Doustne Lub Wstrzykiwane Leczenie Stwardnienia Rozsianego: Co Jest Najlepsze?

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Przegląd

Stwardnienie rozsiane (SM) to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy organizmu atakuje otoczkę mielinową nerwów. Ostatecznie powoduje to uszkodzenie samych nerwów.

Nie ma lekarstwa na SM, ale leczenie może pomóc złagodzić objawy i spowolnić postęp choroby.

Terapie modyfikujące chorobę (DMT) mają na celu spowolnienie długoterminowego postępu choroby, zmniejszenie nawrotów i zapobieganie pojawianiu się nowych uszkodzeń.

DMT można przyjmować doustnie lub we wstrzyknięciu. Zastrzyki można wykonywać samodzielnie w domu lub w postaci wlewów dożylnych w warunkach klinicznych.

Zarówno leki doustne, jak i wstrzykiwane mają zalety i potencjalne skutki uboczne. Wiele z nich zawiera specjalne ostrzeżenia od Food and Drug Administration (FDA).

Wybór leku na SM

Decydując się na leczenie doustne i wstrzyknięcia, należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Na przykład leki doustne są przyjmowane codziennie, podczas gdy większość leków do wstrzykiwań jest rzadziej.

Twój lekarz może pomóc w rozważeniu ryzyka i korzyściach i podjęciu decyzji o najlepszej dla Ciebie opcji.

Twoje preferencje są ważne przy wyborze planu leczenia. Ważne rzeczy, które warto wziąć pod uwagę, to:

• skuteczność leku
• jego skutki uboczne
• częstotliwość dawek
• metodę stosowaną do podawania leku

Leki do samodzielnego wstrzykiwania

Leki do samodzielnego wstrzykiwania stanowią największą kategorię DMT. Są używane do długotrwałego leczenia rzutowo-remisyjnego SM (RRMS).

Lekarz przeszkoli Cię w procesie wstrzyknięcia, abyś mógł bezpiecznie podać własną dawkę. Większość z tych leków może powodować zaczerwienienie, obrzęk i ból w miejscu wstrzyknięcia, a także inne działania niepożądane.

Avonex (interferon beta-1a)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, ma właściwości przeciwwirusowe
• Częstotliwość i metoda dawkowania: co tydzień, wstrzyknięcie domięśniowe
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: bóle głowy, objawy grypopodobne
• Ostrzeżenia obejmują: może być konieczne monitorowanie enzymów wątrobowych i pełnej morfologii krwi (CBC)

Betaseron (interferon beta-1b)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, ma właściwości przeciwwirusowe
• Częstotliwość i metoda dawkowania: co drugi dzień, wstrzyknięcie podskórne
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne, mała liczba białych krwinek (WBC)
• Ostrzeżenia obejmują: może być konieczne monitorowanie enzymów wątrobowych i CBC

Copaxone (octan glatirameru)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, blokuje atak na mielinę
• Częstotliwość i metoda dawkowania: codziennie lub trzy razy w tygodniu, wstrzyknięcie podskórne
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: zaczerwienienie, duszność, wysypkę, ból w klatce piersiowej
• Ostrzeżenia obejmują: miejsca wstrzyknięć mogą zostać trwale wgniecione z powodu zniszczenia tkanki tłuszczowej (w wyniku tego zaleca się ostrożną zmianę miejsc wstrzyknięć)

Extavia (interferon beta-1b)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, ma właściwości przeciwwirusowe
• Częstotliwość i metoda dawkowania: co drugi dzień, wstrzyknięcie podskórne
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne, ból głowy
• Ostrzeżenia obejmują: może być konieczne monitorowanie enzymów wątrobowych i CBC

Glatopa (octan glatirameru)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, blokuje atak na mielinę
• Częstotliwość i metoda dawkowania: codziennie iniekcja podskórna
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: zaczerwienienie, obrzęk, ból w miejscu wstrzyknięcia
• Ostrzeżenia obejmują: miejsca wstrzyknięć mogą zostać trwale wgniecione z powodu zniszczenia tkanki tłuszczowej (w wyniku tego zaleca się ostrożną zmianę miejsc wstrzyknięć)

Plegridy (pegylowany interferon beta-1a)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, ma właściwości przeciwwirusowe
• Częstotliwość i metoda dawkowania: co dwa tygodnie, wstrzyknięcie podskórne
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne
• Ostrzeżenia obejmują: może być konieczne monitorowanie enzymów wątrobowych

Rebif (interferon beta-1a)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, ma właściwości przeciwwirusowe
• Częstotliwość i metoda dawkowania: trzy razy w tygodniu wstrzyknięcie podskórne
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne
• Ostrzeżenia obejmują: może być konieczne monitorowanie enzymów wątrobowych

Leki do infuzji dożylnych

Innym rodzajem iniekcji w leczeniu SM jest wlew dożylny. Zamiast wchodzić do organizmu domięśniowo lub podskórnie, infuzje są podawane bezpośrednio do żyły.

Wlewy muszą być podawane w warunkach klinicznych przez przeszkolonego specjalistę. Dawki nie są podawane tak często.

Wlewy dożylne mogą powodować zwiększone ryzyko infekcji, oprócz innych działań niepożądanych.

Ocrelizumab (Ocrevus) jest jedynym lekiem zatwierdzonym przez FDA dla osób z pierwotnie postępującym SM (PPMS). Jest również zatwierdzony do leczenia RRMS.

Lemtrada (alemtuzumab)

• Korzyści: hamuje komórki odpornościowe uszkadzające mielinę
• Częstotliwość dawkowania: codziennie przez pięć dni; rok później codziennie przez trzy dni
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: nudności, wymioty, biegunkę, ból głowy, wysypkę, swędzenie
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować raka i idiopatyczną plamicę małopłytkową (IPT), zaburzenie krwawienia

Chlorowodorek mitoksantronu

Ten lek jest dostępny tylko jako lek generyczny.

• Korzyści: działa jako modulator i supresor układu odpornościowego
• Częstotliwość dawkowania: raz na trzy miesiące (dożywotni limit od 8 do 12 infuzji w ciągu dwóch do trzech lat)
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: wypadanie włosów, nudności, brak miesiączki
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować uszkodzenie serca i białaczkę; odpowiednie tylko dla osób z ciężkimi przypadkami RRMS, ze względu na wysokie ryzyko poważnych skutków ubocznych

Ocrevus (ocrelizumab)

• Korzyści: celuje w limfocyty B, czyli WBC uszkadzające nerwy
• Częstotliwość dawkowania: odstęp dwóch tygodni dla pierwszych dwóch dawek; co sześć miesięcy dla wszystkich późniejszych dawek
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne, infekcje
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować raka oraz, w rzadkich przypadkach, zagrażające życiu reakcje na wlew

Tysabri (natalizumab)

• Korzyści: hamuje adhezję cząsteczek, które zakłócają układ odpornościowy
• Częstotliwość dawkowania: co cztery tygodnie
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: bóle głowy, bóle stawów, zmęczenie, depresję, dyskomfort w jamie brzusznej
• Ostrzeżenia obejmują: może zwiększać ryzyko postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML), potencjalnie śmiertelnej infekcji mózgu

Leki doustne

Jeśli nie czujesz się komfortowo z igłami, istnieją doustne opcje leczenia SM. Leki doustne przyjmowane codziennie lub dwa razy dziennie są najłatwiejsze do samodzielnego podania, ale wymagają regularnego dawkowania.

Aubagio (teriflunomid)

• Korzyści: działa jako modulator układu odpornościowego, hamuje zwyrodnienie nerwów
• Częstotliwość dawkowania: codziennie
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: bóle głowy, zmiany w wątrobie (takie jak powiększenie wątroby lub podwyższona aktywność enzymów wątrobowych), nudności, wypadanie włosów, zmniejszenie liczby białych krwinek
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować poważne uszkodzenie wątroby i wady wrodzone

Gilenya (Fingolimod)

• Korzyści: blokuje limfocyty T przed opuszczaniem węzłów chłonnych
• Częstotliwość dawkowania: codziennie
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: objawy grypopodobne, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować zmiany ciśnienia krwi, czynności wątroby i czynności serca

Tecfidera (fumaran dimetylu)

• Korzyści: działa przeciwzapalnie, chroni nerwy i mielinę przed uszkodzeniem
• Częstotliwość dawkowania: dwa razy dziennie
• Częste działania niepożądane mogą obejmować: zmiany żołądkowo-jelitowe, zmniejszoną liczbę białych krwinek, podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych
• Ostrzeżenia obejmują: może powodować ciężkie reakcje alergiczne, w tym anafilaksję

Na wynos

Celem leczenia SM jest opanowanie objawów, kontrola nawrotów i spowolnienie długoterminowego postępu choroby.

Iniekcyjne metody leczenia SM występują w dwóch formach: do samodzielnej iniekcji i wlewów dożylnych. Większość leków do wstrzykiwań nie musi być przyjmowana tak często, jak leki doustne, które są przyjmowane codziennie.

Wszystkie metody leczenia SM mają zalety, skutki uboczne i ryzyko. Najważniejsze jest to, abyś stosował leczenie zgodnie z zaleceniami, niezależnie od tego, na jakim leczeniu jesteś.

Jeśli efekty uboczne są wystarczające, aby chcieć pominąć leczenie, należy porozmawiać z lekarzem. Mogą pomóc Ci wybrać najlepszą dla Ciebie opcję.