Przed urodzeniem dzieci żylaki nigdy nie przyszły mi do głowy. Wiedziałem, czym one są. Przypomniałem sobie, że moja mama kiedyś, kiedy byłem nastolatkiem, zrobiła coś z żyłą w jej nodze. Ale moje własne nogi były gładkie, mocne i funkcjonalne.
Szybko do przodu do mojej pierwszej ciąży, która przebiegła gładko. Dwa lata później, pod koniec drugiej ciąży, za lewym kolanem miałam małe skrzyżowanie bladego błękitu. Ale po dostawie wszystko szybko wyblakło. Nie zastanawiałem się dłużej.
Dlatego stan mojej lewej nogi podczas trzeciej ciąży był wręcz przerażający. Zaczęło się gdzieś pod koniec drugiego trymestru. Poczułem tępy ból za lewym kolanem. Zauważyłem też trochę uniesiony skrzep pajączków na przedniej lewej stronie tego samego kolana.
A potem było dużo, dużo gorzej.
Od mojej łydki wszystko wyglądało dobrze. Ale moje lewe udo było wyboiste i pomarszczone. Było poprzecinane wypukłymi żyłkami z przodu i siecią jaskrawych niebieskich żyłek na plecach. I to bolało w głęboki, okropny sposób.
Byłem przerażony. Zapytałem wszystkich, od mojego lekarza, przez matkę, po Google, szukając przyczyn i środków zaradczych, aby odpowiedzieć na moje spanikowane pytanie - czy odejdą po narodzinach dziecka?
Przyczyny żylaków
Badania online szybko pokazały, że nie jestem sam. Okazuje się, że nawet połowa kobiet w ciąży zachoruje na żylaki. I to ma sens.
Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Ciąża podczas ciąży doświadczasz następujących objawów:
- zwiększenie objętości krwi
- zmniejszenie szybkości przepływu krwi od nóg do miednicy
- wzrost hormonów
W przypadku kobiet, które są już narażone na żylaki z powodu historii rodzinnej, czynniki te składają się na obrzęk, fioletowawe grudki. Są nie tylko brzydkie, ale także bardzo niewygodne. W moim przypadku były po prostu bolesne.
Mój lekarz był pragmatyczny. Tak, były uciążliwe. I tak, mogą nadal stanowić problem po urodzeniu mojego dziecka. Musielibyśmy poczekać i zobaczyć. Kiedy powiedziałem mojemu lekarzowi, że znalazłem chwilową ulgę dzięki codziennym ćwiczeniom, dała mi zgodę na kontynuowanie.
Zabiegi na żylaki
Regularne ćwiczenia to jeden z popularnych sposobów leczenia żylaków ciążowych. Inne zabiegi obejmują następujące.
- Regularnie zmieniaj pozycję. Wstań, jeśli siedziałeś, usiądź, jeśli stałeś.
- Pomiń wysokie obcasy. Płaskie buty zaangażują mięśnie łydek, sprzyjając lepszemu krążeniu.
- Nie krzyżuj nóg, gdy siedzisz. Może to utrudniać krążenie.
- Znajdź czas na rozłożenie się z uniesionymi nogami, aby poprawić krążenie.
- Ogranicz sól. Może powodować obrzęk.
- Pić dużo wody.
- Śpij na lewym boku, aby zmniejszyć nacisk na dużą żyłę, która przenosi krew z dolnej do górnej części ciała.
- Noś pończochy uciskowe, aby stymulować przepływ krwi.
Przestrzegałem wszystkich tych wskazówek, z wyjątkiem pończoch uciskowych. Odkryłem, że podnoszenie ciężarów, przysiady, wypady i martwy ciąg przyniosły chwilową ulgę. Robiłam je codziennie, żeby nie dopuścić do bólu.
Żylaki i kolejne ciąże
Po trzeciej porodzie stan moich nóg znacznie się poprawił. Guzki i grudki zniknęły. Nadal odczuwałem czasem tępy ból za lewym kolanem, ale był on znośny. Mimo to byłam bardzo jasna, że kolejne ciąże pogarszają żylaki. Czułem się, jakbym uniknął ważnej kuli i zdecydowaliśmy, że trójka dzieci jest prawdopodobnie ograniczeniem mojego ciała. Mój lekarz się zgodził. Mój mąż umówił się na wazektomię, ja wziąłem pigułkę i czekając na jego wizytę, zaszliśmy w ciążę. Jeszcze raz.
Podczas czwartej ciąży żyły od samego początku były chore. Tym razem uderzono w obie nogi, a tępy ból zmieniał się między pulsującym bólem a ostrym kłuciem. Podnoszenie ciężarów i kickboxing pomogły, ale nie tak jak wcześniej.
Zbadałem i zamówiłem parę pończoch uciskowych bez palców i sięgających do ud. Wyglądały tak pochlebnie, jak brzmiały. Ale były zadziwiająco skuteczne. Przez całą czwartą ciążę zakładałam je rano, zanim jeszcze wstałam z łóżka. Nosiłem je przez cały dzień, przerzucając się na kompresyjne spodnie dresowe tylko na treningi. Zdjąłem je w nocy w łóżku. Ale gdybym to zrobił, zanim umyłem zęby i wyjąłem kontakty, nogi zaczęłyby pulsować.
Nie minęło dużo czasu, zanim moje rosnące dziecko pogorszyło sytuację. Moje lewe udo było katastrofą. Tym razem miałem masę pajączków wykwitających na mojej lewej łydce i pełzających w dół do kostki. Z tyłu mojego prawego uda i kolana również był bałagan. A żeby jeszcze bardziej zniewaga, miałam wypukłą żyłę w sromie. To była przyjemność.
Moje rosnące dziecko ścisnęło te najważniejsze żyły wypompowujące krew z dolnej części mojego ciała, więc sytuacja stawała się coraz bardziej tragiczna. Po urodzeniu dziecka zauważyłem natychmiastową ulgę w prawej nodze i kobiecych częściach. Ale dla mnie cztery ciąże to po prostu za dużo. Moje ciało nie było w stanie całkowicie się odbić.
Żyły w mojej prawej lewej nodze zniknęły, a te w mojej lewej nodze wyblakły i zmniejszyły się. Ale dzisiaj nadal mam zauważalną żyłę na lewym udzie, która biegnie na zewnątrz kolana. Ma niewielkie tętnienie, które pogarsza się, gdy przez chwilę jestem na nogach.
Pajączki na mojej goleni zniknęły, ale nadal mam tam coś, co wygląda jak wyblakły siniak. Niestety, wraz z powrotem mojego cyklu pojawił się znajomy pulsujący i kłujący ból w lewym udzie i goleni oraz uczucie zmęczenia po całej stronie.
Czy należy przejść operację, aby pozbyć się żylaków?
Kiedy moje dziecko miało 20 miesięcy, zdecydowałam, że moje ciało wyleczyło się tak bardzo, jak tylko było możliwe. Potrzebowałem pomocy z zewnątrz. Wizyta u chirurga naczyniowego potwierdziła występowanie żylaków w lewej nodze. W przyszłym tygodniu mam zaplanowaną ablację radiową.
Co to znaczy? Po znieczuleniu miejscowym do żyły wprowadza się cewnik, a do ogrzania ściany wewnętrznej wykorzystuje się energię o częstotliwości radiowej. Ciepło powoduje wystarczające uszkodzenie żyły, aby ją zamknąć, a następnie ciało w końcu je wchłonie. Jest to małoinwazyjna procedura ambulatoryjna z naprawdę świetnymi osiągnięciami i szybkim czasem powrotu do zdrowia. Mając czwórkę dzieci do opieki, właśnie tego potrzebuję.
Ablacja zajmie się moją żylakami, a lekarz przewiduje, że poprawi się też masa pajączków. Jeśli coś tam zostanie, będę miał inną procedurę, aby to wyjaśnić. Niestety, choć boli, pajączki zaliczają się do kategorii chirurgii plastycznej. Będę płacić za tę procedurę z własnej kieszeni. Ale mając 35 lat, nie skończyłem z noszeniem szortów w moim życiu. Jestem gotów wydać pieniądze.
Mój lekarz powiedział mi, żebym spodziewał się siniaków po zabiegu i że będę musiał nosić pończochy uciskowe. Ale po tym, przez co przeszłam z trzecią i czwartą ciążą, a także po bólach, pulsowaniu i kłuciu, które są dla mnie normalnym doświadczeniem w dzisiejszych czasach, jestem więcej niż chętny znieść kilka tygodni siniaków i dyskomfortu wrócić do mocnych, zdrowych nóg.
Udostępnij na Pinterest
