kryteriów. W przypadku dysfunkcji kategorii III nie ma wyraźnych wyników laboratoryjnych ani nieprawidłowości, a jedyną oznaką problemu jest ból brzucha.
Diagnoza zwieracza typu III dysfunkcji Oddiego jest trudniejsza niż inne, a leczenie może być trudniejsze, ponieważ odsetek pacjentów wykazujących poprawę po leczeniu jest niższy.
Objawy
Objawy dysfunkcji zwieracza Oddiego mogą z czasem pojawiać się i ustępować. Mogą również różnić się stopniem nasilenia od jednego wystąpienia do drugiego. Typowe objawy to:
- ból brzucha, który jest najczęściej występującym objawem (zwykle ból w nadbrzuszu lub w prawym górnym kwadrancie)
- dreszcze
- biegunka
- gorączka
- nudności
- wymioty
Przyczyny
Eksperci nie są do końca pewni, co powoduje dysfunkcję zwieracza Oddiego. Podejrzewają jednak, że może to być związane z kamicą mikrolitrową (obecność mikroskopijnych kamieni w żółci) i zapaleniem pierwszej części jelita cienkiego.
Wydaje się, że niektórzy ludzie są bardziej narażeni na wystąpienie dysfunkcji zwieracza Oddiego niż inni. Najbardziej narażeni na dysfunkcję zwieracza Oddiego to osoby, którym usunięto woreczki żółciowe. Ponadto kobiety w średnim wieku również mogą być bardziej narażone na tę chorobę.
Diagnoza
Jeśli przedstawisz swojemu lekarzowi objawy dysfunkcji zwieracza Oddiego, spróbuje on wykluczyć inne możliwe przyczyny twoich objawów. Niektóre poważne schorzenia, które muszą wykluczyć, obejmują raka trzustki lub dróg żółciowych, chorobę wrzodową lub kamienie w drogach żółciowych. Choroby serca, takie jak dławica piersiowa lub niedokrwienie, mogą również powodować ból brzucha.
Twój lekarz może przeprowadzić badania krwi lub użyć badań obrazowych, aby pomóc w postawieniu diagnozy. Można zamówić badanie ultrasonograficzne, scyntygrafię wątrobowo-żółciową lub cholangiopankreatografię rezonansu magnetycznego (MRCP). Mogą również wykonać manometrię zwieracza Oddiego, procedurę polegającą na użyciu małej plastikowej rurki włożonej do trzustki i / lub dróg żółciowych w celu bezpośredniego pomiaru ciśnienia zwieracza Oddiego. Zostaniesz uspokojony do procedury manometrycznej. Manometria zwieracza Oddiego jest złotym standardem w diagnostyce SOD. Jest to jednak również test inwazyjny, więc musisz rozważyć ryzyko i korzyści.
Leczenie
Żywność, której należy unikać
Niewiele jest literatury naukowej na temat terapii dietetycznych w przypadku dysfunkcji zwieracza Oddiego, ani nie ma specyficznej diety dla osób z dysfunkcją zwieracza Oddiego. Możesz jednak zauważyć, że niektóre pokarmy wywołują objawy gorzej niż inne. Niektórzy ludzie czują się chory za każdym razem, gdy jedzą, podczas gdy inni są dotknięci przez określoną żywność tylko w rzadkich przypadkach.
Aby określić, jakie są Twoje pokarmy wyzwalające, możesz spróbować diety eliminacyjnej - pamiętaj tylko, że takie podejście nie jest poparte badaniami naukowymi. Dieta eliminacyjna polega na systematycznym usuwaniu z diety pokarmów, o których wiadomo, że u niektórych osób wywołują objawy dysfunkcji zwieracza Oddiego. Obejmują one:
- kawa i inne napoje zawierające kofeinę
- czekolada
- czerwone mięso i wieprzowina, nawet chude
- smażone, tłuste lub tłuste potrawy
- pikantne jedzenie
- alkohol
- owoce, zwłaszcza kwaśne
- włókniste surowe warzywa
Instrukcje dotyczące diety eliminacyjnej znajdziesz tutaj. Prowadź dziennik żywności, aby zapisywać, jakie rodzaje i ile jedzenia i napojów spożywasz podczas każdego posiłku w ciągu dnia. Zwróć uwagę, jak się czujesz po jedzeniu i piciu. Niektóre osoby z dysfunkcją zwieracza Oddiego zgłaszają poprawę objawów, gdy piją sok lub mieszają żywność na etapie eliminacji. Ułatwia to organizmowi wchłanianie składników odżywczych i zmniejsza obciążenie zwieracza Oddiego.
Lek
W celu złagodzenia objawów zastosowano azotany i blokery kanału wapniowego. Leki te mogą czasami powstrzymać skurcze związane z dysfunkcją zwieracza Oddiego i powinny być najpierw oferowane pacjentom z SOD typu III, zanim zasugerują terapie inwazyjne.
Terapia endoskopowa
W przypadku osób z silnym bólem związanym z dysfunkcją zwieracza Oddiego lekarz może zalecić sfinkterotomię. Podczas tej procedury jesteś uspokojony lub znieczulony. Twój gastroenterolog wepchnie cienki instrument endoskopowy przez usta do jelita cienkiego, w którym znajduje się zwieracz Oddiego, i przecina mięsień. Twój lekarz sprawdzi również wszelkie kamienie żółciowe w drogach żółciowych.
Naturalne środki lecznicze
Niektórzy twierdzą, że następujące naturalne i alternatywne metody leczenia dysfunkcji zwieracza Oddiego pomagają złagodzić ich objawy. Należy jednak zauważyć, że te środki nie okazały się skuteczne w leczeniu chorób. Co więcej, niektóre z tych środków mogą wpływać lub zakłócać skuteczność regularnie przyjmowanych leków. Dlatego skonsultuj się z lekarzem przed wypróbowaniem alternatywnych metod leczenia.
Rokowanie i oczekiwana długość życia
Sfinkterotomie mogą przynieść ulgę w bólu i innych objawach u osób z dysfunkcją zwieracza Oddiego. Ale tego rodzaju procedura jest zwykle podejmowana tylko wtedy, gdy leki nie przyniosły ulgi w bólu zwieracza z powodu dysfunkcji Oddiego. Dzieje się tak, ponieważ sfinkterotomie to trudne zabiegi, które obarczone są dużym ryzykiem powikłań. Ryzyko może być tak małe, jak łagodne zapalenie trzustki lub ciężkie infekcje skutkujące długimi pobytami w szpitalu.
To powiedziawszy, przy odpowiednim leczeniu lub lekach do 70 procent osób z dysfunkcją zwieracza Oddiego odczuwa długotrwałą ulgę, w zależności od rodzaju SOD.
Dysfunkcja zwieracza Oddiego niekoniecznie skraca oczekiwaną długość życia danej osoby, chociaż może znacznie obniżyć jej jakość życia. Osoby z ciężkimi przypadkami dysfunkcji zwieracza Oddiego mogą mieć krótszą oczekiwaną długość życia niż populacja ogólna i osoby z łagodniejszymi przypadkami zaburzenia.
Perspektywy
Dysfunkcja zwieracza Oddiego jest trudnym, niewygodnym stanem chorobowym. Aby poczuć się lepiej, ważne jest, aby trzymać się planu leczenia i unikać pokarmów wywołujących objawy. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli plan leczenia nie poprawia samopoczucia. Będą pracować z tobą, aby znaleźć sposób na przyniesienie ci ulgi.
