Przegląd
Bullektomia to operacja wykonywana w celu usunięcia dużych obszarów uszkodzonych worków powietrznych w płucach, które łączą się i tworzą większe przestrzenie w jamie opłucnej, która zawiera płuca.
Zwykle płuca składają się z wielu małych worków powietrznych zwanych pęcherzykami płucnymi. Te worki pomagają przenosić tlen z płuc do krwiobiegu. Kiedy pęcherzyki są uszkodzone, tworzą większe przestrzenie zwane pęcherzami, które po prostu zajmują przestrzeń. Bullae nie może wchłonąć tlenu i przenieść go do krwi.
Bullae często wynikają z przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). POChP to choroba płuc, często wywoływana przez palenie lub długotrwałe narażenie na opary gazów.
Do czego służy bullektomia?
W celu usunięcia pęcherzy większych niż 1 centymetr (nieco poniżej pół cala) często stosuje się wycięcie pęcherza.
Bullae może wywierać nacisk na inne obszary płuc, w tym na pozostałe zdrowe pęcherzyki płucne. To sprawia, że oddychanie jest jeszcze trudniejsze. Może również nasilać inne objawy POChP, takie jak:
- świszczący oddech
- ucisk w klatce piersiowej
- częste odkrztuszanie śluzu, szczególnie wcześnie rano
- sinica lub zasinienie warg lub koniuszka palca
- uczucie zmęczenia lub wyczerpania
- obrzęk stóp, nóg i kostek
Po usunięciu pęcherzy zwykle będziesz mógł łatwiej oddychać. Niektóre objawy POChP mogą być mniej zauważalne.
Jeśli pęcherze zaczną wypuszczać powietrze, twoje płuca mogą się zapaść. Jeśli zdarzy się to co najmniej dwukrotnie, lekarz prawdopodobnie zaleci wycięcie pęcherza. Usunięcie pęcherza może być również konieczne, jeśli pęcherze zajmują więcej niż 20 do 30 procent przestrzeni płucnej.
Inne stany, które można leczyć przez wycięcie pęcherza, obejmują:
- Zespół Ehlersa-Danlosa. Jest to stan, który osłabia tkanki łączne skóry, naczyń krwionośnych i stawów.
- Zespół Marfana. To kolejny stan, który osłabia tkanki łączne w kościach, sercu, oczach i naczyniach krwionośnych.
- Sarkoidoza. Sarkoidoza to stan, w którym obszary zapalenia, zwane ziarniniakami, rosną na skórze, oczach lub płucach.
- Rozedma płuc związana z HIV. HIV wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia rozedmy.
Jak przygotować się do bullektomii?
Możesz potrzebować pełnego badania fizykalnego, aby upewnić się, że jesteś w dobrym stanie zdrowia do zabiegu. Może to obejmować badania obrazowe klatki piersiowej, takie jak:
- RTG. Ten test, który wykorzystuje niewielkie ilości promieniowania do robienia zdjęć wnętrza twojego ciała.
- Tomografia komputerowa. Ten test wykorzystuje komputery i promieniowanie rentgenowskie do robienia zdjęć płuc. Skany CT dają bardziej szczegółowe obrazy niż zdjęcia rentgenowskie.
- Angiografia. Ten test wykorzystuje barwnik kontrastowy, aby lekarze mogli zobaczyć naczynia krwionośne i zmierzyć, jak pracują z płucami.
Przed wykonaniem bullektomii:
- Idź na wszystkie wizyty przedoperacyjne, które lekarz zaplanował dla Ciebie.
- Rzuć palenie. Oto kilka aplikacji, które mogą pomóc.
- Poświęć trochę czasu na pracę lub inne zajęcia, aby pozwolić sobie na regenerację.
- Poproś członka rodziny lub bliskiego przyjaciela o zabranie cię do domu po zabiegu. Możesz nie być w stanie od razu prowadzić.
- Nie jedz ani nie pij co najmniej 12 godzin przed zabiegiem.
Jak wykonywana jest bullektomia?
Przed wykonaniem bullektomii zostaniesz poddany znieczuleniu ogólnemu, abyś zasnął i nie odczuwał bólu podczas operacji. Następnie twój chirurg wykona następujące kroki:
- Wykonają małe nacięcie w pobliżu pachy, aby otworzyć klatkę piersiową, zwane torakotomią lub kilka małych nacięć na klatce piersiowej w przypadku torakoskopii wspomaganej wideo (VATS).
- Twój chirurg następnie umieści narzędzia chirurgiczne i torakoskop, aby zobaczyć wnętrze płuc na ekranie wideo. VATS może obejmować konsolę, na której chirurg przeprowadza operację za pomocą ramion robotów.
- Usuną pęcherze i inne dotknięte chorobą części płuc.
- Na koniec chirurg zamknie nacięcia szwami.
Jak wygląda rekonwalescencja po bullektomii?
Budzisz się po bullektomii z rurką do oddychania w klatce piersiowej i rurką dożylną. Może to być nieprzyjemne, ale leki przeciwbólowe mogą początkowo pomóc w opanowaniu bólu.
Zostaniesz w szpitalu około trzech do siedmiu dni. Pełne wyleczenie po bullektomii trwa zwykle kilka tygodni po zabiegu.
Podczas odzyskiwania:
- Idź na wszelkie wizyty kontrolne zaplanowane przez lekarza.
- Udaj się na jakąkolwiek terapię kardiologiczną zaleconą przez lekarza.
- Nie pal. Palenie może powodować ponowne tworzenie się pęcherzy.
- Przestrzegaj diety bogatej w błonnik, aby zapobiec zaparciom spowodowanym lekami przeciwbólowymi.
- Nie używaj balsamów ani kremów na nacięcia, dopóki nie zostaną wyleczone.
- Delikatnie osusz nacięcia po kąpieli lub prysznicu.
- Nie prowadź ani nie wracaj do pracy, dopóki lekarz nie stwierdzi, że możesz to zrobić.
- Nie podnoś niczego powyżej 10 funtów przez co najmniej trzy tygodnie.
- Nie podróżuj samolotem przez kilka miesięcy po operacji.
W ciągu kilku tygodni powoli wrócisz do swoich normalnych zajęć.
Czy jest jakieś ryzyko związane z wycięciem pęcherza?
Według University of Health Network tylko około 1 do 10 procent osób, które przeszły bullektomię, ma powikłania. Ryzyko powikłań może wzrosnąć, jeśli palisz lub masz późną fazę POChP.
Możliwe powikłania obejmują:
- gorączka powyżej 101 ° F (38 ° C)
- infekcje wokół miejsca operacji
- powietrze uchodzące z przewodu piersiowego
- utrata dużej wagi
- nieprawidłowe poziomy dwutlenku węgla we krwi
- choroba serca lub niewydolność serca
- nadciśnienie płucne lub wysokie ciśnienie krwi w sercu i płucach
Jeśli zauważysz którekolwiek z tych komplikacji, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
Na wynos
Jeśli POChP lub inne schorzenia układu oddechowego zakłócają Twoje życie, zapytaj lekarza, czy wycięcie pęcherza może pomóc w leczeniu objawów.
Usunięcie pęcherza wiąże się z pewnym ryzykiem, ale może pomóc ci lepiej oddychać i zapewnić wyższą jakość życia. W wielu przypadkach wycięcie pęcherza może pomóc w odzyskaniu pojemności płuc. Dzięki temu możesz ćwiczyć i pozostać aktywnym bez utraty oddechu.
