Przegląd
Neuropatia małych włókien występuje, gdy małe włókna obwodowego układu nerwowego są uszkodzone. Małe włókna w skórze przekazują informacje sensoryczne o bólu i temperaturze. W narządach te małe włókna regulują funkcje automatyczne, takie jak tętno i oddychanie.
Rozpoznanie neuropatii małych włókien może być oznaką podstawowego stanu zdrowia, takiego jak cukrzyca. Często jednak nie identyfikuje się żadnej podstawowej przyczyny.
Ten stan powoduje objawy czuciowe, takie jak ból, pieczenie i mrowienie. Objawy te często pojawiają się w stopach i rozprzestrzeniają się na resztę ciała. Z czasem mogą stać się bardziej dotkliwe.
Neuropatia małych włókien jest rodzajem neuropatii obwodowej. Neuropatie obwodowe wpływają na obwodowy układ nerwowy. Obejmuje to nerwy poza mózgiem i rdzeniem kręgowym. Neuropatia małych włókien wpływa na wąskie włókna nerwowe obwodowego układu nerwowego.
Objawy
Objawy neuropatii małych włókien mogą się różnić. Ból jest najczęstszym objawem. Inne objawy obejmują odczucia, takie jak:
- pieczenie, mrowienie lub kłucie (parestezja)
- krótkie wybuchy bólu
- utrata czucia
Niektóre objawy sensoryczne mogą być spowodowane przez zewnętrzne czynniki wyzwalające. Na przykład niektórzy ludzie mogą odczuwać ból stóp podczas noszenia skarpet lub dotykania prześcieradła.
Objawy mogą być łagodne lub ciężkie, chociaż wczesne objawy są często łagodne. Neuropatia drobnych włókien zwykle najpierw atakuje stopy i postępuje w górę. Nazywa się to dystrybucją „skarpet i rękawiczek”. Na późniejszych etapach stan ten może wpływać na dłonie.
W niektórych przypadkach neuropatia małych włókien zaburza funkcje autonomiczne. Funkcje autonomiczne to czynności wykonywane przez organizm automatycznie, takie jak regulacja trawienia, ciśnienia krwi i funkcji układu moczowego.
W przypadku uszkodzenia autonomicznych włókien nerwowych objawy mogą obejmować:
- zaparcie
- trudności z poceniem się
- zawroty głowy
- suche oczy
- suchość w ustach
- niemożność utrzymania
- seksualna dysfunkcja
- przebarwienia skóry
Przyczyny
Neuropatia małych włókien może być pierwszym objawem choroby podstawowej, takiej jak cukrzyca. Inne stany, które mogą powodować neuropatię małych włókien, obejmują:
- zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne
- niedoczynność tarczycy
- syndrom metabliczny
- choroby dziedziczne
- Choroba Fabry'ego
- dziedziczna amyloidoza
- dziedziczna neuropatia czuciowo-autonomiczna
- Choroba Tangeru
- zaburzenia układu odpornościowego
- nietolerancja glutenu
- Zespół Gullaina-Barrego
- zapalna choroba jelit
- toczeń
- mieszana choroba tkanki łącznej
- łuszczyca
- reumatoidalne zapalenie stawów
- sarkoidoza
- twardzina skóry
- zespół Sjogrena
- zapalenie naczyń
- choroba zakaźna
- Wirusowe zapalenie wątroby typu C
- HIV
- Borelioza
Inne przyczyny mogą obejmować:
- niektóre leki, takie jak leki stosowane w chemioterapii
- niedobory witaminy B12
- alkoholizm
Przyczyna nie zawsze jest znaleziona. W takich przypadkach neuropatia małych włókien jest uważana za idiopatyczną.
Czynniki ryzyka
Posiadanie jednego lub więcej z wymienionych powyżej stanów może narazić Cię na zwiększone ryzyko wystąpienia neuropatii małych włókien.
Cukrzyca jest najczęstszym czynnikiem ryzyka tego schorzenia. Badania sugerują, że około 50 procent osób z cukrzycą rozwinie w ciągu życia neuropatię cukrzycową. Chociaż neuropatia małych włókien jest rzadsza niż inne typy neuropatii cukrzycowych, nadal stanowi problem.
Badania wykazały również, że osoby z idiopatyczną neuropatią małych włókien mają większą częstość występowania upośledzonej tolerancji glukozy niż w populacji ogólnej. Upośledzona tolerancja glukozy wiąże się ze stanem przedcukrzycowym. Neuropatia małych włókien może być jednym z najwcześniejszych objawów stanu przedcukrzycowego.
Wiek jest kolejnym czynnikiem ryzyka. Neuropatia małych włókien jest częściej obserwowana u osób w wieku powyżej 65 lat niż u osób młodszych. Może też występować częściej u mężczyzn.
Diagnoza
Lekarze stosują różne oceny, aby zdiagnozować ten stan. Mogą to być:
Historia medyczna
Twój lekarz zapyta Cię o objawy, historię choroby i historię rodziny. Może to pomóc im zidentyfikować zdiagnozowane lub niezdiagnozowane stany, które mogą przyczyniać się do twoich objawów.
Test przewodnictwa nerwowego i elektromiografia
Twój lekarz może zalecić test przewodnictwa nerwowego wraz z elektromiografią. Te dwa testy można wykorzystać do wykluczenia neuropatii obwodowych dużych włókien, które mogą powodować podobne objawy. Gdy wyniki tych testów są prawidłowe, potrzebne są inne testy, aby ocenić małe uszkodzenie włókien.
Biopsja skóry
Biopsje skóry są najskuteczniejszym sposobem diagnozowania neuropatii małych włókien. Są tylko lekko inwazyjne.
Podczas zabiegu lekarz usunie kilka drobnych próbek skóry, zwykle z nóg. Próbki są następnie badane pod mikroskopem pod kątem oznak neuropatii małych włókien.
Badanie odruchów
Ilościowe badanie odruchu sudomotorycznego (QSART) testuje funkcję autonomiczną. Mierzy ilość potu wytwarzanego podczas stymulacji skóry lekkim wstrząsem elektrycznym. Osoby z neuropatią małych włókien są bardziej narażone na niskie wydzielanie potu.
Inne testy
Twój lekarz może użyć innych testów, aby zidentyfikować lub wykluczyć schorzenia związane z twoimi objawami. Badania krwi, testy genetyczne i testy obrazowe to inne popularne testy diagnostyczne.
Leczenie
Leczenie zależy od choroby podstawowej. Na przykład neuropatia drobnych włókien spowodowana stanem przedcukrzycowym lub cukrzycą jest leczona poprzez kontrolowanie poziomu cukru we krwi i utrzymanie zdrowej wagi.
Gdy przyczyna nie została zidentyfikowana, leczenie koncentruje się na opanowaniu objawów. Objawy związane z bólem są zwykle leczone lekami, w tym:
- leki przeciwdepresyjne
- leki przeciwdrgawkowe
- kortykosteroidy
- miejscowe kremy przeciwbólowe
- środki przeciwbólowe
Perspektywy
Większość osób z neuropatią małych włókien doświadcza powolnego postępu, z objawami przesuwającymi się w górę ciała od stóp. Rozpoznanie neuropatii małych włókien nie oznacza, że później zostanie zdiagnozowana neuropatia dużych włókien.
Ból neuropatyczny może się z czasem nasilać. W innych przypadkach znika samoczynnie. Ogólnie rzecz biorąc, większość osób z neuropatią małych włókien musi radzić sobie z ciągłym bólem.
Gdy znana jest przyczyna, leczenie może pomóc złagodzić ból i poprawić perspektywy na dłuższą metę.
Pytania i odpowiedzi: Neuropatia małych włókien i niepełnosprawność
P:
Czy neuropatia małych włókien jest uważana za niepełnosprawność?
ZA:
Neuropatia małych włókien jest bardzo zróżnicowana, od lekko dokuczliwej do bardzo bolesnej. Jeśli neuropatia powoduje nadmierny ból i osłabia zdolność do pracy, możesz kwalifikować się do niepełnosprawności. Na przykład, wytyczne Social Security Association (SSA), rozdziały 9.08 i 11.14, opisują objawy neuropatii, które mogą wskazywać na uprawnienia do zasiłku inwalidzkiego SSA. Wymienione objawy obejmują drżenie, paraliż, mimowolne ruchy kończyn lub utratę ruchów ciała, które powodują ograniczenia w staniu lub chodzeniu. Wiele czynników może wpływać na decyzje dotyczące niepełnosprawności, a adwokat lub prawnik może najlepiej odpowiedzieć na Twoje pytania.
Dr Deborah Weatherspoon, MSN, RN, CRNA Odpowiedzi reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
