Przegląd
Jeśli masz chorobę Leśniowskiego-Crohna, możesz przejść przez różne terapie, zanim znajdziesz taki, który skutecznie radzi sobie z objawami.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna często jest ukierunkowane na układ odpornościowy. Dotyczy to leków, które zmieniają sposób, w jaki układ odpornościowy reaguje na to, co jest postrzegane jako zagrożenie. W ten sposób leki te mogą zmniejszyć stan zapalny i objawy choroby Crohna.
Inhibitory TNF-alfa są znane jako terapie biologiczne. TNF oznacza „czynnik martwicy nowotworu”.
Co to są leki biologiczne?
Biologie to potężne metody leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Mogą również mieć bardzo poważne skutki uboczne. Zazwyczaj są przepisywane osobom z umiarkowanymi lub ciężkimi objawami Leśniowskiego-Crohna lub jeśli inne metody leczenia nie zadziałały.
Leki biologiczne to leki wytwarzane z żywych komórek, które blokują naturalną odpowiedź układu odpornościowego na antygeny lub coś, co organizm postrzega jako szkodliwe.
U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna układ odpornościowy organizmu nie jest w stanie odróżnić obcych substancji od własnej tkanki organizmu. To powoduje stan zapalny, który powoduje tak wiele objawów.
Terapie biologiczne, w przeciwieństwie do innych metod leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna, agresywnie działają na określone białka, które powodują zapalenie przewodu pokarmowego. To często sprawia, że są skuteczne, gdy żadne inne leczenie nie zadziałało.
Jednak ta agresywna terapia może zagrozić Twojemu zdrowiu w inny sposób.
Istnieją trzy rodzaje leków biologicznych:
- Inhibitory TNF-alfa
- blokery integryny
- blokery interleukiny
Inhibitory TNF-alfa
Inhibitory TNF-alfa są sprzedawane pod nazwami handlowymi Remicade, Humira i Cimzia.
Niektóre osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą przyjmować w domu inhibitor TNF-alfa. Osoby te otrzymują wstępnie napełnione pióra lub strzykawki z odpowiednią ilością leku. Twój lekarz podaje harmonogram dawkowania, a następnie sam podajesz leczenie.
Inhibitory TNF-alfa blokują odpowiedź immunologiczną, która powoduje objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. Jednak blokowanie tej odpowiedzi immunologicznej może powodować nowe problemy.
Leki te nie mogą jedynie blokować układu odpornościowego przed atakowaniem własnej tkanki, pozostawiając nienaruszoną naturalną odpowiedź immunologiczną. To sprawia, że jesteś podatny na inne choroby i infekcje, a czasami może zwiększać ryzyko rozwoju niektórych nowotworów.
Podczas przyjmowania tego leku możesz mieć zwiększone ryzyko gruźlicy. Oprócz zastrzyków lub leczenia dożylnego będziesz również potrzebować regularnych testów skórnych, aby upewnić się, że nie jesteś zakażony.
Inhibitory TNF-alfa są drogie. Zabiegi mogą kosztować nawet tysiące dolarów.
Niektóre z tych leków wymagają od ludzi spędzania godzin w gabinecie lekarskim podczas leczenia dożylnego. Może to być również czasochłonne i kosztowne, jeśli musisz wziąć dużo wolnego czasu w pracy na leczenie.
Blokery integryny
Natalizumab (Tysabri) i wedolizumab (Entyvio) są blokerami integryny. Leki te działają poprzez zakłócanie procesu przyczepiania się białych krwinek do wyściółki jelit. Zmniejsza to stan zapalny i łagodzi inne objawy.
Z blokerami integryny związane są pewne poważne, a nawet śmiertelne skutki uboczne. Ich korzyści w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna należy porównać z efektami ubocznymi i korzyściami stosowania inhibitorów TNF-alfa podczas podejmowania decyzji dotyczących leczenia.
Zanim będziesz mógł przyjmować natalizumab, musisz zarejestrować się w programie o nazwie TOUCH. Program przepisywania leku TOUCH to jedyny sposób, w jaki można otrzymać Tysabri.
Wymóg programu przepisywania leków wynika z ryzyka rzadkiej, ale śmiertelnej choroby mózgu związanej z natalizumabem. Zaburzenie to nazywa się postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML). To zapalenie istoty białej mózgu.
Wydaje się, że wedolizumab nie ma takiego samego ryzyka zachorowania na PML jak natalizumab, mimo że oba leki działają w podobny sposób.
Inhibitory interleukiny
Trzecią klasą leków biologicznych stosowanych w leczeniu choroby Crohna są inhibitory interleukin. Ustekinumab (Stelara) jest jedynym lekiem z tej klasy, który został zatwierdzony przez FDA.
Ustekinumab działa na dwa specyficzne białka, o których sądzi się, że powodują stan zapalny: interleukinę-12 (IL-12) i interleukinę-23 (IL-23). Osoby z chorobą Crohna mają wyższy poziom IL-12 i IL-23 w organizmie.
Działając na te białka, ustekinumab blokuje stan zapalny w przewodzie pokarmowym i zmniejsza objawy choroby Leśniowskiego-Crohna.
Ustekinumab jest stosowany w leczeniu dorosłych z umiarkowaną do ciężkiej chorobą Crohna, którzy nie zareagowali wystarczająco dobrze na konwencjonalną terapię. Początkowo jest podawany dożylnie pod nadzorem lekarza.
Kolejne dawki ustekinumabu mogą być podawane w postaci zastrzyku podskórnego co osiem tygodni przez lekarza lub przez samych pacjentów po przeszkoleniu.
Podobnie jak inne leki biologiczne, ustekinumab może zwiększać ryzyko infekcji.
Na wynos
Twój lekarz może przepisać terapie biologiczne, jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę Leśniowskiego-Crohna lub jeśli inne metody leczenia nie zadziałały. Pamiętaj, aby zapytać i w pełni zrozumieć możliwe skutki uboczne wszystkich leków przepisanych przez lekarza.
