Przegląd
Tarczyca to mały gruczoł w kształcie motyla znajdujący się u nasady szyi, tuż pod jabłkiem Adama. Jest częścią skomplikowanej sieci gruczołów zwanych układem hormonalnym. Układ hormonalny jest odpowiedzialny za koordynację wielu czynności organizmu. Tarczyca wytwarza hormony, które regulują metabolizm organizmu.
Kilka różnych zaburzeń może wystąpić, gdy tarczyca wytwarza zbyt dużo hormonów (nadczynność tarczycy) lub ich zbyt mało (niedoczynność tarczycy).
Cztery powszechne zaburzenia tarczycy to choroba Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa, wole i guzki tarczycy.
Nadczynność tarczycy
W nadczynności tarczycy tarczyca jest nadczynna. Wytwarza za dużo swojego hormonu. Nadczynność tarczycy dotyka około 1 procent kobiet. Rzadziej występuje u mężczyzn.
Choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy, dotykającej około 70 procent osób z nadczynnością tarczycy. Guzki na tarczycy - stan zwany toksycznym wolem guzkowym lub wolem wieloguzkowym - mogą również powodować nadprodukcję hormonów przez gruczoł.
Nadmierna produkcja hormonów tarczycy prowadzi do takich objawów, jak:
- niepokój
- nerwowość
- bijące serce
- drażliwość
- zwiększona potliwość
- drżący
- niepokój
- problemy ze snem
- Cienka skóra
- łamliwe włosy i paznokcie
- słabe mięśnie
- utrata masy ciała
- wyłupiaste oczy (w chorobie Gravesa-Basedowa)
Diagnostyka i leczenie nadczynności tarczycy
Badanie krwi mierzy poziom hormonu tarczycy (tyroksyny lub T4) i hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi. Przysadka mózgowa uwalnia TSH, aby stymulować tarczycę do produkcji hormonów. Wysoki poziom tyroksyny i niski poziom TSH wskazują na nadczynność tarczycy.
Lekarz może również podać radioaktywny jod doustnie lub w zastrzyku, a następnie zmierzyć jego ilość wchłoniętą przez tarczycę. Twoja tarczyca pobiera jod do produkcji hormonów. Przyjmowanie dużej ilości radioaktywnego jodu jest oznaką nadczynności tarczycy. Niski poziom radioaktywności szybko ustępuje i nie jest niebezpieczny dla większości ludzi.
Zabiegi na nadczynność tarczycy niszczą tarczycę lub blokują jej wytwarzanie hormonów.
- Leki przeciwtarczycowe, takie jak metimazol (tapazol), zapobiegają wytwarzaniu hormonów przez tarczycę.
- Duża dawka radioaktywnego jodu uszkadza tarczycę. Przyjmujesz to jako pigułkę doustnie. Gdy tarczyca pobiera jod, wciąga również radioaktywny jod, który uszkadza gruczoł.
- Można wykonać operację usunięcia tarczycy.
Jeśli masz leczenie jodem radioaktywnym lub operację, która niszczy tarczycę, rozwinie się niedoczynność tarczycy i będziesz musiał codziennie przyjmować hormon tarczycy.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest przeciwieństwem nadczynności tarczycy. Tarczyca jest niedoczynna i nie może wytwarzać wystarczającej ilości hormonów.
Niedoczynność tarczycy jest często spowodowana chorobą Hashimoto, operacją usunięcia tarczycy lub uszkodzeniem po radioterapii. W Stanach Zjednoczonych dotyka około 4,6 procent osób w wieku 12 lat i starszych. Większość przypadków niedoczynności tarczycy jest łagodna.
Zbyt mała produkcja hormonów tarczycy prowadzi do takich objawów, jak:
- zmęczenie
- sucha skóra
- zwiększona wrażliwość na zimno
- problemy z pamięcią
- zaparcie
- depresja
- przybranie na wadze
- słabość
- wolne tętno
- śpiączka
Diagnostyka i leczenie niedoczynności tarczycy
Twój lekarz wykona badania krwi, aby zmierzyć poziom TSH i hormonów tarczycy. Wysoki poziom TSH i niski poziom tyroksyny mogą oznaczać, że twoja tarczyca jest niedoczynność. Poziomy te mogą również wskazywać, że przysadka mózgowa uwalnia więcej TSH, aby spróbować stymulować tarczycę do produkcji hormonu.
Głównym sposobem leczenia niedoczynności tarczycy jest przyjmowanie tabletek hormonu tarczycy. Ważne jest, aby dobrać odpowiednią dawkę, ponieważ przyjmowanie zbyt dużej ilości hormonu tarczycy może powodować objawy nadczynności tarczycy.
Choroba Hashimoto
Choroba Hashimoto jest również znana jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Jest to najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych, dotykająca około 14 milionów Amerykanów. Może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej występuje u kobiet w średnim wieku. Choroba pojawia się, gdy układ odpornościowy organizmu omyłkowo atakuje i powoli niszczy tarczycę oraz jej zdolność do produkcji hormonów.
Niektóre osoby z łagodnymi przypadkami choroby Hashimoto mogą nie mieć wyraźnych objawów. Choroba może pozostawać stabilna przez lata, a objawy są często subtelne. Nie są też specyficzne, co oznacza, że naśladują objawy wielu innych schorzeń. Objawy obejmują:
- zmęczenie
- depresja
- zaparcie
- łagodny przyrost masy ciała
- sucha skóra
- suche, przerzedzone włosy
- blada, opuchnięta twarz
- ciężkie i nieregularne miesiączki
- nietolerancja na zimno
- powiększona tarczyca lub wole
Diagnoza i leczenie Hashimoto
Badanie poziomu TSH jest często pierwszym krokiem podczas badań przesiewowych w kierunku dowolnego rodzaju zaburzeń tarczycy. Twój lekarz może zlecić badanie krwi w celu sprawdzenia podwyższonego poziomu TSH, a także niskiego poziomu hormonu tarczycy (T3 lub T4), jeśli doświadczasz któregoś z powyższych objawów. Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, więc badanie krwi wykazałoby również nieprawidłowe przeciwciała, które mogą atakować tarczycę.
Nie ma znanego lekarstwa na chorobę Hashimoto. Leki zastępujące hormony są często stosowane w celu podniesienia poziomu hormonów tarczycy lub obniżenia poziomu TSH. Może również pomóc złagodzić objawy choroby. W rzadkich, zaawansowanych przypadkach Hashimoto może być konieczna operacja w celu usunięcia części lub całości gruczołu tarczowego. Choroba jest zwykle wykrywana we wczesnym stadium i pozostaje stabilna przez lata, ponieważ postępuje powoli.
Choroba Gravesa-Basedowa
Choroba Gravesa-Basedowa została nazwana na cześć lekarza, który jako pierwszy opisał ją ponad 150 lat temu. Jest to najczęstsza przyczyna nadczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych, dotykająca około 1 na 200 osób.
Gravesa to choroba autoimmunologiczna, która występuje, gdy układ odpornościowy organizmu omyłkowo atakuje tarczycę. Może to spowodować nadprodukcję przez gruczoł hormonu odpowiedzialnego za regulację metabolizmu.
Choroba jest dziedziczna i może rozwinąć się w każdym wieku u mężczyzn i kobiet, ale znacznie częściej występuje u kobiet w wieku od 20 do 30 lat, według Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej. Inne czynniki ryzyka obejmują stres, ciążę i palenie.
Kiedy w krwiobiegu występuje wysoki poziom hormonu tarczycy, układy organizmu przyspieszają i powodują objawy typowe dla nadczynności tarczycy. Obejmują one:
- niepokój
- drażliwość
- zmęczenie
- drżenie rąk
- przyspieszone lub nieregularne bicie serca
- nadmierne pocenie
- trudności ze snem
- biegunka lub częste wypróżnienia
- zmieniony cykl menstruacyjny
- wole
- wyłupiaste oczy i problemy ze wzrokiem
Diagnostyka i leczenie choroby Gravesa-Basedowa
Proste badanie fizykalne może ujawnić powiększoną tarczycę, powiększone wyłupiaste oczy i oznaki zwiększonego metabolizmu, w tym szybki puls i wysokie ciśnienie krwi. Twój lekarz zleci również badania krwi w celu sprawdzenia wysokiego poziomu T4 i niskiego poziomu TSH, z których oba są oznakami choroby Gravesa-Basedowa. Można również wykonać test wychwytu jodu radioaktywnego, aby zmierzyć, jak szybko tarczyca pobiera jod. Wysokie przyswajanie jodu jest zgodne z chorobą Gravesa-Basedowa.
Nie ma leczenia, które powstrzymałoby układ odpornościowy przed atakowaniem gruczołu tarczowego i powodowaniem nadprodukcji hormonów. Jednak objawy choroby Gravesa-Basedowa można kontrolować na kilka sposobów, często za pomocą kombinacji metod leczenia:
- beta-blokery do kontrolowania szybkiego tętna, niepokoju i pocenia się
- leki przeciwtarczycowe zapobiegające wytwarzaniu nadmiernych ilości hormonów przez tarczycę
- radioaktywny jod do zniszczenia całości lub części twojej tarczycy
- operacja usunięcia gruczołu tarczowego, stała opcja, jeśli nie tolerujesz leków przeciwtarczycowych lub radioaktywnego jodu
Skuteczne leczenie nadczynności tarczycy zwykle prowadzi do niedoczynności tarczycy. Od tego momentu będziesz musiał przyjmować leki zastępujące hormony. Choroba Gravesa-Basedowa może prowadzić do problemów z sercem i łamliwości kości, jeśli nie jest leczona.
Wole
Wole to niezłośliwe powiększenie tarczycy. Najczęstszą przyczyną wola na świecie jest niedobór jodu w diecie. Naukowcy szacują, że wole dotyka 200 milionów z 800 milionów ludzi na całym świecie z niedoborem jodu.
I odwrotnie, wola jest często spowodowana - i jest objawem - nadczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych, gdzie sól jodowana dostarcza dużo jodu.
Wole może mieć wpływ na każdego w każdym wieku, szczególnie w obszarach świata, w których brakuje żywności bogatej w jod. Jednak wola występuje częściej po 40 roku życia iu kobiet, które częściej mają zaburzenia tarczycy. Inne czynniki ryzyka obejmują historię medyczną rodziny, stosowanie niektórych leków, ciążę i narażenie na promieniowanie.
Jeśli wole nie jest ciężkie, może nie być żadnych objawów. Wole może powodować jeden lub więcej z następujących objawów, jeśli osiągnie wystarczająco duży rozmiar, w zależności od wielkości:
- obrzęk lub ucisk w szyi
- trudności w oddychaniu lub połykaniu
- kaszel lub świszczący oddech
- chrypka głosu
Diagnoza i leczenie wola
Twój lekarz wyczuje okolice szyi i zleci przełykanie podczas rutynowego badania fizykalnego. Badania krwi ujawnią poziom hormonu tarczycy, TSH i przeciwciał we krwi. Pozwoli to zdiagnozować zaburzenia tarczycy, które często są przyczyną wola. USG tarczycy może sprawdzić obrzęk lub guzki.
Wole jest zwykle leczone tylko wtedy, gdy staje się na tyle poważne, że powoduje objawy. Możesz przyjmować małe dawki jodu, jeśli wole jest wynikiem niedoboru jodu. Jod radioaktywny może powodować obkurczanie tarczycy. Operacja usunie całość lub część gruczołu. Zabiegi zwykle nakładają się, ponieważ wola jest często objawem nadczynności tarczycy.
Wole są często związane z wysoce uleczalnymi chorobami tarczycy, takimi jak choroba Gravesa-Basedowa. Chociaż wola zwykle nie są powodem do niepokoju, mogą powodować poważne komplikacje, jeśli nie są leczone. Te powikłania mogą obejmować trudności w oddychaniu i połykaniu.
Guzki tarczycy
Guzki tarczycy to narośla, które tworzą się na lub w tarczycy. Około 1% mężczyzn i 5% kobiet mieszkających w krajach z wystarczającą ilością jodu ma guzki tarczycy, które są na tyle duże, że można je wyczuć. Około 50 procent ludzi będzie miało guzki, które są zbyt małe, aby je wyczuć.
Przyczyny nie zawsze są znane, ale mogą obejmować niedobór jodu i chorobę Hashimoto. Guzki mogą być stałe lub wypełnione płynem.
Większość z nich jest łagodna, ale w niewielkim odsetku przypadków mogą być również rakowe. Podobnie jak w przypadku innych problemów związanych z tarczycą, guzki występują częściej u kobiet niż u mężczyzn, a ryzyko u obu płci wzrasta wraz z wiekiem.
Większość guzków tarczycy nie powoduje żadnych objawów. Jeśli jednak urosną wystarczająco duże, mogą powodować obrzęk szyi i prowadzić do trudności w oddychaniu i połykaniu, bólu i wole.
Niektóre guzki wytwarzają hormon tarczycy, powodując nienormalnie wysoki poziom we krwi. Kiedy tak się dzieje, objawy są podobne do objawów nadczynności tarczycy i mogą obejmować:
- wysoka częstość tętna
- nerwowość
- zwiększony apetyt
- drżenie
- utrata masy ciała
- wilgotna skóra
Z drugiej strony objawy będą podobne do niedoczynności tarczycy, jeśli guzki są związane z chorobą Hashimoto. To zawiera:
- zmęczenie
- przybranie na wadze
- wypadanie włosów
- sucha skóra
- nietolerancja zimna
Diagnostyka i leczenie guzków tarczycy
Większość guzków jest wykrywana podczas normalnego badania fizykalnego. Można je również wykryć podczas USG, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Po wykryciu guzka inne procedury - test TSH i skan tarczycy - mogą wykryć nadczynność lub niedoczynność tarczycy. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa służy do pobrania próbki komórek z guzka i określenia, czy guzek jest rakowy.
Łagodne guzki tarczycy nie zagrażają życiu i zwykle nie wymagają leczenia. Zwykle nie robi się nic, aby usunąć guzek, jeśli nie zmienia się w czasie. Twój lekarz może wykonać kolejną biopsję i zalecić radioaktywny jod, aby zmniejszyć guzki, jeśli rosną.
Guzki rakowe są dość rzadkie - według National Cancer Institute rak tarczycy dotyka mniej niż 4 procent populacji. Leczenie zalecane przez lekarza będzie się różnić w zależności od rodzaju guza. Usunięcie tarczycy podczas operacji jest zwykle leczeniem z wyboru. Radioterapia jest czasami stosowana z operacją lub bez niej. Chemioterapia jest często wymagana, jeśli rak rozprzestrzenia się na inne części ciała.
Częste choroby tarczycy u dzieci
Dzieci mogą również mieć choroby tarczycy, w tym:
- niedoczynność tarczycy
- nadczynność tarczycy
- guzki tarczycy
- rak tarczycy
Czasami rodzą się dzieci z problemami z tarczycą. W innych przypadkach powoduje to zabieg chirurgiczny, choroba lub leczenie innego stanu.
Niedoczynność tarczycy
Dzieci mogą mieć różne rodzaje niedoczynności tarczycy:
- Wrodzony tarczycy występuje, gdy tarczycy nie robi ' t rozwijają się prawidłowo przy urodzeniu. Dotyka około 1 na 2500 do 3000 dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych.
- Niedoczynność tarczycy autoimmunologiczna jest spowodowana chorobą autoimmunologiczną, w której układ odpornościowy atakuje tarczycę. Ten typ jest często spowodowany przewlekłym limfocytarnym zapaleniem tarczycy. Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy często pojawia się w ciągu kilkunastu lat, i to ' s częściej u dziewcząt niż chłopców.
- Jatrogenna niedoczynność tarczycy występuje u dzieci, które mają usuniętą lub zniszczoną tarczycę - na przykład podczas operacji.
Objawy niedoczynności tarczycy u dzieci obejmują:
- zmęczenie
- przybranie na wadze
- zaparcie
- nietolerancja na zimno
- suche, cienkie włosy
- sucha skóra
- wolne bicie serca
- ochrypły głos
- opuchnięta twarz
- zwiększony przepływ menstruacyjny u młodych kobiet
Nadczynność tarczycy
Istnieje wiele przyczyn nadczynności tarczycy u dzieci:
- Choroba Gravesa-Basedowa występuje rzadziej u dzieci niż u dorosłych. Choroba Gravesa-Basedowa często pojawia się w wieku nastoletnim i dotyka więcej dziewcząt niż chłopców.
- Nadczynne guzki tarczycy to narośle na tarczycy dziecka, które wytwarzają zbyt dużo hormonu tarczycy.
- Zapalenie tarczycy jest spowodowane przez zapalenie tarczycy, które powoduje wyciek hormonu tarczycy do krwiobiegu.
Objawy nadczynności tarczycy u dzieci obejmują:
- szybkie tętno
- drżący
- wyłupiaste oczy (u dzieci z chorobą Gravesa-Basedowa)
- niepokój i drażliwość
- słaby sen
- zwiększony apetyt
- utrata masy ciała
- zwiększone wypróżnienia
- nietolerancja na ciepło
- wole
Guzki tarczycy
Guzki tarczycy występują rzadko u dzieci, ale kiedy już się pojawią, są bardziej prawdopodobne, że są rakowe. Głównym objawem guzka tarczycy u dziecka jest guzek na szyi.
Rak tarczycy
Rak tarczycy jest najczęstszym rodzajem raka endokrynologicznego u dzieci, ale nadal występuje bardzo rzadko. Każdego roku jest diagnozowany u mniej niż 1 na milion dzieci poniżej 10 roku życia. Częstość występowania jest nieco wyższa u nastolatków, z około 15 przypadkami na milion w wieku od 15 do 19 lat.
Objawy raka tarczycy u dzieci obejmują:
- guzek na szyi
- obrzęk gruczołów
- uczucie ucisku w szyi
- trudności w oddychaniu lub połykaniu
- ochrypły głos
Zapobieganie dysfunkcjom tarczycy
W większości przypadków nie można zapobiec niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. W krajach rozwijających się niedoczynność tarczycy jest często spowodowana niedoborem jodu. Jednak dzięki dodatkowi jodu do soli kuchennej niedobór ten jest rzadkością w Stanach Zjednoczonych.
Nadczynność tarczycy jest często spowodowana chorobą Gravesa-Basedowa, chorobą autoimmunologiczną, której nie można zapobiec. Możesz wywołać nadczynność tarczycy, przyjmując zbyt dużo hormonu tarczycy. Jeśli przepisano ci hormon tarczycy, pamiętaj, aby przyjąć odpowiednią dawkę. W rzadkich przypadkach tarczyca może stać się nadczynna, jeśli zjesz zbyt dużo pokarmów zawierających jod, takich jak sól kuchenna, ryby i wodorosty.
Chociaż możesz nie być w stanie zapobiec chorobie tarczycy, możesz zapobiec jej powikłaniom, diagnozując od razu i postępując zgodnie z zaleceniami lekarza.
