Chłoniak to rak krwi rozwijający się w limfocytach, rodzaju białych krwinek. Limfocyty odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym. Kiedy stają się rakowe, rozmnażają się w sposób niekontrolowany i rozwijają się w guzy.
Istnieje wiele typów chłoniaków. Opcje leczenia i perspektywy różnią się w zależności od typu. Poświęć chwilę, aby dowiedzieć się, jak chłoniak z komórek płaszcza (MCL) wypada w porównaniu z innymi typami tej choroby.
MCL to chłoniak nieziarniczy z komórek B
Istnieją dwa główne rodzaje chłoniaków: chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Istnieje ponad 60 podtypów chłoniaków nieziarniczych. MCL jest jednym z nich.
Istnieją dwa główne typy limfocytów: limfocyty T (komórki T) i limfocyty B (komórki B). MCL wpływa na komórki B.
MCL zwykle dotyka starszych mężczyzn
Według American Cancer Society, chłoniak Hodgkina najczęściej dotyka młodych dorosłych, zwłaszcza osoby po dwudziestce. Dla porównania, MCL i inne typy chłoniaków nieziarniczych są częstsze u osób starszych. Lymphoma Research Foundation informuje, że większość osób z MCL to mężczyźni w wieku powyżej 60 lat.
Ogólnie rzecz biorąc, chłoniak jest jednym z najczęstszych rodzajów raka dotykających dzieci i młodzież. Ale w przeciwieństwie do niektórych typów chłoniaków MCL występuje bardzo rzadko u młodych ludzi.
MCL jest ogólnie stosunkowo rzadkie
MCL występuje znacznie rzadziej niż niektóre typy chłoniaków. Według American Cancer Society stanowi około 5 procent wszystkich przypadków chłoniaka. Oznacza to, że MCL reprezentuje około 1 na 20 chłoniaków.
Dla porównania, najczęstszym typem chłoniaka nieziarniczego jest rozlany chłoniak z dużych komórek B, który stanowi około 1 na 3 chłoniaki.
Ponieważ jest to stosunkowo rzadkie, wielu lekarzy może nie znać najnowszych badań i metod leczenia MCL. Jeśli to możliwe, najlepiej udać się do onkologa, który specjalizuje się w chłoniaku lub MCL.
Rozprzestrzenia się ze strefy płaszczowej
MCL zawdzięcza swoją nazwę temu, że tworzy się w strefie płaszczowej węzła chłonnego. Strefa płaszcza to pierścień limfocytów otaczający środek węzła chłonnego.
Do czasu zdiagnozowania MCL często rozprzestrzenia się na inne węzły chłonne, a także inne tkanki i narządy. Na przykład może rozprzestrzenić się na szpik kostny, śledzionę i jelito. W rzadkich przypadkach może wpływać na mózg i rdzeń kręgowy.
Jest to związane z określonymi zmianami genetycznymi
Obrzęk węzłów chłonnych jest najczęstszym objawem MCL i innych typów chłoniaków. Jeśli twój lekarz podejrzewa, że masz chłoniaka, pobierze próbkę tkanki z obrzęku węzła chłonnego lub innych części ciała do zbadania.
Pod mikroskopem komórki MCL wyglądają podobnie do niektórych innych typów chłoniaków. Ale w większości przypadków komórki mają markery genetyczne, które mogą pomóc lekarzowi dowiedzieć się, jaki to typ chłoniaka. W celu postawienia diagnozy lekarz zleci badania w celu sprawdzenia określonych markerów genetycznych i białek.
Twój lekarz może również zlecić inne testy, takie jak tomografia komputerowa, aby dowiedzieć się, czy rak się rozprzestrzenił. Mogą również zamówić biopsję szpiku kostnego, jelita lub innych tkanek.
Jest agresywny i trudny do wyleczenia
Niektóre typy chłoniaków nieziarniczych są niskiego stopnia lub powolne. Oznacza to, że zwykle rosną powoli, ale w większości przypadków są nieuleczalne. Leczenie może pomóc w zmniejszeniu raka, ale chłoniak o niskim stopniu złośliwości zwykle nawraca lub powraca.
Inne typy chłoniaków nieziarniczych są wysokiego stopnia lub agresywne. Rosną szybko, ale często są uleczalne. Kiedy początkowe leczenie jest skuteczne, chłoniak wysokiego stopnia zwykle nie nawraca.
MCL jest niezwykłe, ponieważ wykazuje cechy zarówno chłoniaków o wysokim, jak i niskim stopniu złośliwości. Podobnie jak inne chłoniaki o wysokim stopniu złośliwości, często rozwija się szybko. Ale podobnie jak chłoniaki o niskim stopniu złośliwości, jest to zazwyczaj nieuleczalne. Większość osób z MCL przechodzi remisję po początkowym leczeniu, ale rak prawie zawsze nawraca w ciągu kilku lat.
Można go leczyć za pomocą terapii celowanych
Podobnie jak inne typy chłoniaków, MCL można potencjalnie leczyć jedną lub kilkoma z następujących metod:
- uważne czekanie
- leki chemioterapeutyczne
- przeciwciała monoklonalne
- skojarzona chemioterapia i leczenie przeciwciałami zwane chemoimmunoterapią
- radioterapia
- przeszczep komórek macierzystych
Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła również cztery leki, które są ukierunkowane konkretnie na MCL:
- bortezomib (rzep)
- lenalidomid (Revlimid)
- ibrutinib (Imbruvica)
- akalabrutinib (Calquence)
Wszystkie te leki zostały zatwierdzone do stosowania podczas nawrotów, po wypróbowaniu innych metod leczenia. Bortezomib został również zatwierdzony jako lek pierwszego rzutu, który można zastosować przed innymi metodami. Trwają liczne badania kliniczne dotyczące stosowania lenalidomidu, ibrutynibu i akalabrutinibu również jako leczenia pierwszego rzutu.
Aby dowiedzieć się więcej o opcjach leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Zalecany plan leczenia będzie zależał od wieku i ogólnego stanu zdrowia, a także od miejsca i sposobu rozwoju raka w organizmie.
Na wynos
MCL jest stosunkowo rzadkie i trudne w leczeniu. Jednak w ostatnich latach opracowano i zatwierdzono nowe terapie ukierunkowane na ten typ raka. Te nowe terapie znacznie wydłużyły życie osób z MCL.
Jeśli to możliwe, najlepiej odwiedzić specjalistę onkologa, który ma doświadczenie w leczeniu chłoniaków, w tym MCL. Ten specjalista może pomóc Ci zrozumieć i rozważyć opcje leczenia.
