Udar Wzgórzowy: Objawy, Przyczyny, Leczenie, Powrót Do Zdrowia, Rokowanie

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest udar wzgórzowy?

Udary są spowodowane przerwaniem dopływu krwi do mózgu. Bez krwi i składników odżywczych tkanka mózgowa szybko zaczyna obumierać, co może mieć trwałe skutki.

Udar wzgórzowy to rodzaj udaru lakunarnego, który odnosi się do udaru w głębokiej części mózgu. Udary wzgórzowe występują we wzgórzu, małej, ale ważnej części mózgu. Jest zaangażowany w wiele kluczowych aspektów Twojego codziennego życia, w tym w mowę, pamięć, równowagę, motywację oraz odczucia fizycznego dotyku i bólu.

Jakie są objawy?

Objawy udaru wzgórza różnią się w zależności od części wzgórza, która jest dotknięta chorobą. Jednak niektóre ogólne objawy udaru wzgórza obejmują:

• utrata czucia
• trudności z poruszaniem się lub utrzymaniem równowagi
• trudności z mówieniem
• utrata lub zaburzenia widzenia
• zaburzenia snu
• brak zainteresowania lub entuzjazmu
• zmiany w zakresie uwagi
• utrata pamięci
• ból wzgórzowy, zwany również zespołem bólu ośrodkowego, który obejmuje uczucie pieczenia lub zamrażania oprócz intensywnego bólu, zwykle głowy, rąk lub nóg

Co to powoduje?

W zależności od przyczyny udary są klasyfikowane jako niedokrwienne lub krwotoczne.

Około 85 procent wszystkich udarów ma charakter niedokrwienny. Oznacza to, że są spowodowane przez zablokowaną tętnicę w mózgu, często z powodu zakrzepów krwi. Z drugiej strony udary krwotoczne są spowodowane pęknięciem lub wyciekiem naczynia krwionośnego do mózgu.

Udar wzgórzowy może być niedokrwienny lub krwotoczny.

Czy są jakieś czynniki ryzyka?

Niektórzy ludzie są bardziej narażeni na udar wzgórza. Do rzeczy, które zwiększają Twoje ryzyko, należą:

• wysokie ciśnienie krwi
• wysoki cholesterol
• choroby sercowo-naczyniowe, w tym arytmie lub niewydolność serca
• cukrzyca
• palenie
• historia przebytego udaru lub zawału serca

Jak się to rozpoznaje?

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że mogłeś mieć udar wzgórza, prawdopodobnie zacznie od wykonania MRI lub TK mózgu, aby określić zakres uszkodzenia. Mogą również pobrać próbkę krwi do dalszych badań, aby sprawdzić poziom glukozy we krwi, liczbę płytek krwi i inne informacje.

W zależności od twoich objawów i historii medycznej mogą również wykonać elektrokardiogram, aby sprawdzić, czy nie występują choroby sercowo-naczyniowe, które mogły spowodować udar. Możesz również potrzebować USG, aby zobaczyć, ile krwi przepływa przez twoje tętnice.

Jak to jest traktowane?

Udar to nagły przypadek medyczny wymagający natychmiastowego leczenia. Konkretne leczenie, które otrzymasz, zależy od tego, czy udar był niedokrwienny, czy krwotoczny.

Leczenie udaru niedokrwiennego

Leczenie udarów spowodowanych zablokowaną tętnicą zwykle obejmuje:

• Leki rozpuszczające skrzepy, które przywracają krew we wzgórzu
• Procedura usuwania skrzepu przy użyciu cewnika w przypadku większych skrzepów

Leczenie udaru krwotocznego

Leczenie udaru krwotocznego polega na znalezieniu i leczeniu źródła krwawienia. Po ustaniu krwawienia inne metody leczenia obejmują:

• odstawienie leków, które mogą rozrzedzić krew
• leki obniżające wysokie ciśnienie krwi
• operacja zapobiegająca wypływaniu krwi z pękniętego naczynia
• operacja polegająca na naprawie innych wadliwych tętnic, które mogą pęknąć

Jak wygląda regeneracja?

Po udarze wzgórza pełne wyzdrowienie może zająć od tygodnia lub dwóch do kilku miesięcy. W zależności od tego, jak ciężki był udar i jak szybko był leczony, możesz mieć pewne trwałe objawy.

Lek

Jeśli udar był spowodowany zakrzepem krwi, lekarz może przepisać leki rozrzedzające krew, aby zapobiec przyszłym zakrzepom. Podobnie, mogą również przepisać leki na ciśnienie krwi, jeśli masz wysokie ciśnienie krwi.

Jeśli masz zespół bólu ośrodkowego, lekarz może przepisać amitryptylinę lub lamotryginę, aby złagodzić objawy.

W zależności od ogólnego stanu zdrowia możesz również potrzebować leków na:

• wysoki cholesterol
• choroba serca
• cukrzyca

Fizjoterapia i rehabilitacja

Twój lekarz prawdopodobnie zaleci rehabilitację, zwykle w ciągu jednego lub dwóch dni po udarze. Celem jest ponowne nauczenie się umiejętności, które mogłeś utracić podczas uderzenia. Około dwie trzecie osób po udarze wymaga pewnego poziomu rehabilitacji lub fizjoterapii.

Rodzaj potrzebnej rehabilitacji zależy od dokładnej lokalizacji i ciężkości udaru. Typowe typy obejmują:

• fizjoterapia w celu zrekompensowania wszelkich niepełnosprawności fizycznych, takich jak niemożność użycia jednej dłoni lub odbudowa siły w kończynach po udarze
• terapia mowy, która pomoże Ci odzyskać utracone zdolności mowy
• terapia poznawcza pomagająca w utracie pamięci
• doradztwo lub dołączenie do grupy wsparcia, aby pomóc Ci dostosować się do wszelkich nowych zmian i nawiązać kontakt z innymi w podobnej sytuacji

Zmiany stylu życia

Po udarze istnieje większe ryzyko wystąpienia kolejnego. Możesz pomóc zmniejszyć ryzyko poprzez:

• przestrzeganie diety zdrowej dla serca
• rzucanie palenia
• regularne ćwiczenia
• kontrolowanie wagi

Gdy dojdziesz do siebie, prawdopodobnie będziesz potrzebować połączenia leków, rehabilitacji i zmiany stylu życia. Przeczytaj więcej o tym, czego możesz się spodziewać po wyzdrowieniu po udarze.

Sugerowane lektury

• „My Stroke of Insight” zostało napisane przez neurobiologa, który przeszedł rozległy udar wymagający ośmiu lat rekonwalescencji. Opisuje zarówno swoją osobistą podróż, jak i ogólne informacje na temat powrotu do zdrowia po udarze.
• „Healing the Broken Brain” zawiera 100 pytań często zadawanych przez osoby po udarze i ich rodziny. Zespół lekarzy i terapeutów udziela fachowych odpowiedzi na te pytania.

Jaka jest perspektywa?

Każdy inaczej dochodzi do siebie po udarach. W zależności od tego, jak ciężki był udar, możesz pozostać z trwałym:

• utrata pamięci
• utrata czucia
• problemy z mową i językiem
• problemy z pamięcią

Jednak te utrzymujące się objawy mogą z czasem ulec poprawie podczas rehabilitacji. Pamiętaj, że udar zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnego, więc bardzo ważne jest, aby trzymać się planu, który Ty i Twój lekarz opracowaliście, aby zmniejszyć ryzyko, niezależnie od tego, czy obejmuje on leki, terapię, zmianę stylu życia, czy połączenie wszystkich trzech..