Zesztywniające Zapalenie Stawów Kręgosłupa: Mity I Fakty

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Podobnie jak w przypadku większości chorób przewlekłych, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) może być trudne do wyjaśnienia innym. Doprowadziło to do wielu błędnych przekonań na temat tej choroby. Dlatego zebraliśmy tę listę mitów i obaliliśmy je dla Ciebie.

1. Mit: AS wpływa tylko na plecy

Cechą wyróżniającą AS jest to, że dotyka głównie pleców. Jednym z głównych objawów choroby jest zapalenie stawów między kręgosłupem a miednicą (stawy krzyżowo-biodrowe). Zapalenie może rozprzestrzenić się na resztę kręgosłupa.

Ból krzyża i sztywność są typowymi objawami, szczególnie po przebudzeniu

AS nie ogranicza się jednak do pleców. Może rozprzestrzeniać się na inne stawy, w tym:

• ramiona
• żebra
• biodra
• kolana
• stopy - głównie pięty

Do 40 procent czasu wpływa na oczy w pewnym momencie w długim przebiegu choroby. W rzadkich przypadkach może uszkodzić płuca lub serce.

Więc to coś więcej niż problem z plecami. To choroba zapalna, która może wpływać na cały organizm.

2. Mit: Młodzi ludzie nie chorują na ZA

Większość ludzi myśli o zapaleniu stawów jako o czymś, co pojawia się wraz z wiekiem. Ale jeśli jesteś młody i masz AS, nie jesteś sam.

AS jest zwykle diagnozowany w wieku od 15 do 30 lat, a rzadko po 45 roku życia.

To nie jest choroba starzenia się i nie zrobiłeś nic, aby ją wywołać.

3. Mit: Ćwiczenia pogarszają sytuację

Jeśli odczuwasz ból pleców, Twoim naturalnym odruchem może być unikanie aktywności fizycznej. Prawdopodobnie powinieneś unikać podnoszenia ciężarów i innych czynności, które obciążają Twoje plecy.

Z drugiej strony odpowiedni rodzaj ćwiczeń może sprawić, że poczujesz się lepiej teraz i na dłuższą metę. W rzeczywistości ćwiczenia są ważną częścią leczenia AS i zachowują elastyczność.

Przed rozpoczęciem nowego programu ćwiczeń porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, które ćwiczenia są dla Ciebie najlepsze. Następnie zacznij od czegoś łatwego i stopniowo rozbudowuj swoją rutynę.

Rozważ konsultację z fizjoterapeutą lub trenerem osobistym zaznajomionym z zespołem Aspergera. Mogą pokazać, jak bezpiecznie i skutecznie wykonywać ćwiczenia. Gdy nabierzesz pewności siebie, możesz ćwiczyć samodzielnie.

Trening siłowy może pomóc w budowaniu mięśni wspomagających stawy. Ćwiczenia w zakresie ruchu i rozciągania poprawiają elastyczność i zmniejszają sztywność.

Jeśli ćwiczenia są trudne, spróbuj ćwiczyć na basenie, co może być dużo łatwiejsze i mniej bolesne, a jednocześnie zapewnia ogromne korzyści zdrowotne.

Pomaga również zwracać uwagę na swoją postawę, utrzymując kręgosłup tak prosto, jak to tylko możliwe przez cały czas.

4. Mit: zespolenie pleców i poważna niepełnosprawność są nieuniknione

ZZSK nie postępuje w tym samym tempie lub w ten sam sposób u każdego z chorobą.

Większość ludzi ma okresowe epizody łagodnego do ciężkiego zapalenia, sztywności i bólu pleców.

Powtarzające się ataki zapalenia czasami powodują zrost kręgów. Może to poważnie ograniczyć ruch i uniemożliwić utrzymanie wyprostowanego kręgosłupa. Fuzja w klatce piersiowej może zmniejszyć pojemność płuc i utrudnić oddychanie.

To nie zdarza się każdemu. Wiele osób z ZA ma łagodniejsze objawy, które można skutecznie leczyć. Może to wymagać pewnych zmian w stylu życia lub zawodzie, ale niekoniecznie oznacza, że będziesz mieć poważną niepełnosprawność lub stopione plecy.

Około 1 procent osób z ZA zapada na tak zwane wypalenie choroby i przechodzi do długotrwałej remisji.

5. Mit: ZA występuje rzadko

Prawdopodobnie wiele słyszałeś o stwardnieniu rozsianym i mukowiscydozie, ale żadna z nich nie dotyka tak wielu osób, jak AS. Na całym świecie około 1 na 200 dorosłych ma ZA. Według Arthritis Foundation prawie pół miliona Amerykanów żyje z tą chorobą. To bardziej powszechne, niż wielu ludziom się wydaje.

6. Mit: i tak nic nie mogę na to poradzić

ZA jest przewlekły i postępujący, ale to nie znaczy, że nic nie możesz na to poradzić.

Pierwszym krokiem jest współpraca z lekarzem w celu stworzenia spersonalizowanego planu leczenia. Celem krótkoterminowym jest złagodzenie objawów. Celem długoterminowym jest próba zminimalizowania niepełnosprawności lub zapobiegania jej.

Istnieje wiele opcji leczenia, w zależności od konkretnych objawów. Niektórzy z nich są:

• leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD): w celu kontrolowania postępu choroby
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): w celu złagodzenia stanu zapalnego i bólu (duże dawki mogą zapobiegać postępowi choroby)
• kortykosteroidy: zwalczające stany zapalne
• środki biologiczne: łagodzenie objawów i zapobieganie uszkodzeniom

Operacja wymiany stawów jest opcją w przypadku poważnie uszkodzonych stawów.

Regularne ćwiczenia mogą budować mięśnie, co pomoże w utrzymaniu stawów. Może również pomóc zachować elastyczność i zmniejszyć ból. Ćwiczenia pomagają również utrzymać zdrową wagę, co jest łatwiejsze dla pleców i innych stawów.

Ważne jest również, aby zwracać uwagę na swoją postawę podczas siedzenia i stania.

Pamiętaj, aby informować lekarza o objawach, gdy się zmieniają. W ten sposób możesz dostosować swoje leczenie, aby odzwierciedlić te zmiany.

Na wynos

Trudno przewidzieć, jak rozwinie się choroba w dłuższej perspektywie. Pewne jest to, że będzie to wymagało leczenia choroby przez całe życie.

Dobra opieka medyczna, ćwiczenia i leki są kluczem do radzenia sobie z chorobą. Dowiedzenie się wszystkiego o tym schorzeniu pozwoli Ci podejmować dobre decyzje dotyczące zdrowia i dobrego samopoczucia.