Połowa i połowa. Dwa procent. Niskotłuszczowy. Przejrzeć. Bez tłuszczu.
Wpatrywałam się w kartony mleka, zatopione w misce z lodem, trzymając w jednej ręce kubek kawy, aw drugiej talerz śniadaniowy. To był mój czwarty dzień w USA i to było to samo śniadanie w tej krainie dostatku.
Pączki, babeczki, ciasta, chleb. Kuszące jedzenie składające się prawie wyłącznie z dwóch składników: przetworzonej mąki pszennej i cukru.
Przez cały dzień czułam wzdęcia i zaparcia, a spędziłam już zbyt wiele minut, próbując wymyślić, które mleko powinno trafić do mojej kawy - i skończyło się przypadkowym wyborem wodnistego mleka, od którego nawet mój kot mógłby odejść.
Tego samego ranka odkryłem też okropny smród, kiedy ściągnąłem majtki przed toaletą bez kranu z wodą.
Za każdym razem, gdy odwiedzałem Stany Zjednoczone, siały spustoszenie w moim układzie pokarmowym
Zwykle, gdy mieszkaniec Zachodu odwiedza Indie, obawia się zachorowania na jedzenie - pomimo faktu, że bardziej prawdopodobne jest, że zachoruje, jedząc z bufetu dużego hotelu niż na ulicach, gdzie reputacja straganiarza jest zagrożona jeśli ich jedzenie nie jest świeże.
Znając te historie, nie byłam przygotowana na podobny, straszny los mojego układu pokarmowego. Ten cykl cierpień - zaparć i smrodu z moich majtek - towarzyszył mi z każdą podróżą do USA i wyjeżdżał po powrocie do Indii.
Dwa dni w domu i moje jelita wróciłyby do normalnego stanu. Pozwalał mi pożreć każdy świeżo ugotowany posiłek, zabarwiony kurkumą, przyprawiony i wzbogacony różnymi przyprawami.
Tradycyjne przyprawy wspomagające trawienie:
- nasiona kminku: wspomaga produkcję żółci, wspomagając trawienie i wchłanianie
- nasiona kopru włoskiego: mogą pomóc w zwalczaniu bakterii powodujących niestrawność
- nasiona kolendry: pomagają przyspieszyć proces trawienia i niestrawność
Ludzie na Zachodzie często mylą ostry smak z ostrym chili lub papryką. Ale szeroki wybór indyjskich potraw z różnych regionów może być pikantny, ale nie gorący, a także gorący, ale nie ostry. Są też potrawy, które nie są ani ostre, ani ostre, a mimo to są bombą smakową.
W USA prawie we wszystkim, co jadłem, brakowało złożoności splecionych ze sobą smaków. Nie wiedziałem jeszcze, że brak smaków oznaczał również, że brakowało mi przypraw, które tradycyjnie wspomagały i przyspieszały złożony proces trawienia.
Był rok 2012 i pierwszy raz byłam w USA, aby uczęszczać do letniej szkoły i uczyć się o ruchach pokojowych. Ale nie byłam przygotowana na brak ruchu jelit i bunt z układu pokarmowego.
Kiedy smród z moich majtek doprowadził do silnego swędzenia, w końcu poszedłem do kliniki medycznej na kampusie. Po godzinie czekania i kolejnym pół godzinie w cienkim szlafroku, siedząc na krześle pokrytym papierem, lekarz potwierdził infekcję drożdżakową.
Wyobraziłam sobie, że cała przetworzona mąka, drożdże i cukier zbierają się razem i przeobrażają się w białą wydzielinę z pochwy. Nie czekałem, by opowiedzieć, jak wydało mi się to tak dziwne, że Amerykanie wycierają tył (i przód) tylko papierem, a nie wodą.
„Właściwie robisz to dobrze”, powiedziała. „W jaki sposób papier ma zetrzeć wszystkie zarazki, które organizm wyrzucił?” Jednak użycie samej wody, a następnie pozwolenie, aby woda kapała na majtki, tworząc wilgotne środowisko, również nie pomagało.
Uzgodniliśmy więc, że najlepiej wytrzeć je najpierw wodą, a potem wysuszyć papierem.
Ale zaparcia pozostały.
W 2016 roku znalazłem się w Stanach Zjednoczonych, w Rochester w stanie Nowy Jork, jako stypendysta Fulbrighta. Zaparcia powróciły, tak jak oczekiwano.
Tym razem potrzebowałem pomocy, nie martwiąc się o ubezpieczenie zdrowotne i wygodę, poza sporadycznym indyjskim posiłkiem dla moich jelit.
Chciałem przypraw, które moje ciało rozpozna
Instynktownie wiedziałem, że połączenie kilku przypraw zwanych garam masala lub nawet paanch phoron to wszystko, czego szukało moje ciało. Ale jak mogłem je połknąć?
W internecie znalazłem przepis na herbatę, która zawierała kilka z tych przypraw. Na szczęście były łatwo dostępne na każdym rynku w USA, a ich wytworzenie nie zajęło więcej niż 15 minut.
Ugotowałem jeden litr wody i dodałem po łyżeczce każdego z nasion kminku, nasion kolendry i nasion kopru włoskiego. Po obniżeniu temperatury zakładam pokrywkę i pozwalam parzyć przez 10 minut.
Złoty płyn był moją herbatą przez cały dzień. W ciągu trzech godzin i dwóch szklanek szedłem do toalety, uwalniając się od wszystkiego, czego mój zły system nie był w stanie strawić.
To przepis zapomniany nawet przez Hindusów i chętnie polecam go każdemu, kto ma najmniejszą drażliwość jelit. To zaufany przepis, biorąc pod uwagę, że wszystkie trzy składniki regularnie pojawiają się w naszych produktach spożywczych.
Brak różnorodności jedzenia podczas mojego pobytu skłonił mnie do zwrócenia się w stronę domu i wyzdrowienia. I zadziałało.
Teraz wiem, że muszę szukać tych ziół - tych, które moje ciało znało od zawsze - za każdym razem, gdy ponownie odwiedzam Stany Zjednoczone.
Priyanka Borpujari jest pisarką, która pisze o prawach człowieka i wszystkim pomiędzy. Jej prace pojawiały się w Al Jazeerze, The Guardian, The Boston Globe i nie tylko. Przeczytaj jej pracę tutaj.
