Co to jest autofobia?
Autofobia lub monofobia to strach przed samotnością lub samotnością. Samotność, nawet w zwykle kojącym miejscu, takim jak dom, może powodować silny niepokój u osób z tą chorobą. Osoby z autofobią czują, że potrzebują innej osoby lub innych osób w pobliżu, aby czuć się bezpiecznie.
Nawet jeśli osoba z autofobią wie, że jest fizycznie bezpieczna, może żyć w strachu przed:
- włamywacze
- nieznajomi
- bycie niekochanym
- być niechcianym
- z nagłym problemem medycznym
- słyszenie nieoczekiwanych lub niewyjaśnionych dźwięków
Jakie są objawy autofobii?
Osoba rozwinie objawy zaburzenia, gdy znajdzie się w sytuacji, w której może skończyć sama. Objawy autofobii obejmują:
- obsesyjnie martwić się samotnością
- przeżywanie lęku przed tym, co może się stać, będąc sam
- uczucie oderwania od ciała, gdy jesteś sam
- doświadczanie drżenia, pocenia się, bólu w klatce piersiowej, zawrotów głowy, kołatania serca, hiperwentylacji i nudności, gdy jesteś sam lub w sytuacji, w której wkrótce możesz zostać sam
- uczucie skrajnego przerażenia, gdy jesteś sam lub w sytuacji, w której wkrótce możesz zostać sam
- przytłaczające pragnienie ucieczki, gdy jesteś sam
- niepokój związany z oczekiwaniem na samotność
Co powoduje autofobię?
Autofobia to irracjonalny lęk, który pojawia się, gdy dana osoba obawia się, że może zostać sama. Chociaż może nie istnieć rzeczywiste zagrożenie samotnością, osoba ta nadal nie będzie w stanie kontrolować swoich objawów.
Osoba może nie być w stanie normalnie funkcjonować, dopóki nie będzie już czuć się samotna. Kiedy są sami, mogą odczuwać desperacką potrzebę zakończenia swojej samotności tak szybko, jak to możliwe.
Jak rozpoznaje się autofobię?
Autofobia to fobia lub zaburzenie oparte na strachu. Jeśli podejrzewasz, że masz autofobię, powinieneś odwiedzić swojego lekarza rodzinnego. Mogą skierować Cię do specjalisty zdrowia psychicznego.
Kiedy spotkasz się ze specjalistą zdrowia psychicznego, przeprowadzi on ocenę psychologiczną. Poprosi Cię o historię medyczną, aby sprawdzić, czy problem fizyczny wpływa na Twoje zdrowie psychiczne. Następnie przeprowadzą ocenę psychologiczną. Obejmuje to zadawanie wielu pytań dotyczących codziennych czynności i uczuć.
Autofobia jest uważana za fobię sytuacyjną. Oznacza to, że sytuacja samotności lub samotności powoduje skrajne cierpienie. Aby zdiagnozować autofobię, strach przed samotnością wywołuje u Ciebie tak duży niepokój, że przeszkadza w codziennej rutynie.
W niektórych przypadkach ludzie mają jednocześnie więcej niż jedną fobię. Możliwe, że masz do czynienia z więcej niż jedną fobią, co może sprawić, że Twoja autofobia będzie jeszcze trudniejsza do pokonania. Porozmawiaj z lekarzem o wszelkich innych obawach.
Jak leczy się autofobię?
Osoby z fobiami specyficznymi, takimi jak autofobia, są często leczone psychoterapią. Najpopularniejsze typy to terapia ekspozycyjna i terapia poznawczo-behawioralna.
Terapia ekspozycyjna
Terapia ekspozycyjna leczy zachowania unikowe, które rozwinęły się z czasem. Celem tego leczenia jest poprawa jakości życia, tak aby fobie nie ograniczały już tego, co jesteś w stanie robić w życiu codziennym.
Twój lekarz będzie stale narażał Cię na źródło Twojej fobii. Najpierw zrobią to w kontrolowanym otoczeniu, w którym będziesz czuć się bezpiecznie, a ostatecznie przejdą do sytuacji z życia wziętego.
W przypadku autofobii terapeuta będzie współpracował z Tobą w celu zwiększenia tolerancji na bycie samemu na coraz dłuższe okresy. Może zacząć się od wyjścia z gabinetu terapeuty i stania kilka metrów dalej przez krótki czas. Dystans i czas można zwiększać w miarę postępów każdego dnia.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
W CBT terapeuta narazi Cię na fobię. Będą również używać innych technik, które pomogą Ci nauczyć się konfrontacji i radzenia sobie z samotnością w bardziej konstruktywny sposób. Będą z tobą pracować, aby zbadać twój wzorzec myślenia wokół twojej fobii.
CBT może dać ci poczucie pewności w konfrontacji z autofobią. Pomoże ci to poczuć się znacznie mniej przytłoczonym, gdy następnym razem będziesz musiał stawić temu czoła.
Leki
W większości przypadków sama psychoterapia jest skuteczna w leczeniu autofobii. Ale czasami leki mogą być przydatne w zmniejszaniu objawów u danej osoby, tak aby mogła wyzdrowieć dzięki psychoterapii. Twój lekarz psychiatryczny może przepisać leki na początku leczenia. Mogą również poinstruować Cię, abyś używał go w określonych lub rzadkich krótkoterminowych sytuacjach.
Niektóre powszechnie stosowane leki dla osób z autofobią obejmują:
- Beta-blokery: leki, które blokują stymulację wywołaną przez adrenalinę w organizmie. Jest to substancja chemiczna, która pojawia się, gdy dana osoba jest niespokojna.
- Środki uspokajające: środki uspokajające benzodiazepinowe mogą pomóc Ci się zrelaksować, minimalizując odczuwany niepokój. Leki te należy stosować ostrożnie, ponieważ mogą uzależniać. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób z historią uzależnienia od narkotyków lub alkoholu.
Jakie są perspektywy autofobii?
„Samotność” ma inne znaczenie dla różnych ludzi. Niektórzy ludzie boją się przebywania bez konkretnej osoby lub czasami jakiejkolwiek osoby w bliskim sąsiedztwie. A potrzeba bliskości różni się w zależności od osoby; niektóre osoby z autofobią odczuwają potrzebę przebywania w tym samym pokoju co inna osoba, ale dla innych przebywanie w tym samym domu lub budynku jest w porządku.
Dla osób z autofobią potrzeba przebywania z kimś innym przeszkadza im prowadzić szczęśliwe, produktywne życie, ponieważ nieustannie żyją w strachu przed samotnością.
Jeśli uważasz, że masz objawy autofobii, możesz być pewien, że jest dla Ciebie pomoc. Jeśli będziesz trzymać się planu leczenia, powrót do zdrowia jest możliwy. Umów się na wizytę u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza psychiatrycznego. Dzięki odpowiedniej kombinacji zabiegów lepiej nauczysz się kontrolować i rozumieć swoje reakcje, uczucia i myśli.
