Przegląd
Wiele osób jest zdezorientowanych, jeśli chodzi o różnice między nieswoistym zapaleniem jelit (IBD), chorobą Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (UC). Krótkie wyjaśnienie jest takie, że IBD jest ogólnym terminem określającym stan, w którym występuje zarówno choroba Crohna, jak i UC. Ale jest oczywiście o wiele więcej w tej historii.
Zarówno choroba Crohna, jak i UC są naznaczone nieprawidłową reakcją układu odpornościowego organizmu i mogą mieć pewne objawy.
Istnieją jednak również ważne różnice. Te rozróżnienia obejmują przede wszystkim lokalizację zaburzeń w przewodzie pokarmowym (GI) i sposób, w jaki każda choroba reaguje na leczenie. Zrozumienie tych cech jest kluczem do uzyskania właściwej diagnozy od gastroenterologa.
Zapalna choroba jelit
IBD rzadko obserwowano przed pojawieniem się poprawy higieny i urbanizacji na początku XX wieku.
Dziś nadal występuje głównie w krajach rozwiniętych, takich jak Stany Zjednoczone. Podobnie jak w przypadku innych chorób autoimmunologicznych i alergicznych, uważa się, że brak rozwoju odporności na zarazki częściowo przyczynił się do chorób, takich jak IBD.
U osób z nieswoistym zapaleniem jelit układ odpornościowy bierze pokarm, bakterie lub inne materiały w przewodzie pokarmowym za obce substancje i reaguje wysyłając białe krwinki do błony śluzowej jelit. Skutkiem ataku układu odpornościowego jest przewlekłe zapalenie. Samo słowo „stan zapalny” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „płomień”. Dosłownie oznacza „zostać podpalonym”.
Choroby Crohna i UC to najczęstsze formy nieswoistego zapalenia jelit. Mniej powszechne IBD obejmują:
- mikroskopowe zapalenie okrężnicy
- zapalenie okrężnicy związane z uchyłkowatością
- kolagenowe zapalenie okrężnicy
- limfocytarne zapalenie okrężnicy
- Choroba Behçeta
IBD może zaatakować w każdym wieku. Wiele osób z nieswoistym zapaleniem jelit jest diagnozowanych przed 30 rokiem życia, ale można je zdiagnozować w późniejszym życiu. Częściej występuje w:
- osoby z wyższych przedziałów społeczno-ekonomicznych
- ludzie, którzy są biali
- osoby na diecie wysokotłuszczowej
Jest to również bardziej powszechne w następujących środowiskach:
- Kraje uprzemysłowione
- klimatach północnych
- obszary miejskie
Uważa się, że oprócz czynników środowiskowych ważną rolę w rozwoju nieswoistego zapalenia jelit odgrywają czynniki genetyczne. Dlatego uważa się, że jest to „złożone zaburzenie”.
Na wiele postaci nieswoistego zapalenia jelit nie ma lekarstwa. Leczenie koncentruje się na leczeniu objawów, a celem jest remisja. Dla większości jest to choroba trwająca całe życie, z naprzemiennymi okresami remisji i zaostrzeń. Jednak nowoczesne metody leczenia pozwalają ludziom żyć stosunkowo normalnie i produktywnie.
IBD nie należy mylić z zespołem jelita drażliwego (IBS). Chociaż niektóre objawy mogą czasami być podobne, źródło i przebieg warunków różnią się znacznie.
choroba Crohna
Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na każdą część przewodu pokarmowego od ust do odbytu, chociaż najczęściej występuje na końcu jelita cienkiego (jelito cienkie) i na początku okrężnicy (jelito grube).
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą obejmować:
- częsta biegunka
- sporadyczne zaparcia
- ból brzucha
- gorączka
- krew w stolcu
- zmęczenie
- choroby skóry
- ból stawu
- niedożywienie
- utrata masy ciała
- przetoki
W przeciwieństwie do UC, choroba Crohna nie ogranicza się do przewodu pokarmowego. Może również wpływać na skórę, oczy, stawy i wątrobę. Ponieważ objawy zwykle nasilają się po posiłku, osoby z chorobą Crohna często odczuwają utratę wagi z powodu unikania jedzenia.
Choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować blokady jelita z powodu blizn i obrzęków. Wrzody (wrzody) w przewodzie pokarmowym mogą przekształcić się we własne drogi, znane jako przetoki. Choroba Leśniowskiego-Crohna może również zwiększać ryzyko raka okrężnicy, dlatego osoby żyjące z tą chorobą muszą mieć regularne kolonoskopie.
Leki są najczęstszym sposobem leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Pięć rodzajów narkotyków to:
- steroidy
- antybiotyki (jeśli infekcje lub przetoki powodują ropnie)
- modyfikatory odporności, takie jak azatiopryna i 6-MP
- aminosalicylany, takie jak 5-ASA
- terapia biologiczna
Niektóre przypadki mogą również wymagać operacji, chociaż operacja nie wyleczy choroby Leśniowskiego-Crohna.
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy
W przeciwieństwie do choroby Leśniowskiego-Crohna wrzodziejące zapalenie jelita grubego ogranicza się do okrężnicy (jelita grubego) i równomiernie wpływa tylko na górne warstwy. Objawy UC obejmują:
- ból brzucha
- luźne stolce
- krwawy stolec
- nagła potrzeba wypróżnienia
- zmęczenie
- utrata apetytu
- utrata masy ciała
- niedożywienie
Objawy UC mogą również różnić się w zależności od typu. Według Mayo Clinic istnieje pięć rodzajów UC w zależności od lokalizacji:
- Ostre ciężkie UC. Jest to rzadka postać UC, która atakuje całą okrężnicę i powoduje trudności z jedzeniem.
- Lewostronne zapalenie jelita grubego. Ten typ wpływa na zstępującą okrężnicę i odbytnicę.
- Pancolitis. Pancolitis atakuje całą okrężnicę i powoduje uporczywą krwawą biegunkę.
- Zapalenie proktosigmoidii. Wpływa to na dolną okrężnicę i odbytnicę.
- Wrzodziejące zapalenie odbytnicy. Najłagodniejsza postać WZJJ, dotyczy tylko odbytnicy.
Wszystkie leki stosowane w chorobie Leśniowskiego-Crohna są często stosowane również w przypadku WZJJ. Chirurgia jest jednak częściej stosowana w UC i jest uważana za lekarstwo na ten stan. Dzieje się tak, ponieważ UC jest ograniczone tylko do okrężnicy, a jeśli okrężnica zostanie usunięta, choroba też.
Okrężnica jest jednak bardzo ważna, dlatego operacja jest nadal uważana za ostateczność. Zwykle bierze się go pod uwagę tylko wtedy, gdy remisja jest trudna do osiągnięcia, a inne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
Gdy wystąpią powikłania, mogą być poważne. Nieleczony UC może prowadzić do:
- perforacja (dziury w okrężnicy)
- rak okrężnicy
- choroba wątroby
- osteoporoza
- niedokrwistość
Diagnozowanie nieswoistego zapalenia jelit
Nie ma wątpliwości, że IBD może znacznie obniżyć jakość życia, między nieprzyjemnymi objawami a częstymi wizytami w łazience. IBD może nawet prowadzić do powstania blizny i zwiększać ryzyko raka okrężnicy.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek nietypowe objawy, ważne jest, aby wezwać lekarza. Możesz zostać skierowany do gastroenterologa na badanie IBD, takie jak kolonoskopia lub tomografia komputerowa. Zdiagnozowanie właściwej postaci nieswoistego zapalenia jelit doprowadzi do skuteczniejszych terapii.
Zaangażowanie w codzienne leczenie i zmianę stylu życia może pomóc zminimalizować objawy, osiągnąć remisję i uniknąć komplikacji.
Niezależnie od Twojej diagnozy, bezpłatna aplikacja Healthline, IBD Healthline, łączy Cię z ludźmi, którzy rozumieją. Poznaj inne osoby żyjące z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego dzięki wiadomościom jeden na jednego i dyskusjom grupowym na żywo. Ponadto będziesz mieć pod ręką zatwierdzone przez ekspertów informacje na temat zarządzania nieswoistym zapaleniem jelit. Pobierz aplikację na iPhone'a lub Androida.
