Tiki Przejściowe: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to są przejściowe tiki?

Tiki przejściowe, obecnie znane jako tymczasowe tiki, to stan obejmujący tiki fizyczne i werbalne. The Diagnostic and Statistical Manual, 5. wydanie (DSM-5) zmieniło nazwę tego zaburzenia w 2013 r. Tik to nagły, niekontrolowany ruch lub dźwięk, który odbiega od normalnych gestów danej osoby. Na przykład osoba z tikami może szybko i wielokrotnie mrugać, nawet jeśli nic nie podrażnia jej oczu.

Każda osoba inaczej doświadcza tików. Mogą cierpieć z powodu niekontrolowanych ruchów lub hałasów. Tiki występują często u dzieci i mogą trwać krócej niż rok. Dziecko z przejściowymi tikami ma zauważalne tiki fizyczne lub głosowe. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry stwierdza, że tiki dotykają do 10 procent dzieci we wczesnych latach szkolnych.

Najbardziej zauważalnym zespołem tików jest zespół Tourette'a, w którym tiki fizyczne i werbalne występują u tej samej osoby, często w tym samym czasie. Tiki przejściowe obejmują również oba rodzaje tików, ale często występują one indywidualnie.

Co powoduje przejściowe tiki?

Nie ma znanej przyczyny przejściowych zaburzeń tików. Podobnie jak w przypadku zespołu Tourette'a i innych zaburzeń tików, wpływa na niego kombinacja czynników.

Niektóre badania wskazują, że tiki mogą być dziedziczone. W rzadkich przypadkach mutacja genetyczna może powodować zespół Tourette'a.

Nieprawidłowości w mózgu mogą być również odpowiedzialne za tiki. Takie nieprawidłowości są przyczyną innych stanów psychicznych, takich jak depresja i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Niektóre badania sugerują, że przejściowe zaburzenia tików mogą być powiązane z neuroprzekaźnikami. Neuroprzekaźniki to substancje chemiczne w mózgu przekazujące sygnały nerwowe do komórek. Jednak żadne badania nie dostarczają pełnego dowodu na rolę, jaką odgrywają neuroprzekaźniki. Leki stosowane w leczeniu tików przejściowych zmieniają poziom neuroprzekaźników.

Jakie są objawy zespołu tików przejściowych?

Tiki obejmują zespół Tourette'a, przewlekłe tiki ruchowe lub głosowe oraz przejściowe tiki. Twój lekarz może zdiagnozować tiki jako niespecyficzne, jeśli objawy nie należą dokładnie do jednej z tych kategorii.

Tiki są często mylone z nerwowym zachowaniem. Nasilają się w okresach stresu i nie występują podczas snu. Tiki występują wielokrotnie, ale zwykle nie mają rytmu.

Osoby z tikami mogą w niekontrolowany sposób unieść brwi, wzruszyć ramionami, rozszerzyć nozdrza lub zacisnąć pięści. To są fizyczne tiki. Czasami tik może spowodować, że wielokrotnie chrząkasz, klikasz językiem lub wydajesz określony dźwięk, taki jak chrząknięcie lub jęk.

Jak rozpoznaje się przejściowe tiki?

Nie ma niezawodnego testu do diagnozowania tików przejściowych i innych zaburzeń tików. Są trudne do zdiagnozowania, ponieważ tiki są czasami związane z innymi schorzeniami. Na przykład alergie mogą być przyczyną powtarzającego się wąchania lub drgania nosa.

Jeśli masz tiki, lekarz rozpocznie ocenę lekarską od przeprowadzenia badania fizykalnego (zwłaszcza badania neurologicznego) i pełnego wywiadu medycznego. Pomoże to wykluczyć podstawowy stan chorobowy jako przyczynę twoich objawów.

Być może lekarz będzie musiał zlecić inne badania, takie jak tomografia komputerowa mózgu i badania krwi, aby ustalić, czy tiki są objawem czegoś poważniejszego, takiego jak choroba Huntingtona.

Aby otrzymać przejściową diagnozę zespołu tików, musisz spełnić wszystkie poniższe warunki:

• Musisz mieć jeden lub więcej tików motorycznych (takich jak mruganie lub wzruszanie ramionami) lub tików głosowych (takich jak buczenie, odchrząkanie lub wykrzykiwanie słowa lub frazy).
• Tiki muszą występować krócej niż 12 miesięcy z rzędu.
• Tiki muszą zacząć się przed 18 rokiem życia.
• Objawy nie mogą być wynikiem stosowania leków lub leków ani innych schorzeń, takich jak choroba Huntingtona lub pozawirusowe zapalenie mózgu.
• Nie możesz mieć zespołu Tourette'a ani żadnych innych przewlekłych tików ruchowych lub głosowych.

Jak leczy się przejściowe tiki?

Tiki przejściowe u dzieci często ustępują bez leczenia. Ważne jest, aby członkowie rodziny i nauczyciele nie zwracali uwagi na tiki. Może to zwiększyć samoświadomość dziecka i nasilić objawy.

Połączenie terapii i leków może pomóc w sytuacjach, gdy tiki wpływają na pracę lub szkołę. Ponieważ stres może powodować nasilenie lub częstsze występowanie tików, ważne są techniki kontroli i radzenia sobie ze stresem.

Terapia poznawczo-behawioralna jest również użytecznym sposobem leczenia zaburzeń tików. Podczas tych sesji osoba uczy się unikać działań autodestrukcyjnych, kontrolując swoje emocje, zachowania i myśli.

Leki nie mogą całkowicie wyleczyć tików, ale u niektórych osób mogą złagodzić objawy. Twój lekarz może przepisać lek zmniejszający dopaminę w mózgu, taki jak haloperidol (Haldol) lub pimozyd (Orap). Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który może wpływać na tiki.

Twój lekarz może również leczyć tiki lekami przeciwdepresyjnymi. Leki te pomagają w leczeniu objawów lęku, smutku lub zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i mogą pomóc w powikłaniach związanych z przejściowymi tikami.

Jaka jest perspektywa długoterminowa?

Życie z przejściowymi tikami może czasami być frustrujące. Jednak stan można opanować przy odpowiednim leczeniu. Staraj się utrzymywać stres na rozsądnym poziomie, aby zmniejszyć objawy. W niektórych przypadkach terapia i leki mogą pomóc złagodzić objawy.

Rodzice dzieci z przejściowymi tikami odgrywają ważną rolę w zapewnianiu wsparcia emocjonalnego i pomaganiu w zapewnieniu, że edukacja ich dziecka nie ucierpi.

Zazwyczaj tiki znikają po kilku miesiącach. Badania wydają się wskazywać, że dzieci doświadczające tików, które nie miały żadnego ponad rok temu, mają korzystne perspektywy. Jednak te dzieci mają tylko około jedną trzecią szans na całkowite wyeliminowanie tików w ciągu następnych 5 do 10 lat.

Niezależnie od tego rodzice powinni uważnie obserwować zmieniające się objawy. W niektórych przypadkach przemijające tiki mogą przekształcić się w poważniejszy stan, taki jak zespół Tourette'a.