Zrozumienie Wirusa JC I Zagrożeń Dla Osób Z SM

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest wirus JC?

Wirus Johna Cunninghama, znany bardziej jako wirus JC, jest bardzo powszechnym wirusem w Stanach Zjednoczonych. Według World Journal of Neurosciences, od 70 do 90 procent ludzi na świecie ma wirusa. Przeciętna osoba będąca nosicielem wirusa JC nigdy się nie dowie i jest mało prawdopodobne, aby doświadczyła żadnych skutków ubocznych.

Jednak nie dotyczy to niewielkiego odsetka osób ze stwardnieniem rozsianym (SM). Wirus JC może zostać aktywowany, gdy układ odpornościowy osoby jest osłabiony z powodu choroby lub leków immunosupresyjnych.

Wirus może następnie zostać przeniesiony do mózgu. Infekuje białą istotę mózgu i atakuje komórki odpowiedzialne za wytwarzanie mieliny, powłoki ochronnej, która pokrywa i chroni komórki nerwowe. Ta infekcja nazywa się postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML). PML może powodować wyłączenie, a nawet śmierć.

Rola leków immunosupresyjnych

Wirus JC często atakuje, gdy układ odpornościowy człowieka jest najsłabszy. Osłabiony układ odpornościowy nie może już zwalczać atakujących wirusów. To idealna okazja, aby wirus JC obudził się, przekroczył barierę krew-mózg i zaczął atakować mózg. Osoby ze stwardnieniem rozsianym są bardziej narażone na PML, ponieważ ich układ odpornościowy jest często upośledzony w wyniku tej choroby.

Co więcej, kilka leków stosowanych w leczeniu objawów SM może również osłabiać układ odpornościowy. Leki immunosupresyjne mogą zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju PML u osoby ze stwardnieniem rozsianym po ekspozycji na wirusa JC. Te leki immunosupresyjne mogą obejmować:

• azatiopryna (Azasan, Imuran)
• cyklofosfamid
• fumaran dimetylu (Tecfidera)
• metotreksat
• mitoksantron (Novantrone)
• mykofenolan mofetylu (CellCept)
• kortykosteroidy

Testowanie wirusa JC

W 2012 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła test Stratify JCV Antibody ELISA. Rok później wydano test drugiej generacji, aby zwiększyć dokładność testu.

Ten test wykrywania wirusa JC może określić, czy dana osoba była narażona na wirusa i czy jest obecny w jej ciele. Pozytywny wynik testu nie oznacza, że u osoby ze stwardnieniem rozsianym rozwinie się PML, ale tylko osoby z wirusem JCV mogą rozwinąć PML. Świadomość, że jesteś zakażony wirusem JCV, ostrzega lekarza, aby obserwował PML.

Nawet z wynikiem ujemnym nie jesteś w 100% bezpieczny. W dowolnym momencie leczenia możesz zostać zarażony wirusem JC.

Jeśli zaczniesz przyjmować leki w ramach leczenia SM, ważne jest, abyś kontynuował regularne badania, aby sprawdzić, czy zostałeś zarażony. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jak często należy wykonywać badania na obecność przeciwciał wirusa JC. Jeśli zostaniesz zarażony, regularne testy pomogą Ci szybciej wykryć infekcję. Im szybciej zostanie wykryty, tym szybciej możesz rozpocząć leczenie.

Omówienie leczenia i zagrożeń z lekarzem

Porozmawiaj z lekarzem o ryzyku rozwoju PML i o tym, jak przyjmowane leki wpływają na to ryzyko. Mogą chcieć przeprowadzić test ELISA z dużej ostrożności, zwłaszcza jeśli planują przepisać natalizumab (Tysabri) lub fumaran dimetylu.

Natalizumab jest często przepisywany osobom, które nie zareagowały dobrze na inne formy leczenia SM. Według komunikatu FDA w sprawie bezpieczeństwa leków badania pokazują, że osoby przyjmujące natalizumab są bardziej narażone na rozwój PML w porównaniu z osobami ze stwardnieniem rozsianym, które przyjmują inne leki modyfikujące przebieg choroby. Jedno z takich badań zostało opublikowane w New England Journal of Medicine w 2009 roku.

Jeśli lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia natalizumabem, należy najpierw porozmawiać z nim o wykonaniu badania krwi ELISA. Jeśli wynik okaże się ujemny, prawdopodobieństwo wystąpienia PML jest mniejsze podczas stosowania natalizumabu. Jeśli wyniki okażą się pozytywne, porozmawiaj ze swoim lekarzem o niebezpieczeństwie związanym z przyjmowaniem leku i prawdopodobieństwie wystąpienia PML. Pozytywny wynik testu może wymagać ponownej oceny planu leczenia przez Ciebie i Twojego lekarza.

Lekarze przepisują fumaran dimetylu w celu leczenia rzutowo-remisyjnego SM, w tym zaostrzeń lub zaostrzeń SM. Według producentów Tecfidera lek zmniejsza ryzyko nawrotów o połowę w porównaniu z osobami przyjmującymi placebo.

W 2014 roku FDA wydała oświadczenie dotyczące bezpieczeństwa, że osoba leczona fumaranem dimetylu rozwinęła PML. Według New England Journal of Medicine odnotowano dodatkowy przypadek PML związanej z fumaranem dimetylu u kobiety leczonej z powodu SM.

Podobnie jak w przypadku natalizumabu, lekarze często zalecają okresowe badanie krwi ELISA podczas przyjmowania fumaranu dimetylu.