Podstawy
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się stanem zapalnym skóry. Osoby z najczęstszym typem łuszczycy, łuszczycą plackowatą, rozwijają grube plamy czerwonej i białej łuszczącej się skóry, zwane zmianami. Te zmiany mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale zwykle pojawiają się na łokciach, kolanach i skórze głowy.
Około 7,5 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpi na łuszczycę.
Możesz się zastanawiać, czy łuszczyca jest zaraźliwa. Czy możliwe jest przeniesienie stanu skóry na kogoś innego, jeśli dotknie jednej z tych zmian? Odpowiadamy na Twoje pytania, w tym co powoduje łuszczycę i jak zmniejszyć ryzyko zaostrzeń.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nigdy nie jest zaraźliwa. W przeciwieństwie do niektórych innych chorób skóry, takich jak świerzb, liszajec i MRSA, łuszczyca nie jest wywoływana przez zaraźliwe bakterie ani inny rodzaj infekcji.
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną. Według American Academy of Dermatology (AAD), aby rozwinąć chorobę, musisz mieć określone geny. Posiadanie genu niekoniecznie oznacza, że rozwiniesz chorobę. Jeśli jednak masz te geny, czynniki środowiskowe generalnie aktywują ten stan.
Istnieje pięć różnych typów łuszczycy. Każdy typ ma unikalną wysypkę, która może przypominać zaraźliwe choroby skóry:
- Łuszczyca plackowata powoduje czerwone, wypukłe plamy na skórze. Te plamy są zwykle pokryte srebrzystym nagromadzeniem łusek lub martwych komórek skóry.
- Łuszczyca kropelkowata powoduje małe czerwone plamy na całej skórze. Często występuje po chorobie lub infekcji, takiej jak angina.
- Łuszczyca krostkowa powoduje bolesne, wypukłe, wypełnione ropą guzki na dłoniach i podeszwach, które mogą swędzieć. Łuszczyca krostkowa może również powodować objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze i utrata apetytu.
- Odwrotna łuszczyca powoduje bolesne, czerwone plamy na skórze. Zwykle występuje w fałdach skórnych.
- Łuszczyca erytrodermiczna powoduje, że skóra staje się jaskrawoczerwona. Przypomina ciężką oparzenie słoneczne na całej powierzchni. Ciało nie może utrzymać swojej temperatury i może powodować szybkie bicie serca, silny ból i intensywne swędzenie. Łuszczyca erytrodermiczna jest stanem nagłym.
Jak rozwija się łuszczyca?
Dokładna przyczyna łuszczycy nie jest w pełni poznana. Uważa się, że zaangażowane są nadaktywne komórki T, które są komórkami zwalczającymi wirusy i bakterie w organizmie. U osób z łuszczycą komórki T atakują zdrowe komórki skóry i aktywują inne odpowiedzi immunologiczne. Zwiększa to produkcję zdrowych komórek skóry, komórek T i innych białych krwinek.
W rezultacie na zewnętrznej warstwie skóry gromadzi się zbyt wiele komórek skóry. Dlatego niektóre rodzaje łuszczycy powodują łuszczenie się skóry. Zwykle powstanie nowych komórek skóry trwa kilka tygodni, ale u osób z łuszczycą komórki skóry powstają w ciągu kilku dni. Ciało nie zrzuca nadmiaru komórek i pojawiają się zmiany łuszczycowe.
Osoby z osłabionym układem odpornościowym, w tym osoby z HIV lub osoby, u których występują powtarzające się infekcje, mają większe ryzyko zachorowania na łuszczycę.
Co wywołuje zaostrzenie łuszczycy?
Zaostrzenia łuszczycy może wywołać wiele czynników środowiskowych i związanych ze stylem życia. Nie wszyscy chorzy na łuszczycę mają te same wyzwalacze. Typowe wyzwalacze to:
- ekspozycja na słońce
- palenie
- infekcje
- urazy skóry, takie jak skaleczenia, ukąszenia i oparzenia
- naprężenie
- narażenie na niskie temperatury
- niektóre leki, takie jak lit, leki na ciśnienie krwi i jodki
- nadużywanie alkoholu
Palenie to nie tylko czynnik wywołujący łuszczycę. Może również brać udział w jego rozwoju i zwiększać nasilenie choroby.
Badania pokazują, że palenie może powodować jeden na pięć przypadków łuszczycy i podwaja ryzyko zachorowania. Może to być spowodowane działaniem nikotyny na komórki skóry, stanem zapalnym skóry i układem odpornościowym.
Chociaż niektórzy twierdzą, że alergie i niektóre pokarmy mogą wywoływać zaostrzenia łuszczycy, twierdzenia te są w większości anegdotyczne.
Kiedy typowo rozpoznaje się łuszczycę?
Według National Psoriasis Foundation łuszczyca często rozwija się między 10 a 35 rokiem życia. Może jednak pojawić się w każdym wieku. Nawet 15 procent osób z łuszczycą jest diagnozowanych przed 10 rokiem życia. W rzadkich przypadkach choroba może rozwinąć się u niemowląt.
Dermatolodzy zwykle diagnozują łuszczycę, chociaż wielu lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej ją rozpozna. Większość lekarzy diagnozuje łuszczycę, wykonując wizualne badanie skóry i oceniając historię medyczną rodziny. Ryzykujesz zachorowaniem na łuszczycę, jeśli masz jednego rodzica z tą chorobą. Jeśli masz dwoje rodziców z łuszczycą, ryzyko to jest większe.
W niektórych przypadkach lekarz może wykonać biopsję skóry, aby potwierdzić diagnozę i typ łuszczycy.
Nie ma jeszcze leku na łuszczycę. Choroba może jednak przejść do remisji. Celem leczenia łuszczycy jest zatrzymanie lub spowolnienie pojawiania się jakichkolwiek zmian chorobowych, a następnie wykrycie wszelkich czynników wyzwalających łagodzenie epidemii. Odbywa się to poprzez spowolnienie wzrostu komórek skóry, zmniejszenie stanu zapalnego i łuszczenia oraz wygładzenie skóry. Możesz to osiągnąć za pomocą leków, miejscowego leczenia i terapii światłem.
Najważniejsze
Łuszczyca nie jest zaraźliwa w żadnej postaci. To choroba autoimmunologiczna - nie choroba zakaźna. Jeśli usłyszysz, że ktoś kwestionuje ten fakt, poświęć chwilę, aby go pouczyć. Może to pomóc w promowaniu środowiska akceptacji i zrozumienia.
Wyniki ankiety przeprowadzonej w 2003 r. Przez program „Poza łuszczycą: osoba stojąca za pacjentem” potwierdzają, dlaczego edukacja w zakresie łuszczycy jest tak ważna. Niską pewność siebie odnotowano u 73 procent osób z ciężką łuszczycą i 48 procent osób z umiarkowaną łuszczycą.
Nie tylko to, ale 64 procent respondentów stwierdziło, że społeczeństwo obawia się, że łuszczyca jest zaraźliwa, a 45 procent stwierdziło, że osoby z łuszczycą są wyśmiewane. Mając to na uwadze, o wiele ważniejsze jest edukowanie siebie i innych na temat przyczyn i objawów choroby.
