Przegląd
Choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia to dwa różne przewlekłe zaburzenia zdrowia psychicznego. Czasami ludzie mogą pomylić objawy choroby afektywnej dwubiegunowej z objawami schizofrenii. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak te warunki są podobne i czym się różnią.
Choroba afektywna dwubiegunowa a schizofrenia
Choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia mają pewne wspólne aspekty, ale oto dwie główne różnice:
Objawy
Choroba afektywna dwubiegunowa powoduje silne zmiany poziomu energii, nastroju i aktywności. Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową przełącza się między skrajnym podnieceniem lub manią a depresją. Te zmiany mogą wpływać na zdolność wykonywania codziennych czynności. W niektórych przypadkach osoba z chorobą afektywną dwubiegunową może również doświadczać halucynacji i urojeń (patrz poniżej).
Schizofrenia powoduje objawy, które są cięższe niż objawy choroby afektywnej dwubiegunowej. Osoby ze schizofrenią doświadczają halucynacji i urojeń. Halucynacje obejmują widzenie lub słyszenie rzeczy, których nie ma. Złudzenia to wiara w rzeczy, które nie są prawdą. Osoby ze schizofrenią mogą również doświadczać dezorganizacji myślenia, w którym nie są w stanie o siebie zadbać.
Dotyczy częstotliwości i wieku
Choroba afektywna dwubiegunowa dotyka około 2,2 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych. Zwykle pojawia się po raz pierwszy między późnymi latami nastoletnimi a wczesną dorosłością. Dzieci mogą również wykazywać oznaki choroby afektywnej dwubiegunowej.
Schizofrenia nie jest tak powszechna jak choroba afektywna dwubiegunowa. Dotyka 1,1 procent populacji USA. Ludzie zwykle uczą się, że mają to w wieku od 16 do 30 lat. Schizofrenia zwykle nie występuje u dzieci.
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczają epizodów intensywnych emocji. Obejmują one trzy główne typy odcinków:
- Epizody maniakalne to okresy wzmożonej aktywności i energii. Epizod maniakalny może sprawić, że poczujesz się wyjątkowo szczęśliwy lub podekscytowany.
- Epizody hipomanii są podobne do epizodów maniakalnych, ale są mniej intensywne.
- Epizody depresyjne są podobne do tych występujących u osób z dużą depresją. Osoba, która ma epizod depresyjny, poczuje się poważnie przygnębiona i straci zainteresowanie czynnościami, które lubiła.
Aby zdiagnozować chorobę afektywną dwubiegunową, musisz mieć przynajmniej jeden epizod depresji, który spełnia kryteria dużego epizodu depresyjnego. Musisz także mieć co najmniej jeden odcinek, który spełnia kryteria epizodu maniakalnego lub hipomaniakalnego.
Inne zmiany behawioralne, które mogą być objawami choroby afektywnej dwubiegunowej, obejmują:
- niepokój
- nadpobudliwość
- zmęczenie
- kłopoty z koncentracją
- drażliwość
- skrajna pewność siebie i impulsywność w przypadku epizodu maniakalnego
- myśli samobójcze, w przypadku epizodu depresyjnego
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą również odczuwać objawy psychotyczne podczas epizodu maniakalnego lub depresyjnego. Mogą to być halucynacje lub urojenia. Z tego powodu ludzie mogą pomylić objawy choroby afektywnej dwubiegunowej z objawami schizofrenii.
Objawy schizofrenii
Objawy schizofrenii dzielą się na dwie grupy, ogólnie określane jako „objawy pozytywne” i „objawy negatywne”. Nie jest to oparte na tym, czy objaw jest dobry, czy zły, ale na tym, czy objawy obejmują coś, co można określić jako „dodawanie” lub „usuwanie” zachowania. Pozytywne objawy obejmują dodanie zachowania, takiego jak urojenia lub halucynacje. Negatywne objawy obejmują usuwanie zachowań. Na przykład objaw wycofania społecznego polega na usunięciu interakcji społecznych.
Niektóre z wczesnych objawów schizofrenii mogą obejmować:
- izolacja społeczna
- utrata zainteresowania działaniami
- zły humor
- brak jakichkolwiek uczuć
- wygłaszanie irracjonalnych stwierdzeń
- zaskakujące lub nietypowe zachowanie
- zmieniony harmonogram snu
- zbyt dużo lub zbyt mało snu
- niezdolność do wyrażania emocji
- niewłaściwy śmiech
- gwałtowne wybuchy
- akty przemocy wobec siebie, takie jak skaleczenie się
- nadwrażliwość na zapachy, dotyk, smaki i dźwięki
- halucynacje, które często pojawiają się jako groźne lub potępiające głosy, które mogą sugerować gwałtowne działania
- urojenia
Czynniki ryzyka choroby afektywnej dwubiegunowej i schizofrenii
Nikt nie wie, co powoduje chorobę afektywną dwubiegunową lub schizofrenię. Jednak genetyka jest prawdopodobnie czynnikiem ryzyka, ponieważ oba stany prawdopodobnie występują w rodzinach. Nie oznacza to, że na pewno odziedziczysz zaburzenie, jeśli ma je Twój rodzic lub rodzeństwo. Ryzyko wzrasta jednak, jeśli zaburzenie występuje u wielu członków rodziny. Ale świadomość, że istnieje ryzyko, zwiększa szansę na wczesne wykrycie i leczenie.
Czynniki środowiskowe mogą również przyczyniać się do ryzyka, ale ten związek nie jest jeszcze do końca zrozumiały.
Diagnoza choroby afektywnej dwubiegunowej i schizofrenii
Nie ma badań krwi w celu zdiagnozowania choroby afektywnej dwubiegunowej lub schizofrenii. Zamiast tego lekarz przeprowadzi badanie fizyczne i psychologiczne. Podczas egzaminu zapytają Cię o historię zaburzeń psychicznych w rodzinie i objawy.
Twój lekarz może chcieć wykonać pełne badanie krwi, aby wykluczyć inne schorzenia. Mogą również poprosić o badanie MRI lub CT. Na koniec proszą cię o zgodę na badanie przesiewowe pod kątem narkotyków i alkoholu.
Może być konieczne ponowne przyjście na kilka wizyt, zanim lekarz będzie mógł postawić diagnozę. Te wizyty pomogą lekarzowi w pełni zrozumieć objawy. Mogą poprosić Cię o codzienne rejestrowanie nastroju i wzorców snu. Może to pomóc lekarzowi w sprawdzeniu, czy pojawiają się jakiekolwiek wzorce, takie jak epizody maniakalne i depresyjne.
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej
Leczenie zarówno choroby afektywnej dwubiegunowej, jak i schizofrenii obejmuje terapię i leki.
W przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej psychoterapia może obejmować:
- poznanie zmian nastroju i skutecznego zarządzania nimi
- edukacja członków rodziny na temat zaburzenia, aby mogli wspierać i pomagać w przezwyciężaniu epizodów
- pomagając poprawić relacje z przyjaciółmi i współpracownikami
- nauczyć się zarządzać swoimi dniami, aby uniknąć możliwych czynników wyzwalających, takich jak brak snu lub stres
Twój lekarz może przepisać leki, aby kontrolować zmiany nastroju i powiązane objawy, takie jak:
- stabilizatory nastroju, takie jak lit
- nietypowe leki przeciwpsychotyczne
- leki przeciwdepresyjne (w niektórych przypadkach)
Osoby z chorobą dwubiegunową często mają problemy ze snem. Twój lekarz może również przepisać leki nasenne.
Leczenie schizofrenii
Leczenie schizofrenii obejmuje leki przeciwpsychotyczne i psychoterapię. Niektóre z bardziej powszechnych leków przeciwpsychotycznych stosowanych w leczeniu schizofrenii obejmują:
- risperidon (Risperdal)
- arypiprazol (Abilify)
- haloperidol (haldol)
- paliperydon (Invega)
- zyprazydon (Geodon)
- olanzapina (Zyprexa)
Podejścia psychoterapeutyczne mogą obejmować terapię poznawczo-behawioralną.
Można mieć początkowy epizod schizofreniczny i nigdy nie doświadczyć kolejnego. Skoordynowany specjalistyczny program opieki o nazwie Powrót do zdrowia po początkowym epizodzie schizofrenii (RAISE) może być pomocny, jeśli doświadczyłeś tylko jednego epizodu. Ten program obejmuje:
- psychoterapia
- lek
- edukacja i wsparcie rodziny
- wsparcie w pracy lub edukacji, w zależności od sytuacji
Co możesz zrobić
Ludzie często radzą sobie z objawami choroby afektywnej dwubiegunowej i schizofrenii za pomocą leków i terapii. Posiadanie systemu wsparcia zwiększy Twoje szanse na skuteczne opanowanie objawów. System wsparcia może obejmować rodzinę, przyjaciół i osoby w Twoim miejscu pracy.
Jeśli masz chorobę afektywną dwubiegunową lub schizofrenię, masz zwiększone ryzyko samobójstwa. Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z lekarzem. Mogą zapewnić leczenie. Grupy wsparcia mogą pomóc zmniejszyć ryzyko samobójstwa. Powinieneś także unikać alkoholu i narkotyków, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko.
Jeśli cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową, wykonaj następujące czynności:
- Podążaj za stosunkowo stabilnym stylem życia.
- Wyśpij się odpowiednio.
- Utrzymuj zdrową dietę.
- Użyj technik radzenia sobie ze stresem.
- Weź leki zgodnie z zaleceniami.
Identyfikacja wyzwalaczy epizodów może również pomóc w radzeniu sobie z chorobą.
Jeśli masz schizofrenię, powinieneś przestrzegać swojego planu leczenia. Obejmuje to przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami. Pomoże ci to kontrolować objawy i zmniejszyć ryzyko nawrotu.
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że możesz mieć chorobę afektywną dwubiegunową lub schizofrenię. Wczesna diagnoza jest ważnym pierwszym krokiem w kierunku powrotu do życia wolnego od objawów.
