Zrozumienie zapalenia wątroby typu C
Wirusowe zapalenie wątroby typu C to zaraźliwa choroba wirusowa, która może uszkodzić wątrobę. Jest to spowodowane wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV). Ta choroba ma kilka genotypów, zwanych także szczepami, z których każdy ma określoną zmienność genetyczną. Niektóre genotypy są łatwiejsze w zarządzaniu niż inne.
W Stanach Zjednoczonych genotyp 3 wirusa zapalenia wątroby typu C jest rzadziej zakażany niż genotyp 1, ale genotyp 3 jest również trudniejszy do leczenia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, co to znaczy mieć genotyp 3 i jak się go leczy.
Co to znaczy mieć genotyp 3 wirusa zapalenia wątroby typu C?
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), obecnie zidentyfikowano siedem genotypów HCV. Każdy genotyp ma swoje własne podtypy - łącznie ponad 67.
Ponieważ każdy genotyp może być leczony różnymi lekami przez różny czas, ważne jest, aby określić, jaki genotyp ma dana osoba. Genotyp zakażającego wirusa nie zmienia się. Chociaż w rzadkich przypadkach ktoś może zostać zarażony więcej niż jednym genotypem wirusa na raz.
Około 22 do 30 procent wszystkich osób z infekcjami HCV ma genotyp 3. Badania kliniczne nad terapiami tego genotypu były w przeszłości za badaniami i skutecznością leczenia innych genotypów. Jednak obecnie uważa się, że luka ta się zmniejsza.
Badania nad lepszymi terapiami są ważne, ponieważ istnieją dowody sugerujące, że osoby z tym genotypem doświadczają szybszego postępu zwłóknienia wątroby i marskości. Oznacza to, że tkanka wątroby może gęstnieć i tworzyć blizny szybciej niż u kogoś z innym genotypem.
Osoby z genotypem 3 mogą mieć większe ryzyko ciężkiej stłuszczenia, czyli gromadzenia się tłuszczu w wątrobie. Może to spowodować puchnięcie wątroby ze stanem zapalnym i pogorszenie blizn. Może to również przyczynić się do ryzyka niewydolności wątroby.
Ten genotyp może również zwiększać ryzyko raka wątrobowokomórkowego. Rak wątrobowokomórkowy jest najczęstszą postacią pierwotnego raka wątroby, często występującą u osób z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B lub C.
Jak możesz określić, jaki masz genotyp?
W przypadku zakażenia HCV ważne jest, aby wiedzieć, jaki genotyp ma dana osoba. Umożliwi to świadczeniodawcy najlepszą opiekę poprzez stworzenie planu leczenia odpowiedniego dla typu HCV.
Ogólnie jest to stosunkowo nowy składnik leczenia HCV. Przed 2013 rokiem nie było wiarygodnego sposobu na rozróżnienie różnych genotypów HCV, które mogą występować u osoby z infekcją.
W 2013 roku Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pierwszy test genotypowania dla osób z HCV.
Różne testy amplifikacji kwasu nukleinowego pozwalają rozróżnić następujące genotypy:
-
1 i jego podtypy
- 1a
- 1b
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
Aby to zrobić, lekarz najpierw pobierze próbkę osocza krwi lub surowicy. W teście analizowany jest materiał genetyczny (RNA) obecny w wirusie HCV. W tym czasie powstaje kilka identycznych kopii komplementarnego materiału DNA. To badanie może pomóc w identyfikacji unikalnego genotypu lub obecnych genotypów HCV.
Ten test nie powinien być używany jako pierwsze narzędzie diagnostyczne do określenia, czy dana osoba jest zakażona HCV.
Jednak każdy, kto jest zagrożony HCV, powinien przynajmniej zostać przebadany pod kątem choroby za pomocą testu przesiewowego.
Diagnozowanie HCV
HCV rozpoznaje się za pomocą przesiewowego badania krwi. Ten test jest zwykle wykonywany w lokalnym laboratorium diagnostycznym lub placówce medycznej.
Uważa się, że jesteś zagrożony, jeśli zachodzi którakolwiek z poniższych sytuacji:
- Urodziłeś się między 1945 a 1965 rokiem.
- Przynajmniej raz w życiu brałeś narkotyki dożylnie.
- Miałeś transfuzję produktów krwiopochodnych lub przeszczep narządu przed 1992 rokiem.
- Jesteś pracownikiem służby zdrowia z urazem igłą, który mógł narazić Cię na zakażenie HCV.
- Masz HIV.
- Urodziłeś się dla kobiety, która była HCV-dodatnia i nigdy nie byłeś testowany na HCV.
Wstępny test ma na celu wykrycie przeciwciał utworzonych przeciwko HCV we krwi. Obecność przeciwciał oznacza, że w pewnym momencie byłeś narażony na działanie wirusa. Ale to niekoniecznie oznacza, że masz HCV.
Jeśli wynik testu na obecność przeciwciał HCV jest dodatni, lekarz zleci dodatkowe badania krwi w celu ustalenia, czy wirus jest aktywny i jakie jest miano wirusa. Twoje miano wirusa odnosi się do ilości wirusa we krwi.
Organizm niektórych ludzi może zwalczyć HCV bez leczenia, podczas gdy u innych może rozwinąć się przewlekła postać choroby. Badanie genotypu będzie również częścią dodatkowych badań krwi.
Jak leczy się wirusowe zapalenie wątroby typu C o genotypie 3?
Chociaż istnieją wytyczne dotyczące leczenia dla każdego genotypu, nie ma jednej uniwersalnej opcji. Leczenie jest zindywidualizowane. Skuteczne plany leczenia opierają się na:
- jak twoje ciało reaguje na leki
- Twoje obciążenie wirusowe
- ogólny stan zdrowia
- wszelkie inne schorzenia, które możesz mieć
HCV zwykle nie jest leczone lekami na receptę, chyba że jest przewlekłe. Leczenie zwykle trwa od 8 do 24 tygodni i obejmuje kombinacje leków przeciwwirusowych atakujących wirusa. Te zabiegi mogą pomóc zminimalizować lub zapobiec uszkodzeniu wątroby.
Wykazano, że genotyp 3 z mniejszym prawdopodobieństwem zareaguje na typowy przebieg nowych, bezpośrednio działających środków przeciwwirusowych (DAA) zatwierdzonych przez FDA. Schematy bardziej narażone na niepowodzenie mogą obejmować:
- boceprewir (Victrelis)
- simeprevir (Olysio)
Nie jest jasne, dlaczego genotyp 3 jest tak odporny na te terapie.
Stwierdzono, że genotyp 3 lepiej reaguje na nowsze kombinacje leków, w tym:
- glekaprewir-pibrentaswir (Mavyret)
- sofosbuwir-welpataswir (Epclusa)
- daclatasvir-sofosbuvir (Sovaldi)
A co z innymi genotypami?
Genotyp 1 jest najczęstszą odmianą HCV w Stanach Zjednoczonych i na świecie. Około 70 procent osób z HCV w Stanach Zjednoczonych ma genotyp 1.
Dane na całym świecie sugerują, że około 22,8 procent wszystkich przypadków to genotypy 2, 4 i 6. Genotyp 5 jest najrzadszy i obejmuje mniej niż 1 procent światowej populacji.
Najważniejsze
Genotyp 3 wiąże się z wyższym ryzykiem raka wątroby, szybszym rozwojem zwłóknienia i marskości oraz śmiertelnością. Z tego powodu ważne jest, aby ustalić, który genotyp HCV ma ktoś, jeśli zdiagnozowano u niego infekcję HCV.
Pozwala to osobie z tym genotypem na rozpoczęcie leczenia, potencjalnie ograniczając uszkodzenia wątroby i inne poważne skutki uboczne. Im dłużej odkłada się diagnozę i leczenie, tym trudniejsze staje się leczenie i tym większe ryzyko powikłań.
