Co to jest łuszczyca?
Łuszczyca jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, która powoduje szybkie gromadzenie się komórek skóry. To nagromadzenie komórek powoduje łuszczenie się na powierzchni skóry.
Zapalenie i zaczerwienienie wokół łusek jest dość powszechne. Typowe łuski łuszczycowe są biało-srebrne i rozwijają się w grube, czerwone plamy. Czasami te plamy pękają i krwawią.
Łuszczyca jest wynikiem przyspieszonego procesu produkcji skóry. Zazwyczaj komórki skóry rosną głęboko w skórze i powoli wypływają na powierzchnię. W końcu odpadają. Typowy cykl życia komórki skóry wynosi jeden miesiąc.
U osób z łuszczycą ten proces produkcyjny może nastąpić już po kilku dniach. Z tego powodu komórki skóry nie mają czasu na odpadanie. Ta szybka nadprodukcja prowadzi do nagromadzenia się komórek skóry.
Łuski zwykle rozwijają się na stawach, takich jak łokcie i kolana. Mogą rozwinąć się w dowolnym miejscu na ciele, w tym:
- ręce
- stopy
- szyja
- oskalpować
- Twarz
Mniej powszechne typy łuszczycy wpływają na paznokcie, usta i okolice genitaliów.
Według jednego z badań około 7,4 miliona Amerykanów ma łuszczycę. Jest to często związane z kilkoma innymi warunkami, w tym:
- cukrzyca typu 2
- zapalna choroba jelit
- choroba serca
- łuszczycowe zapalenie stawów
- niepokój
- depresja
Jakie są różne rodzaje łuszczycy?
Istnieje pięć rodzajów łuszczycy:
Łuszczyca plackowata
Łuszczyca plackowata jest najczęstszym rodzajem łuszczycy.
Amerykańska Akademia Dermatologii (AAD) szacuje, że około 80 procent osób z tą chorobą ma łuszczycę plackowatą. Powoduje czerwone, zapalne plamy pokrywające obszary skóry. Te plamy są często pokryte białawo-srebrnymi łuskami lub blaszkami. Te płytki są powszechnie spotykane na łokciach, kolanach i skórze głowy.
Łuszczyca kropelkowa
Łuszczyca kropelkowata jest powszechna w dzieciństwie. Ten typ łuszczycy powoduje małe, różowe plamki. Najczęstsze miejsca występowania łuszczycy kropelkowej obejmują tułów, ramiona i nogi. Plamy te rzadko są grube lub wypukłe, jak łuszczyca plackowata.
Łuszczyca krostkowa
Łuszczyca krostkowa występuje częściej u dorosłych. Powoduje białe, wypełnione ropą pęcherze i szerokie obszary zaczerwienionej, zapalnej skóry. Łuszczyca krostkowa jest zwykle zlokalizowana na mniejszych obszarach ciała, takich jak dłonie lub stopy, ale może być rozległa.
Odwrotna łuszczyca
Odwrotna łuszczyca powoduje jasne obszary czerwonej, błyszczącej, zapalnej skóry. Łatki odwróconej łuszczycy rozwijają się pod pachami lub piersiami, w pachwinie lub wokół fałdów skórnych na genitaliach.
Łuszczyca erytrodermiczna
Łuszczyca erytrodermiczna jest ciężkim i bardzo rzadkim rodzajem łuszczycy.
Ta forma często obejmuje jednocześnie duże części ciała. Skóra prawie wygląda na poparzoną słońcem. Łuski, które się rozwijają, często odpadają na dużych odcinkach lub arkuszach. Często zdarza się, że osoba z tym typem łuszczycy ma gorączkę lub bardzo zachoruje.
Ten typ może zagrażać życiu, dlatego osoby powinny natychmiast zgłosić się do lekarza.
Zobacz zdjęcia różnych typów łuszczycy.
Jakie są objawy?
Objawy łuszczycy różnią się w zależności od osoby i zależą od rodzaju łuszczycy. Obszary łuszczycy mogą być tak małe, jak kilka płatków na skórze głowy lub łokciu lub pokrywać większość ciała.
Najczęstsze objawy łuszczycy plackowatej to:
- czerwone, wypukłe, zaognione plamy na skórze
- biało-srebrne łuski lub blaszki na czerwonych łatach
- sucha skóra, która może pękać i krwawić
- bolesność wokół łat
- swędzenie i pieczenie wokół łat
- grube paznokcie z wgłębieniami
- bolesne, opuchnięte stawy
Nie u każdej osoby wystąpią wszystkie te objawy. Niektórzy ludzie doświadczają zupełnie innych objawów, jeśli mają mniej powszechny typ łuszczycy.
Większość osób z łuszczycą przechodzi „cykle” objawów. Stan może powodować ciężkie objawy przez kilka dni lub tygodni, a następnie objawy mogą ustąpić i być prawie niezauważalne. Następnie za kilka tygodni lub jeśli pogorszy się przez powszechny czynnik wywołujący łuszczycę, stan może ponownie zaostrzyć. Czasami objawy łuszczycy całkowicie znikają.
Kiedy nie masz aktywnych objawów choroby, możesz być w stanie „remisji”. To nie znaczy, że łuszczyca nie wróci, ale na razie nie masz objawów.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nie jest zaraźliwa. Nie możesz przekazać stanu skóry z jednej osoby na drugą. Dotknięcie zmiany łuszczycowej u innej osoby nie spowoduje rozwoju choroby.
Ważne jest, aby kształcić się w tej sprawie, ponieważ wiele osób uważa, że łuszczyca jest zaraźliwa.
Co powoduje łuszczycę?
Lekarze nie wiedzą, co powoduje łuszczycę. Jednak dzięki dziesięcioleciom badań mają ogólne pojęcie o dwóch kluczowych czynnikach: genetyce i układzie odpornościowym.
Układ odpornościowy
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną. Choroby autoimmunologiczne są wynikiem ataku organizmu. W przypadku łuszczycy białe krwinki zwane komórkami T omyłkowo atakują komórki skóry.
W typowym ciele białe krwinki są rozmieszczane w celu atakowania i niszczenia atakujących bakterii oraz zwalczania infekcji. Ten błędny atak powoduje, że proces produkcji komórek skóry przechodzi w nadbieg. Przyspieszona produkcja komórek skóry powoduje, że nowe komórki skóry rozwijają się zbyt szybko. Są wypychane na powierzchnię skóry, gdzie gromadzą się.
Powoduje to powstawanie blaszek, które są najczęściej związane z łuszczycą. Ataki na komórki skóry powodują również powstawanie czerwonych, objętych stanem zapalnym obszarów skóry.
Genetyka
Niektórzy ludzie dziedziczą geny, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia łuszczycy. Jeśli masz członka najbliższej rodziny z chorobą skóry, ryzyko zachorowania na łuszczycę jest większe. Jednak odsetek osób z łuszczycą i predyspozycjami genetycznymi jest niewielki. Według National Psoriasis Foundation (NPF), około 2 do 3 procent osób z genem zapada na tę chorobę.
Przeczytaj więcej o przyczynach łuszczycy.
Diagnozowanie łuszczycy
Aby zdiagnozować łuszczycę, mogą być konieczne dwa testy lub badania.
Badanie lekarskie
Większość lekarzy jest w stanie postawić diagnozę na podstawie prostego badania fizykalnego. Objawy łuszczycy są zwykle oczywiste i łatwe do odróżnienia od innych stanów, które mogą powodować podobne objawy.
Podczas tego egzaminu pamiętaj, aby pokazać swojemu lekarzowi wszystkie obszary zainteresowania. Ponadto poinformuj lekarza, jeśli któryś z członków rodziny ma tę chorobę.
Biopsja
Jeśli objawy są niejasne lub jeśli lekarz chce potwierdzić podejrzenie rozpoznania, może pobrać niewielką próbkę skóry. Nazywa się to biopsją.
Skóra zostanie wysłana do laboratorium, gdzie zostanie zbadana pod mikroskopem. Badanie może zdiagnozować rodzaj łuszczycy, którą masz. Może również wykluczyć inne możliwe zaburzenia lub infekcje.
Większość biopsji jest wykonywana w gabinecie lekarskim w dniu wizyty. Twój lekarz prawdopodobnie wstrzyknie miejscowy lek odrętwiający, aby biopsja była mniej bolesna. Następnie wyślą biopsję do laboratorium w celu analizy.
Kiedy wyniki powrócą, lekarz może poprosić o wizytę w celu omówienia z Tobą wyników i możliwości leczenia.
Łuszczyca wyzwala: stres, alkohol i nie tylko
Zewnętrzne „wyzwalacze” mogą rozpocząć nowy atak łuszczycy. Te wyzwalacze nie są takie same dla wszystkich. Z czasem mogą się one również zmieniać.
Do najczęstszych wyzwalaczy łuszczycy należą:
Naprężenie
Niezwykle wysoki stres może wywołać zaostrzenie. Jeśli nauczysz się zmniejszać i radzić sobie ze stresem, możesz zmniejszyć, a nawet zapobiegać zaostrzeniom.
Alkohol
Intensywne spożywanie alkoholu może wywołać nawroty łuszczycy. Jeśli nadużywasz alkoholu, wybuchy łuszczycy mogą być częstsze. Zmniejszenie spożycia alkoholu jest dobre nie tylko dla skóry. Jeśli będziesz potrzebować pomocy, lekarz może pomóc Ci w opracowaniu planu rzucenia picia.
Zranienie
Wypadek, skaleczenie lub zadrapanie może wywołać zaostrzenie. Strzały, szczepionki i oparzenia słoneczne mogą również wywołać nową epidemię.
Leki
Niektóre leki są uważane za wyzwalacze łuszczycy. Te leki obejmują:
- lit
- leki przeciwmalaryczne
- leki na nadciśnienie
Infekcja
Łuszczyca jest przynajmniej częściowo spowodowana przez układ odpornościowy omyłkowo atakujący zdrowe komórki skóry. Jeśli jesteś chory lub walczysz z infekcją, twój układ odpornościowy przejdzie na nadbieg, aby zwalczyć infekcję. Może to rozpocząć kolejny zaostrzenie łuszczycy. Choroba gardła jest częstym wyzwalaczem.
Oto 10 kolejnych czynników wywołujących łuszczycę, których możesz uniknąć.
Możliwości leczenia łuszczycy
Łuszczyca nie ma lekarstwa. Zabiegi mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego i łusek, spowolnienie wzrostu komórek skóry i usunięcie złogów. Leczenie łuszczycy można podzielić na trzy kategorie:
Leczenie miejscowe
Kremy i maści nakładane bezpośrednio na skórę mogą być pomocne w zmniejszaniu łagodnej do umiarkowanej łuszczycy.
Miejscowe leczenie łuszczycy obejmuje:
- miejscowe kortykosteroidy
- miejscowe retinoidy
- antralin
- analogi witaminy D.
- kwas salicylowy
- nawilżacz
Leki ogólnoustrojowe
Osoby z łuszczycą od umiarkowanej do ciężkiej oraz osoby, które nie zareagowały dobrze na inne rodzaje leczenia, mogą potrzebować leków doustnych lub w zastrzykach. Wiele z tych leków ma poważne skutki uboczne. Lekarze zwykle przepisują je na krótkie okresy.
Te leki obejmują:
- metotreksat
- cyklosporyna (Sandimmune)
- biologiczne
- retinoidy
Terapia światłem
To leczenie łuszczycy wykorzystuje światło ultrafioletowe (UV) lub naturalne. Światło słoneczne zabija nadaktywne białe krwinki, które atakują zdrowe komórki skóry i powodują ich szybki wzrost. Zarówno światło UVA, jak i UVB może być pomocne w zmniejszaniu objawów łagodnej do umiarkowanej łuszczycy.
Większość osób z łuszczycą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego odniesie korzyści z kombinacji metod leczenia. Ten rodzaj terapii wykorzystuje więcej niż jeden z typów leczenia w celu złagodzenia objawów. Niektórzy ludzie mogą stosować tę samą terapię przez całe życie. Inni mogą od czasu do czasu potrzebować zmiany leczenia, jeśli ich skóra przestanie reagować na to, czego używają.
Dowiedz się więcej o możliwościach leczenia łuszczycy.
Leki na łuszczycę
Jeśli masz umiarkowaną do ciężkiej łuszczycę - lub jeśli łuszczyca przestaje reagować na inne metody leczenia - lekarz może rozważyć podanie leku doustnego lub wstrzykniętego.
Do najczęściej stosowanych doustnych i wstrzykiwanych leków stosowanych w leczeniu łuszczycy należą:
Biologia
Ta klasa leków zmienia układ odpornościowy i zapobiega interakcjom między układem odpornościowym a szlakami zapalnymi. Leki te są wstrzykiwane lub podawane we wlewie dożylnym (IV).
Retinoidy
Retinoidy zmniejszają produkcję komórek skóry. Po zaprzestaniu ich stosowania objawy łuszczycy prawdopodobnie powrócą. Efekty uboczne obejmują wypadanie włosów i zapalenie warg.
Osoby, które są w ciąży lub mogą zajść w ciążę w ciągu najbliższych trzech lat, nie powinny przyjmować retinoidów ze względu na ryzyko wystąpienia wad wrodzonych.
Cyklosporyna
Cyklosporyna (Sandimmune) zapobiega odpowiedzi układu odpornościowego. Może to złagodzić objawy łuszczycy. Oznacza to również, że masz osłabiony układ odpornościowy, więc możesz łatwiej zachorować. Skutki uboczne obejmują problemy z nerkami i wysokie ciśnienie krwi.
Metotreksat
Podobnie jak cyklosporyna, metotreksat osłabia układ odpornościowy. Może powodować mniej skutków ubocznych, gdy jest stosowany w małych dawkach. Może powodować poważne skutki uboczne w dłuższej perspektywie. Poważne skutki uboczne obejmują uszkodzenie wątroby i zmniejszoną produkcję czerwonych i białych krwinek.
Dowiedz się więcej o doustnych lekach stosowanych w leczeniu łuszczycy.
Zalecenia dietetyczne dla osób z łuszczycą
Jedzenie nie może wyleczyć, a nawet wyleczyć łuszczycy, ale lepsze odżywianie może zmniejszyć objawy. Te pięć zmian stylu życia może pomóc złagodzić objawy łuszczycy i zmniejszyć nawroty:
Schudnąć
Jeśli masz nadwagę, utrata wagi może zmniejszyć nasilenie tego stanu. Utrata wagi może również zwiększyć skuteczność leczenia. Nie jest jasne, w jaki sposób waga wpływa na łuszczycę, więc nawet jeśli objawy pozostają niezmienione, utrata wagi jest nadal dobra dla ogólnego stanu zdrowia.
Jedz zdrową dla serca dietę
Zmniejsz spożycie tłuszczów nasyconych. Znajdują się one w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso i nabiał. Zwiększ spożycie chudego białka, które zawiera kwasy tłuszczowe omega-3, takie jak łosoś, sardynki i krewetki. Roślinne źródła kwasów omega-3 obejmują orzechy włoskie, nasiona lnu i soję.
Unikaj pokarmów wyzwalających
Łuszczyca powoduje stan zapalny. Niektóre pokarmy również powodują zapalenie. Unikanie tych pokarmów może złagodzić objawy. Te produkty obejmują:
- czerwone mięso
- cukier rafinowany
- przetworzona żywność
- nabiał
Pij mniej alkoholu
Spożycie alkoholu może zwiększyć ryzyko zaostrzenia. Cofnij się lub całkowicie zakończ. Jeśli masz problem ze spożywaniem alkoholu, Twój lekarz może pomóc Ci w opracowaniu planu leczenia.
Rozważ przyjmowanie witamin
Niektórzy lekarze wolą dietę bogatą w witaminy od witamin w postaci tabletek. Jednak nawet najzdrowszy zjadacz może potrzebować pomocy w uzyskaniu odpowiednich składników odżywczych. Zapytaj swojego lekarza, czy powinieneś przyjmować jakiekolwiek witaminy jako uzupełnienie diety.
Dowiedz się więcej o swoich opcjach żywieniowych.
Życie z łuszczycą
Życie z łuszczycą może być trudne, ale przy odpowiednim podejściu możesz zmniejszyć zaostrzenia i wieść zdrowe, satysfakcjonujące życie. Te trzy obszary pomogą Ci radzić sobie w perspektywie krótko- i długoterminowej:
Dieta
Utrata wagi i utrzymanie zdrowej diety może znacznie przyczynić się do złagodzenia i zmniejszenia objawów łuszczycy. Obejmuje to spożywanie diety bogatej w kwasy tłuszczowe omega-3, produkty pełnoziarniste i rośliny. Powinieneś także ograniczyć pokarmy, które mogą nasilać stan zapalny. Te produkty obejmują rafinowane cukry, produkty mleczne i żywność przetworzoną.
Istnieją niepotwierdzone dowody na to, że spożywanie owoców i warzyw psiankowatych może wywoływać objawy łuszczycy. Owoce i warzywa psiankowatych obejmują pomidory, a także białe ziemniaki, bakłażany i produkty na bazie pieprzu, takie jak papryka i pieprz cayenne (ale nie czarny pieprz, który pochodzi z innej rośliny).
Naprężenie
Stres jest dobrze znanym wyzwalaczem łuszczycy. Nauka radzenia sobie ze stresem i radzenia sobie ze stresem może pomóc zmniejszyć zaostrzenia i złagodzić objawy. Spróbuj wykonać następujące czynności, aby zmniejszyć stres:
- medytacja
- dziennikowanie
- oddechowy
- joga
Zdrowie emocjonalne
Osoby z łuszczycą częściej doświadczają depresji i problemów z samooceną. Możesz czuć się mniej pewnie, gdy pojawią się nowe plamy. Rozmowa z członkami rodziny o tym, jak łuszczyca wpływa na ciebie, może być trudna. Stały cykl choroby może być również frustrujący.
Wszystkie te kwestie emocjonalne są ważne. Ważne jest, aby znaleźć źródło ich obsługi. Może to obejmować rozmowę z profesjonalnym ekspertem ds. Zdrowia psychicznego lub dołączenie do grupy osób z łuszczycą.
Dowiedz się więcej o życiu z łuszczycą.
Łuszczyca i zapalenie stawów
Według najnowszych wytycznych klinicznych AAD i NPF od 30 do 33 procent osób z łuszczycą zostanie zdiagnozowanych łuszczycowym zapaleniem stawów.
Ten typ zapalenia stawów powoduje obrzęk, ból i stan zapalny w dotkniętych stawach. Jest często mylony z reumatoidalnym zapaleniem stawów lub dną. Obecność zapalnych, czerwonych obszarów skóry z blaszkami zwykle odróżnia ten typ zapalenia stawów od innych.
Łuszczycowe zapalenie stawów jest stanem przewlekłym. Podobnie jak w przypadku łuszczycy, objawy łuszczycowego zapalenia stawów mogą pojawiać się i znikać, na przemian z nawrotami i remisją. Łuszczycowe zapalenie stawów może być również ciągłe, ze stałymi objawami i problemami.
Ten stan zwykle dotyczy stawów palców rąk i nóg. Może również wpływać na dolną część pleców, nadgarstki, kolana lub kostki.
Większość osób, u których rozwinęło się łuszczycowe zapalenie stawów, ma łuszczycę. Jednak możliwe jest rozwinięcie stanu stawów bez diagnozy łuszczycy. Większość osób, u których zdiagnozowano zapalenie stawów bez łuszczycy, ma członka rodziny, który ma chorobę skóry.
Leczenie łuszczycowego zapalenia stawów może skutecznie złagodzić objawy, złagodzić ból i poprawić ruchomość stawów. Podobnie jak w przypadku łuszczycy, utrata wagi, utrzymanie zdrowej diety i unikanie czynników wyzwalających może również pomóc zmniejszyć nawroty łuszczycowego zapalenia stawów. Wczesna diagnoza i plan leczenia mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo poważnych powikłań, w tym uszkodzenia stawów.
Dowiedz się więcej o łuszczycowym zapaleniu stawów.
Statystyki łuszczycy
Około 7,4 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych ma łuszczycę.
Łuszczyca może rozpocząć się w każdym wieku, ale większość rozpoznań występuje w wieku dorosłym. Średni wiek zachorowania wynosi od 15 do 35 lat. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), niektóre badania szacują, że około 75 procent przypadków łuszczycy jest diagnozowanych przed 46. rokiem życia. Drugi szczytowy okres diagnoz może nastąpić pod koniec lat 50. i na początku 60.
Według WHO w równym stopniu dotyczy to mężczyzn i kobiet. Nieproporcjonalnie to dotyczy białych ludzi. Osoby kolorowe stanowią bardzo niewielki odsetek rozpoznań łuszczycy.
Posiadanie członka rodziny z tą chorobą zwiększa ryzyko rozwoju łuszczycy. Jednak wiele osób z tą chorobą w ogóle nie ma historii rodzinnej. Niektóre osoby z historią rodzinną nie rozwinie łuszczycy.
U około jednej trzeciej osób z łuszczycą zostanie zdiagnozowane łuszczycowe zapalenie stawów. Ponadto osoby z łuszczycą są bardziej narażone na wystąpienie takich schorzeń, jak:
- cukrzyca typu 2
- choroba nerek
- choroba serca
- wysokie ciśnienie krwi
Chociaż dane nie są kompletne, badania sugerują, że przypadki łuszczycy stają się coraz częstsze. Nie jest jasne, czy dzieje się tak dlatego, że ludzie rozwijają chorobę skóry, czy też lekarze są coraz lepsi w diagnozowaniu.
Sprawdź więcej statystyk dotyczących łuszczycy.
