Przegląd
Tylko dlatego, że ktoś żyje z HIV, nie oznacza, że oczekuje od partnera, że będzie w tym ekspertem. Jednak zrozumienie HIV i sposobów zapobiegania narażeniu ma kluczowe znaczenie dla utrzymania bezpiecznego i zdrowego związku.
Zadawaj im pytania i dowiedz się, co oznacza życie z chorobą. Utrzymuj otwartą komunikację i omawiaj chęć zaangażowania się w leczenie ich HIV.
Wsparcie emocjonalne może również pomóc osobie żyjącej z HIV w lepszym zarządzaniu opieką zdrowotną. Może to poprawić ich ogólny stan zdrowia.
Zdrowy związek może obejmować:
- w razie potrzeby pomaganie partnerowi w przestrzeganiu zasad leczenia
- rozmowa z lekarzem o profilaktyce przedekspozycyjnej (PrEP) lub profilaktyce poekspozycyjnej (PEP), dwóch rodzajach leków
- omawianie i wybieranie najlepszych opcji profilaktyki dostępnych dla obu osób w związku
Przestrzeganie każdej z tych sugestii może zmniejszyć szanse przeniesienia wirusa HIV, złagodzić bezpodstawne obawy dzięki edukacji i potencjalnie poprawić stan zdrowia obu osób w związku.
Upewnij się, że partner zarządza swoim wirusem HIV
HIV to przewlekła choroba leczona terapią przeciwretrowirusową. Leki antyretrowirusowe kontrolują wirusa, obniżając ilość wirusa HIV we krwi, która jest również nazywana obciążeniem wirusem. Leki te obniżają również ilość wirusa w innych płynach ustrojowych, takich jak nasienie, wydzielina odbytu lub odbytu oraz wydzielina pochwowa.
Zarządzanie HIV wymaga szczególnej uwagi. Leki należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Ponadto leczenie HIV oznacza chodzenie do lekarza tak często, jak jest to zalecane.
Dzięki leczeniu wirusa HIV terapią antyretrowirusową osoby żyjące z tą chorobą mogą zarządzać swoim zdrowiem i zapobiegać ryzyku przeniesienia. Celem leczenia HIV jest zmniejszenie ilości wirusa HIV w organizmie do poziomu niewykrywalnego miana wirusa.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), osoba żyjąca z HIV z niewykrywalnym wiremią nie będzie przekazywać wirusa HIV innym osobom. Definiują niewykrywalne miano wirusa jako mniej niż 200 kopii na mililitr (ml) krwi.
Wsparcie, jakie osoba bez wirusa HIV może zaoferować partnerowi żyjącemu z HIV, może pozytywnie wpłynąć na sposób, w jaki osoba zakażona wirusem HIV radzi sobie ze swoim zdrowiem. Badanie opublikowane w Journal of Acquired Immune Deficiency Syndromes wykazało, że jeśli pary osób tej samej płci „pracowały razem, aby osiągnąć cel”, osoba żyjąca z HIV była bardziej skłonna do pozostania na bieżąco z opieką nad HIV we wszystkich aspektach.
To wsparcie może również wzmocnić inną dynamikę relacji. Inne badanie w tym samym czasopiśmie wykazało, że rutyna medyczna obejmująca obie osoby może zachęcać partnera żyjącego bez wirusa HIV do większego wsparcia.
Bierz leki na HIV, aby zapobiec zakażeniu HIV
Osoby żyjące bez wirusa HIV mogą chcieć rozważyć profilaktyczne leki na HIV, aby uniknąć ryzyka zarażenia się wirusem HIV. Obecnie istnieją dwie strategie zapobiegania HIV za pomocą terapii przeciwretrowirusowej. Jeden z leków jest przyjmowany codziennie jako środek zapobiegawczy. Drugi jest przyjmowany po potencjalnej ekspozycji na HIV.
PrEP
PrEP jest lekiem zapobiegawczym dla osób, które nie mają wirusa HIV, ale są zagrożone zakażeniem. Jest to doustny lek raz dziennie, który powstrzymuje HIV przed infekcją komórek układu odpornościowego. Amerykańska Grupa Robocza ds. Usług Prewencyjnych (USPSTF) zaleca to wszystkim osobom o podwyższonym ryzyku zakażenia HIV.
Jeśli osoba bez wirusa HIV uprawia seks z osobą żyjącą z HIV, u której wykryto miano wirusa, przyjmowanie PrEP może zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV. PrEP jest również opcją, jeśli uprawia seks z partnerem o nieznanym statusie.
CDC twierdzi, że PrEP zmniejszy ryzyko zarażenia się wirusem HIV podczas seksu o ponad 90 procent.
Schemat PrEP obejmuje:
- Regularne wizyty lekarskie. Obejmuje to badanie przesiewowe pod kątem zakażeń przenoszonych drogą płciową (STI) i okresowe monitorowanie czynności nerek.
- Badanie przesiewowe na obecność wirusa HIV. Badanie przesiewowe odbywa się przed otrzymaniem recepty i co trzy miesiące później.
- Przyjmowanie pigułki każdego dnia.
PrEP może być objęty ubezpieczeniem. Niektórzy ludzie mogą znaleźć program, który dofinansowuje leki. Witryna Please PrEP Me zawiera łącza do klinik i dostawców, którzy przepisują PrEP, a także informacje na temat zakresu ubezpieczenia i bezpłatnych lub tanich opcji płatności.
Oprócz przyjmowania PrEP, rozważ także inne opcje, takie jak używanie prezerwatyw. PrEP potrzebuje od jednego do trzech tygodni, aby zapewnić ochronę, w zależności od aktywności seksualnej. Na przykład skuteczniejsze działanie leku w ochronie pochwy przed przenoszeniem wirusa HIV trwa dłużej niż w przypadku odbytu. Ponadto PrEP nie chroni przed innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.
ENERGIA
PEP to doustny lek przyjmowany po stosunku, jeśli istnieje ryzyko narażenia na HIV. Może to obejmować przypadki, gdy:
- pęknie prezerwatywa
- nie używano prezerwatywy
- osoba bez wirusa HIV ma kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi osoby zakażonej wirusem HIV i wykrywalnym wiremią
- osoba bez wirusa HIV ma kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi osoby, której status HIV nie jest znany
PEP jest skuteczny tylko wtedy, gdy zostanie przyjęty w ciągu 72 godzin po ekspozycji na HIV. Należy go przyjmować codziennie lub zgodnie z zaleceniami przez 28 dni.
Poznaj poziom ryzyka różnych rodzajów seksu
Seks analny zwiększa ryzyko zakażenia HIV bardziej niż jakikolwiek inny rodzaj seksu. Istnieją dwa rodzaje stosunku analnego. Seks analny lub bycie na dnie ma miejsce, gdy penis partnera penetruje odbyt. Seks analny bierny bez zabezpieczenia jest uważany za najbardziej ryzykowną aktywność seksualną w celu zarażenia się wirusem HIV.
Bycie na górze podczas seksu jest znane jako wstawianie seksu analnego. Wstawiający seks analny bez zabezpieczenia to kolejny sposób zarażenia się wirusem HIV. Jednak ryzyko zarażenia się wirusem HIV w ten sposób jest mniejsze niż w przypadku otwartego seksu analnego.
Uprawianie seksu pochwowego wiąże się z mniejszym ryzykiem przeniesienia wirusa HIV niż seks analny, ale nadal ważne jest, aby chronić się poprzez takie metody, jak prawidłowe stosowanie prezerwatyw.
Chociaż jest to niezwykle rzadkie, możliwe jest zarażenie się wirusem HIV poprzez seks oralny. Używanie prezerwatywy lub bariery lateksowej podczas seksu oralnego może również zmniejszyć ryzyko zachorowania na inne choroby przenoszone drogą płciową. Inną opcją jest unikanie seksu oralnego w przypadku owrzodzeń narządów płciowych lub jamy ustnej.
Użyj ochrony
Używanie prezerwatywy podczas stosunku zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa HIV. Prezerwatywy mogą również chronić przed innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Dowiedz się, jak prawidłowo używać prezerwatywy, aby zmniejszyć ryzyko jej pęknięcia lub nieprawidłowego działania podczas stosunku. Użyj prezerwatywy wykonanej z trwałych materiałów, takich jak lateks. Unikaj tych wykonanych z naturalnych materiałów. Badania pokazują, że nie zapobiegają przenoszeniu wirusa HIV.
Smary mogą również zmniejszyć ryzyko narażenia. Dzieje się tak, ponieważ zapobiegają uszkodzeniom prezerwatyw. Mogą zmniejszyć tarcie i zmniejszyć ryzyko mikroskopijnych łez w kanale odbytu lub pochwie.
Przy wyborze smaru:
- Wybierz lubrykant na bazie wody lub silikonu.
- Unikaj używania smarów na bazie oleju z prezerwatywami lateksowymi, ponieważ degradują one lateks. Lubrykanty na bazie oleju obejmują wazelinę i balsam do rąk.
- Nie używaj smarów z nonoksynolem-9. Może to być irytujące i może zwiększać ryzyko przeniesienia wirusa HIV.
Nie używaj wspólnych igieł dożylnych
Jeśli używasz igieł do wstrzykiwania narkotyków, ważne jest, aby nie udostępniać nikomu igieł lub strzykawek dożylnych. Dzielenie się igłami zwiększa ryzyko zakażenia wirusem HIV.
Na wynos
Uprawiając seks z prezerwatywą, można nawiązać zdrowy i pełny romantyczny związek z osobą żyjącą z HIV. Przyjmowanie leków zapobiegawczych, takich jak PrEP lub PEP, może zmniejszyć ryzyko narażenia na HIV.
Jeśli ktoś z HIV ma niewykrywalne miano wirusa, nie może przekazać HIV innym. To kolejny ważny sposób, w jaki partner bez wirusa HIV jest chroniony przed wirusem.
