IBS Zaparcia (IBS-C): Objawy, Diagnoza, Leczenie

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Zespół jelita drażliwego z zaparciami (IBS-C) jest przewlekłą chorobą przewodu pokarmowego (GI), która powoduje częste wzdęcia, bóle brzucha i rzadkie stolce, które również są trudne do wypróżnienia.

Chociaż nie zagraża życiu, IBS-C może być wyjątkowo niewygodne i przeszkadzać w codziennych czynnościach.

Nie ma lekarstwa, więc leczenie IBS-C polega w dużej mierze na stylu życia i zmianach w diecie, a także na pomocy leków, które są ukierunkowane na objawy.

Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć IBS-C, dowiedz się więcej o typowych oznakach i objawach tego stanu oraz o tym, co możesz zrobić, aby je złagodzić.

Jakie są oznaki i objawy IBS-C?

Sam IBS jest stosunkowo częstym zaburzeniem trawiennym, które dotyka około 7 do 21 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych.

IBS-C to tylko jeden rodzaj IBS. Inne typy obejmują IBS z biegunką (IBS-D), a także IBS z naprzemienną biegunką i zaparciami (IBS-A).

Podczas gdy wszystkie typy IBS mogą powodować zmiany w wypróżnianiu wraz z bólem brzucha, u osób z IBS-C występują bardziej wyraźne objawy.

Niektóre z bardziej powszechnych oznak i objawów IBS-C obejmują:

• bolesne wzdęcia
• nadmiar gazu
• uczucie skały lub blokady w żołądku
• rzadkie wypróżnienia (trzy lub mniej na tydzień)
• stolce twardsze lub nierówne
• uczucie, że jelita nie mogą całkowicie wydalić stolca

Po wypróżnieniu z IBS-C wzdęcia i ból mogą tymczasowo ustąpić. Jednak objawy te mają tendencję do nawracania.

To, co odróżnia IBS-C od zwykłych zaparć, polega na tym, że powoduje znaczne wzdęcia i ból, których prawdopodobnie nie miałbyś, gdybyś miał zaparcia. IBS nie powoduje krwawych stolców ani niezamierzonej utraty wagi.

Co powoduje IBS-C?

Chociaż IBS-C jest powszechne, dokładne przyczyny są nadal nieznane. Może mieć podłoże genetyczne, więc jeśli masz członka rodziny z IBS, Twoje indywidualne ryzyko może być większe.

IBS niesie ze sobą stan zapalny w przewodzie pokarmowym, który może być również związany z wcześniejszymi infekcjami bakteryjnymi, a także zmianami w układzie odpornościowym.

Inną możliwością jest to, że twoje relacje między mózgiem a jelitami mogą ulec zmianie, więc mózg nie dostarcza odpowiednich sygnałów do regulacji ruchów jelit.

Jak diagnozuje się IBS-C?

Nie ma jednego testu, który pozwoliłby określić, czy masz IBS-C. IBS również nie jest diagnozowany za pomocą badań obrazowych lub badania krwi, chociaż te narzędzia mogą być użyte do wykluczenia innych schorzeń.

Zamiast tego lekarz zdiagnozuje Twój stan w dużej mierze na podstawie historii objawów. Ważne jest, aby śledzić objawy zaparcia, czas i nasilenie bólu brzucha i wzdęć. Są to kluczowe cechy, które odróżniają IBS-C od zwykłych zaparć.

Fizyczny egzamin może również pomóc lekarzowi zdiagnozować IBS-C. Ten stan często może powodować widoczne wzdęcia brzucha. Mogą również delikatnie naciskać na brzuch, aby ocenić związany z nim ból.

Jak leczy się IBS-C?

Leczenie IBS-C koncentruje się na zmniejszaniu objawów i poprawie ogólnej jakości życia. Chociaż IBS nie można wyleczyć, leczenie może pomóc w odczuwaniu mniejszych wzdęć i bólu, a także poprawić konsystencję wypróżnień.

Leki

Twój lekarz prawdopodobnie najpierw zaleci leki na zaparcia dostępne bez recepty (OTC). Dostępne opcje obejmują suplementy błonnika, środki przeczyszczające i środki zmiękczające stolec.

Niektóre herbaty „detoksykacyjne” mogą mieć podobne działanie przeczyszczające, o czym możesz porozmawiać z lekarzem. Chodzi o to, że zmiękczenie stolca i zwiększenie wypróżnień poprawi inne objawy dyskomfortu.

Jeśli opcje OTC nie działają, możesz potrzebować leków na receptę. Środki przeciwskurczowe pomagają rozluźnić przewód pokarmowy.

Inną opcją jest nowa klasa leków zwanych środkami prowydzielniczymi. Pomagają one IBS-C poprzez zmiękczanie stolca w jelitach. Może się okazać, że wypróżnienia są częste i łatwiejsze do przejścia.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), klasa leków przeciwdepresyjnych, mogą być również pomocne w poprawie interakcji mózg-jelita. Mogą również pomóc złagodzić objawy wtórne IBS-C, takie jak lęk i depresja.

Środki zaradcze dotyczące stylu życia

Środki związane ze stylem życia mogą znacznie uzupełnić medyczne podejście do leczenia IBS-C. Wystarczająca ilość snu i codzienne ćwiczenia mogą pomóc w regulacji wypróżnień, zmniejszeniu stresu i poprawie stanu zapalnego.

Czy istnieje zalecana dieta dla IBS-C?

Przed wypróbowaniem suplementów błonnika na IBS-C możesz najpierw rozważyć zwiększenie rozpuszczalnego błonnika w diecie. Źródła obejmują owies, jęczmień i len. Możesz również rozważyć wykonanie testu wrażliwości na pokarm.

Lekarz może również zalecić unikanie następujących czynności:

• alkohol
• kofeina
• napoje gazowane
• gluten
• cukier

Jeśli chcesz mieć bardziej ustrukturyzowany plan żywieniowy dla IBS, możesz rozważyć dietę nisko fermentowalnych oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli (FODMAP). Celem tej diety jest zmniejszenie liczby niektórych węglowodanów, które mogą powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Przy diecie o niskiej zawartości FODMAP lekarz poprosi Cię o usunięcie pewnych pokarmów z planu żywieniowego na okres do 6 tygodni. Następnie dodasz je pojedynczo, aby określić, czy którykolwiek z nich jest wyzwalaczem objawów IBS-C.

Pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP, których należy unikać, obejmują:

• słodziki, takie jak fruktoza, miód, syropy kukurydziane
• niektóre owoce, takie jak jabłka, morele, awokado i melon
• laktoza, która znajduje się w mleku
• pszenica
• czosnek i cebula
• fasola i rośliny strączkowe

Czy to IBS-C czy CSID?

Czasami IBS-C może być mylony z wrodzonym niedoborem sacharazy-izomaltazy (CSID). CSID, znany również jako nietolerancja sacharozy, charakteryzuje się brakiem enzymów trawiennych zwanych sacharazą i izomaltazą. Są one niezbędne, aby pomóc organizmowi w trawieniu sacharozy, która jest cukrem stołowym.

Cukier może być jednym z wyzwalaczy objawów IBS-C, ale jest to stan odrębny od CSID. Sam IBS nie jest spowodowany brakiem enzymów trawiennych obserwowanym w CSID. Czasami CSID może zostać początkowo błędnie zdiagnozowany jako IBS.

Zarówno CSID, jak i IBS-C mogą powodować wzdęcia i bóle brzucha. Jednak to, co wyróżnia CSID, to fakt, że może powodować biegunkę, nudności i refluks żołądkowy, szczególnie zaraz po spożyciu cukru stołowego.

Na wynos

IBS-C jest jednym z najczęstszych typów zespołu jelita drażliwego, częstego zaburzenia żołądkowo-jelitowego.

Ważne jest, aby śledzić swoje objawy - w tym częstotliwość wypróżnień - aby pomóc lekarzowi zdiagnozować ten stan.

Najlepiej radzić sobie ze zmianą stylu życia i diety, chociaż leki też mogą pomóc.

Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli zauważysz jakiekolwiek nietypowe objawy. Utrata masy ciała, krwawe stolce i wymioty mogą być związane ze stanem poważniejszym niż IBS-C.