Co to jest stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane (SM) to stan, w którym układ odpornościowy organizmu „atakuje” mielinę w ośrodkowym układzie nerwowym. Mielina to tkanka tłuszczowa, która otacza i chroni włókna nerwowe.
Bez mieliny impulsy nerwowe do iz mózgu również nie mogą podróżować. Stwardnienie rozsiane powoduje tworzenie się blizny wokół włókien nerwowych. Może to wpływać na wiele funkcji organizmu, w tym czynność pęcherza i jelit.
Według National MS Society szacuje się, że 80 procent osób z SM doświadcza pewnego stopnia dysfunkcji pęcherza. Dzieje się tak, gdy odpowiedź immunologiczna na SM niszczy komórki nerwowe, które przemieszczają się do jelita lub pęcherza.
Jeśli doświadczasz nietrzymania moczu związanego z SM, możesz skorzystać z leczenia i wsparcia.
Dlaczego SM powoduje nietrzymanie moczu?
Kiedy twoje jelita lub pęcherz zaczną się wypełniać, twoje ciało wysyła sygnały do twojego mózgu, że będziesz musiał iść do łazienki. Kiedy wchodzisz do łazienki, mózg przesyła sygnały do jelit lub pęcherza, że można opróżnić pęcherz lub wypróżnić się.
Kiedy stwardnienie rozsiane niszczy mielinę, tworzy blizny zwane zmianami. Te zmiany mogą zniszczyć każdą część szlaku transmisji z mózgu do pęcherza i jelit.
Rezultatem może być pęcherz, który nie opróżnia się całkowicie, jest nadaktywny lub nie zatrzymuje dobrze moczu. Przykłady objawów związanych ze stwardnieniem rozsianym związanych z pęcherzem obejmują:
- trudności z utrzymaniem moczu
- trudności w rozpoczęciu strumienia moczu
- uczucie, że pęcherz nie opróżnia się całkowicie
- konieczność częstego chodzenia w nocy do łazienki
- konieczność częstego oddawania moczu
Wiele osób ze stwardnieniem rozsianym doświadcza nadreaktywności pęcherza. SM może również wpływać na nerwy, które przenoszą się do mięśni odpowiedzialnych za opróżnianie jelit. Rezultatem mogą być zaparcia, nietrzymanie moczu lub połączenie.
Leczenie nietrzymania moczu
W leczeniu nietrzymania moczu związanego ze stwardnieniem rozsianym dostępne są zarówno zabiegi medyczne, jak i związane ze stylem życia. Przykłady interwencji medycznych obejmują:
Leki
Wiele leków może zmniejszyć częstość występowania nietrzymania moczu u osoby ze stwardnieniem rozsianym. Twój lekarz powinien wziąć pod uwagę wszystkie aktualnie przyjmowane leki związane z SM i innymi schorzeniami.
Powszechnie stosowane leki to leki antycholinergiczne. Leki te zmniejszają częstość występowania skurczów mięśni. Przykłady obejmują oksybutyninę (Ditropan), darifenacynę (Enablex), imipraminę (Tofranil), tolterodynę (Detrol) i chlorek trospium (Sanctura).
Każdy lek ma własny zestaw możliwych skutków ubocznych, takich jak senność, suchość w ustach i zaparcia. Ważne jest, aby omówić ryzyko i korzyści z lekarzem.
Przezskórna stymulacja nerwu piszczelowego
To leczenie nadreaktywnego pęcherza polega na włożeniu małej elektrody przez igłę do kostki. Elektroda może przekazywać impulsy nerwowe do nerwów, które wpływają na jelita i pęcherz. Zabieg ten jest zwykle wykonywany przez 30 minut raz w tygodniu przez 12 tygodni.
Fizjoterapia dna miednicy
Zabieg ten polega na pracy z fizjoterapeutą dna miednicy, który specjalizuje się w promowaniu ćwiczeń wzmacniających siłę mięśni dna miednicy. Może to poprawić kontrolę oddawania moczu, zarówno w celu zatrzymania moczu, jak i pełniejszego opróżniania pęcherza.
InterStim
Zabieg ten polega na wszczepieniu przez chirurga urządzenia pod skórę, które może stymulować nerwy krzyżowe. Może to zmniejszyć objawy nadreaktywnego pęcherza, nietrzymania jelit i zatrzymania moczu.
Zastrzyki BOTOX
BOTOX to zatwierdzona przez FDA forma toksyny botulinowej, która może powodować paraliż nadreaktywnych mięśni. Zastrzyki BOTOX w mięśnie pęcherza są opcją dla osób, które nie zareagowały lub nie mogą przyjmować leków zmniejszających skurcze pęcherza.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu. Twój lekarz używa specjalnego teleskopu, aby zobaczyć wnętrze twojego pęcherza.
Domowe metody leczenia nietrzymania moczu
Lekarz prawdopodobnie zaleci włączenie leczenia w domu do ogólnego planu leczenia. Te opcje obejmują:
Przerywane samodzielne cewnikowanie
Samocewnikowanie polega na włożeniu małej, cienkiej rurki do cewki moczowej. Pozwala to całkowicie opróżnić pęcherz.
Zmniejszy to częstość wycieków w ciągu dnia. Niektóre osoby mogą samodzielnie cewnikować do czterech razy dziennie.
Ostrożne przyjmowanie płynów
Nie należy ograniczać przyjmowania płynów, ponieważ może to zwiększyć ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (AKI). Jeśli jednak unikniesz picia wody na około dwie godziny przed snem, mniej prawdopodobne jest, że będziesz musiał korzystać z łazienki w nocy.
Możesz także zadbać o to, by będąc poza domem, szybko dostać się do łazienki. Możesz zaplanować częste postoje, aby skorzystać z łazienki co dwie godziny.
Możesz również nosić ochronną bieliznę lub ochraniacze. Trzymanie małej torebki lub torby z zapasami, takimi jak dodatkowa para bielizny, podpaski lub cewnik, może również pomóc, gdy jesteś poza domem.
Leczenie nietrzymania jelit związanego z SM
Leczenie problemów z jelitami zależy od tego, czy masz zaparcia lub nietrzymanie moczu. Lekarze często zalecają leczenie w domu i dietę, aby promować regularność. Przykładowe kroki, które możesz podjąć, obejmują:
Wypracowanie zdrowych nawyków
Jednym z kluczy do wygodnego oddawania stolca jest spożywanie wystarczającej ilości płynów dziennie, zwykle 64 uncje lub 8 filiżanek wody. Płyny zwiększą objętość stolca i sprawią, że będzie on bardziej miękki i łatwiejszy do przejścia.
Powinieneś także jeść wystarczającą ilość błonnika, który może zwiększyć objętość stolca. Większość ludzi potrzebuje od 20 do 30 gramów dziennie. Doskonałe źródła błonnika obejmują produkty pełnoziarniste, owoce i warzywa.
Angażuj się w regularną aktywność fizyczną
Aktywność fizyczna może stymulować pracę jelit i utrzymywać regularność.
Rozważ program treningu jelit
Programy te są podobne do koncepcji opróżniania pęcherza w regularnych odstępach czasu. Lekarz może popracować z Tobą, kiedy możesz wygodniej chodzić do łazienki każdego dnia.
Niektórzy ludzie mogą „ćwiczyć” jelita do poruszania się o wyznaczonych porach. Wyniki tego programu mogą potrwać do trzech miesięcy.
Unikanie pokarmów, o których wiadomo, że są przyczyną nietrzymania moczu
Wiadomo, że niektóre pokarmy podrażniają jelita. Może to powodować nietrzymanie moczu. Przykłady potraw, których należy unikać, to potrawy tłuste i pikantne.
Twój lekarz może również omówić potencjalne nietolerancje, takie jak nietolerancja laktozy lub glutenu, które mogą pogorszyć objawy nietrzymania moczu.
Czy są jakieś komplikacje związane z nietrzymaniem moczu w SM?
Leczenie nietrzymania moczu związanego z SM może nie odwrócić całkowicie objawów. Ale są one ważne, aby zapewnić, że nie wystąpią skutki uboczne. Na przykład osoby, które nie są w stanie całkowicie opróżnić pęcherza, są bardziej narażone na ZUM.
Jeśli nietrzymanie moczu powoduje powtarzające się infekcje pęcherza lub ZUM, może to zagrozić Twojemu ogólnemu zdrowiu. Czasami ZUM mogą wywołać inne reakcje immunologiczne u osoby ze stwardnieniem rozsianym. Jest to znane jako pseudo nawrót.
Osoba z rzekomym nawrotem może mieć inne objawy SM, takie jak osłabienie mięśni. Gdy lekarz leczy ZUM, objawy rzekomego nawrotu zwykle ustępują.
Ponadto nietrzymanie moczu i jelit może prowadzić do infekcji skóry. Najpoważniejsza infekcja nazywa się urosepsis, która może być śmiertelna.
Poszukiwanie leczenia tak wcześnie, jak to możliwe, może pomóc opóźnić lub spowolnić postęp objawów nietrzymania moczu związanych z SM. Może to zmniejszyć prawdopodobieństwo osłabienia lub spastyczności pęcherza.
Oprócz fizycznych skutków ubocznych nietrzymania moczu mogą wystąpić skutki dla zdrowia psychicznego. Osoby ze stwardnieniem rozsianym mogą unikać publicznego wychodzenia z obawy, że będą miały epizod nietrzymania moczu. Może to prowadzić do odejścia od przyjaciół i rodziny, którzy często są świetnymi źródłami wsparcia.
Wskazówki dotyczące radzenia sobie i wsparcia
Otwarta rozmowa z lekarzem na temat objawów nietrzymania moczu i poszukiwanie rozwiązań to dobre strategie radzenia sobie.
Grupy wsparcia są również dostępne dla osób z SM i ich rodzin. Grupy te pozwalają ci dzielić się swoimi obawami i obawami oraz słuchać sugestii i rozwiązań od innych.
Możesz odwiedzić stronę National MS Society Support Groups, aby poszukać grupy wsparcia w Twojej okolicy. Jeśli nie czujesz się jeszcze komfortowo z osobistą grupą wsparcia, istnieją grupy wsparcia online.
Istnieją również organizacje, które wspierają osoby z problemami nietrzymania moczu. Przykładem jest National Association for Continence, które ma fora dyskusyjne i organizuje wydarzenia.
Twój zespół medyczny często może pomóc Ci znaleźć lokalne zasoby w okolicy. Możesz rozmawiać z zaufanymi członkami rodziny i przyjaciółmi, nawet jeśli nie zawsze rozumieją każdy objaw, który masz.
Czasami poinformowanie ich, jak mogą Ci pomóc, na przykład podczas wybierania miejsc spotkań z łatwo dostępnymi łazienkami, może mieć wpływ na Twoje samopoczucie.
