Lekarstwo Na Chorobę Leśniowskiego-Crohna: Jak Blisko Jesteśmy?

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Przegląd

Naukowcy szukają nowych sposobów leczenia objawów choroby Leśniowskiego-Crohna, a także możliwych metod leczenia. Nowsze metody leczenia wykorzystują leki, które blokują stan zapalny u źródła, a nie po jego wystąpieniu.

Naukowcy próbują również odkryć metody leczenia, które są bardziej specyficzne dla przewodu pokarmowego. Tutaj przyjrzymy się lekom w przygotowaniu, które mogą być skuteczne w leczeniu, a nawet zapobieganiu lub leczeniu choroby Crohna. Dokonujemy również przeglądu istniejących dostępnych metod leczenia.

Koktajl antybiotykowy RHB-104

RHB-104 to jeden z obiecujących nowych leków w przygotowaniu. Niektóre badania z 2016 roku sugerują, że infekcja bakterią zwaną Mycobacterium avium paratuberculosis (MAP) może przyczyniać się do choroby Leśniowskiego-Crohna, a także innych chorób u ludzi.

Trwają badania mające na celu odkrycie dokładnej roli bakterii MAP w chorobie Leśniowskiego-Crohna, z czym nie wszyscy badacze się zgadzają. Wydaje się, że tylko niektórzy pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna są zakażeni MAP, a niektórzy zakażeni MAP nie mają choroby Leśniowskiego-Crohna.

Bakteria powoduje poważne infekcje jelitowe u bydła, podobne do choroby Leśniowskiego-Crohna u ludzi. W wyniku tej wiedzy prowadzi się kilka badań, aby sprawdzić, czy antybiotyki leczące MAP pomagają osobom z chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Pierwsze badanie kliniczne RHB-104, koktajlu antybiotykowego klarytromycyny, ryfabutyny i klofazyminy, zakończono latem 2018 r. Wyniki nie zostały jeszcze opublikowane.

Naukowcy odkryli, że 44 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, które przyjmowały RHB-104 wraz z istniejącymi lekami, miało znaczny spadek objawów po 26 tygodniach. W grupie placebo 31 procent miało podobny spadek.

W ciągu jednego roku stawki wynosiły odpowiednio 25 procent i 12 procent dla obu grup.

Chociaż wyniki są obiecujące, potrzeba więcej badań. W badaniu nie zidentyfikowano pacjentów zakażonych MAP. Nie jest również jasne, czy RHB-104 pomaga ludziom osiągnąć remisję lub jak lek wypada w porównaniu z innymi lekami stosowanymi w chorobie Crohna.

Szczepionka na horyzoncie

Całoroczne badanie przeprowadzone w latach 2018-2019 w Wielkiej Brytanii miało na celu zbadanie bezpieczeństwa szczepionki przeciw MAP dla ludzi. W sumie 28 ochotników zostało zrekrutowanych z Oksfordu w Anglii.

Protokół obejmuje dwie różne szczepionki i różne dawki każdej z nich. Dopiero po ustaleniu bezpieczeństwa badacze mogą przeprowadzić randomizowane badanie skuteczności. Jeśli faktycznie zostanie uznana za skuteczną, może upłynąć 5–10 lat, zanim stanie się dostępna.

Jak zwykle leczy się chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Obecnie nie ma znanego lekarstwa na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Leczenie tej choroby tradycyjnie koncentruje się na zmniejszaniu objawów. Czasami jest również skuteczny w doprowadzaniu choroby Leśniowskiego-Crohna do długotrwałej remisji.

Przez większość czasu choroba Crohna jest leczona lekami. Pierwszym podejściem do zmniejszenia objawów Leśniowskiego-Crohna jest zmniejszenie stanu zapalnego jelita. W niektórych przypadkach lekarze zalecą operację, aby złagodzić objawy.

Zwykle stosuje się jeden lub więcej z następujących zabiegów:

• leki przeciwzapalne
• supresory układu odpornościowego w celu zmniejszenia zapalenia jelit
• antybiotyki wspomagające gojenie się wrzodów i przetok oraz zmniejszające ilość szkodliwych bakterii w jelitach
• suplementy błonnika
• przeciwbólowe
• suplementy żelaza, wapnia i witaminy D.
• zastrzyki witaminy B12, które pomagają zmniejszyć ryzyko niedożywienia
• terapia żywieniowa, taka jak specjalna dieta lub dieta płynna, aby zmniejszyć ryzyko niedożywienia
• operacja usunięcia uszkodzonych części układu pokarmowego w celu złagodzenia objawów

Leki przeciwzapalne

Kortykosteroidy, takie jak prednizon, od dawna są korzystne dla osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Jednak są one ograniczone do krótkotrwałego stosowania, gdy inne metody leczenia nie są skuteczne. Dzieje się tak, ponieważ mogą mieć wiele poważnych skutków ubocznych na całym ciele.

Przegląd badań z 2012 roku sugeruje, że niedawno opracowane kortykosteroidy, takie jak budezonid i dipropionian beklometazonu, mogą być bardziej skuteczne w zmniejszaniu objawów, przy mniejszej liczbie skutków ubocznych.

Supresory układu odpornościowego

Powszechnymi supresorami układu odpornościowego, które były tradycyjnie stosowane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna, są azatiopryna (Imuran) i merkaptopuryna (Purinethol). Jednak badania wykazały, że mogą powodować skutki uboczne, w tym zwiększone ryzyko infekcji.

Innym lekiem z tej kategorii jest metotreksat, zwykle jest stosowany jako dodatek do innych leków. Wszystkie leki hamujące układ odpornościowy wymagają regularnych badań krwi w celu monitorowania potencjalnych skutków ubocznych.

Biologia

Nowsze leki, zwane lekami biologicznymi, są stosowane u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi przypadkami choroby Leśniowskiego-Crohna. W zależności od ogólnego stanu zdrowia danej osoby, nie każdy może być kandydatem do stosowania tych leków.

Inhibitory TNF

Inhibitory TNF działają poprzez blokowanie białka powodującego stan zapalny. Niektóre przykłady obejmują infliksymab (Remicade), adalimumab (Humira) i certolizumab pegol (Cimzia). Naukowcy odkryli również, że u niektórych osób inhibitory TNF mogą z czasem stać się mniej skuteczne.

Natalizumab (Tysabri) i wedolizumab (Entyvio)

Leki te są również stosowane w leczeniu osób z umiarkowaną do ciężkiej chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy nie reagują dobrze na inne leki. Blokują stan zapalny w inny sposób niż inhibitory TNF. Zamiast blokować TNF, blokują substancję zwaną integryną.

Działają poprzez utrzymywanie komórek zapalnych z dala od tkanek. Natalizumab (Tysabri) niesie jednak ryzyko poważnej choroby mózgu u niektórych osób. Zaleca się, aby ludzie przeszli testy na obecność określonego wirusa przed zastosowaniem tego leku, aby zmniejszyć to ryzyko.

Badania z 2016 roku sugerują, że wedolizumab działa podobnie jak natalizumab, ale jak dotąd nie ma takiego samego ryzyka chorób mózgu. Wydaje się, że wedonlizumab działa bardziej specyficznie na przewód pokarmowy niż na cały organizm.

Ustekinumab (Stelara)

Ustekinumab (Stelara) jest najnowszym lekiem biologicznym zatwierdzonym do leczenia choroby Crohna. Jest stosowany w taki sam sposób, jak inne leki biologiczne, a badania z 2016 roku sugerują, że może być pomocny w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna, gdy inne leki nie działają.

Ten lek działa poprzez blokowanie niektórych szlaków zapalnych. Jednak w rzadkich przypadkach może również wpływać na mózg.

Na wynos

Ponieważ nasza wiedza na temat choroby Leśniowskiego-Crohna stale się poprawia, możemy spodziewać się bardziej skutecznych opcji leczenia w przyszłości.

Posiadanie specjalisty od choroby Leśniowskiego-Crohna w zespole medycznym to jeden ze sposobów, aby upewnić się, że otrzymujesz dokładne informacje o swojej chorobie, a także być na bieżąco z nowymi opcjami leczenia.