Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

Spisu treści:

Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, Objawy I Diagnoza
Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

Wideo: Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

Wideo: Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, Objawy I Diagnoza
Wideo: Helicobacter pylori. Jak się jej pozbyć? Leczenie alternatywne 2024, Listopad
Anonim

Co to jest zespół Mallory'ego-Weissa?

Silne i długotrwałe wymioty mogą spowodować pęknięcie błony śluzowej przełyku. Przełyk to przewód łączący gardło z żołądkiem. Zespół Mallory'ego-Weissa (MWS) to stan charakteryzujący się rozdarciem błony śluzowej lub wewnętrznej wyściółki w miejscu, w którym przełyk styka się z żołądkiem. Większość łez goi się w ciągu 7 do 10 dni bez leczenia, ale łzy Mallory'ego-Weissa mogą powodować znaczne krwawienie. W zależności od ciężkości łzy może być konieczna operacja, aby naprawić uszkodzenie.

Przyczyny

Najczęstszą przyczyną MWS są ciężkie lub długotrwałe wymioty. Chociaż ten rodzaj wymiotów może wystąpić przy chorobach żołądka, często występuje również z powodu przewlekłego nadużywania alkoholu lub bulimii.

Inne stany mogą również spowodować pęknięcie przełyku. Obejmują one:

  • uraz klatki piersiowej lub brzucha
  • ciężka lub długotrwała czkawka
  • intensywny kaszel
  • podnoszenie ciężarów lub nadwyrężanie
  • zapalenie żołądka, które jest stanem zapalnym błony śluzowej żołądka
  • przepuklina rozworu przełykowego, która pojawia się, gdy część żołądka przechodzi przez część przepony
  • drgawki

Podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR) może również prowadzić do pęknięcia przełyku.

MWS występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Występuje częściej u osób z alkoholizmem. Według National Organization for Rare Disorders, osoby w wieku od 40 do 60 lat są bardziej narażone na rozwój tego schorzenia. Istnieją jednak przypadki łez Mallory'ego-Weissa u dzieci i młodzieży.

Objawy

MWS nie zawsze daje objawy. Jest to bardziej powszechne w łagodnych przypadkach, gdy łzy przełyku powodują tylko niewielkie krwawienie i szybko goją się bez leczenia.

Jednak w większości przypadków objawy się pojawią. Mogą to być:

  • ból brzucha
  • krwawe wymioty, które nazywane są krwawymi wymiotami
  • mimowolne wymioty
  • krwawe lub czarne stolce

Krew w wymiocinach jest zwykle ciemna i zakrzepła i może wyglądać jak fusy z kawy. Czasami może być czerwony, co wskazuje, że jest świeży. Krew pojawiająca się w kale będzie ciemna i wyglądać jak smoła, chyba że masz duże krwawienie, w którym to przypadku będzie czerwona. Jeśli masz takie objawy, poszukaj natychmiastowej pomocy w nagłych wypadkach. W niektórych przypadkach utrata krwi z MWS może być znaczna i zagrażająca życiu.

Istnieją inne problemy zdrowotne, które mogą powodować podobne objawy. Objawy związane z MWS mogą również wystąpić w przypadku następujących zaburzeń:

  • Zespół Zollingera-Ellisona, który jest rzadkim zaburzeniem, w którym małe guzy wytwarzają nadmiar kwasów żołądkowych, co prowadzi do przewlekłych wrzodów
  • przewlekłe erozyjne zapalenie błony śluzowej żołądka, które jest stanem zapalnym błony śluzowej żołądka powodującym zmiany wrzodopodobne
  • perforacja przełyku
  • wrzód trawienny
  • Zespół Boerhaave'a, czyli pęknięcie przełyku z powodu wymiotów

Tylko lekarz może określić, czy masz MWS.

Jak to jest zdiagnozowane

Twój lekarz zapyta Cię o wszelkie problemy medyczne, w tym codzienne spożycie alkoholu i niedawne choroby, aby zidentyfikować przyczynę twoich objawów.

Jeśli twoje objawy wskazują na aktywne krwawienie w przełyku, lekarz może wykonać tak zwaną esophagogastroduodenoscopy (EGD). Musisz wziąć środek uspokajający i przeciwbólowy, aby zapobiec dyskomfortowi podczas tej procedury. Twój lekarz wprowadzi małą, elastyczną rurkę z przymocowaną do niej kamerą, zwaną endoskopem, w dół przełyku do żołądka. Może to pomóc lekarzowi zobaczyć przełyk i zidentyfikować lokalizację łzy.

Twój lekarz prawdopodobnie zleci również pełną morfologię krwi (CBC), aby potwierdzić liczbę czerwonych krwinek. W przypadku krwawienia z przełyku liczba czerwonych krwinek może być niska. Twój lekarz będzie w stanie określić, czy masz MWS na podstawie wyników tych testów.

Leczenie

Według National Organization for Rare Disorders krwawienie wynikające ze łez w przełyku ustąpi samoistnie w około 80 do 90 procent przypadków MWS. Uzdrowienie następuje zwykle w ciągu kilku dni i nie wymaga leczenia. Ale jeśli krwawienie nie ustanie, możesz potrzebować jednego z następujących zabiegów.

Terapia endoskopowa

Możesz potrzebować terapii endoskopowej, jeśli krwawienie samoistnie nie ustaje. Terapię tę może wykonać lekarz wykonujący EGD. Opcje endoskopowe obejmują:

  • terapia iniekcyjna lub skleroterapia, która dostarcza leki do łzy, aby zamknąć naczynie krwionośne i zatrzymać krwawienie
  • terapia koagulacyjna, która zapewnia ciepło do uszczelnienia rozdartego naczynia

Rozległa utrata krwi może wymagać transfuzji w celu uzupełnienia utraconej krwi.

Chirurgiczne i inne opcje

Czasami terapia endoskopowa nie wystarcza, aby zatrzymać krwawienie, dlatego należy zastosować inne sposoby zatrzymania krwawienia, takie jak operacja laparoskopowa, aby zszyć łzę. Jeśli nie możesz poddać się operacji, lekarz może użyć arteriografii w celu zidentyfikowania krwawiącego naczynia i zatkania go, aby zatrzymać krwawienie.

Lek

Konieczne mogą być również leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego, takie jak famotydyna (Pepcid) lub lansoprazol (Prevacid). Jednak skuteczność tych leków jest nadal przedmiotem dyskusji.

Zapobieganie zespołowi Mallory'ego-Weissa

Aby zapobiec MWS, ważne jest, aby leczyć schorzenia powodujące długie epizody ciężkich wymiotów.

Nadmierne spożycie alkoholu i marskość wątroby mogą wywoływać nawracające epizody MWS. Jeśli masz MWS, unikaj alkoholu i porozmawiaj z lekarzem o sposobach radzenia sobie z chorobą, aby zapobiec przyszłym epizodom.

Zalecane: