Co to jest test BUN?
Test azotu mocznikowego we krwi (BUN) służy do określenia, jak dobrze działają twoje nerki. Czyni to poprzez pomiar ilości azotu mocznikowego we krwi. Azot mocznikowy to produkt odpadowy, który powstaje w wątrobie, gdy organizm rozkłada białka. Zwykle nerki filtrują te odpady, a oddawanie moczu usuwa je z organizmu.
Poziomy BUN mają tendencję do zwiększania się, gdy nerki lub wątroba są uszkodzone. Zbyt dużo azotu mocznikowego we krwi może być oznaką problemów z nerkami lub wątrobą.
Dlaczego wykonuje się test BUN?
Test BUN to badanie krwi najczęściej stosowane do oceny czynności nerek. Często wykonuje się to razem z innymi badaniami krwi, takimi jak badanie krwi kreatyniny, w celu postawienia właściwej diagnozy.
Test BUN może pomóc zdiagnozować następujące stany:
- uszkodzenie wątroby
- niedożywienie
- słabe krążenie
- odwodnienie
- niedrożność dróg moczowych
- zastoinowa niewydolność serca
- krwawienie z przewodu pokarmowego
Test może nawet posłużyć do określenia skuteczności dializoterapii.
Testy BUN są również często wykonywane w ramach regularnych badań kontrolnych, podczas pobytu w szpitalu lub w trakcie lub po leczeniu chorób takich jak cukrzyca.
Podczas gdy test BUN mierzy ilość azotu mocznikowego we krwi, nie identyfikuje przyczyny wyższej lub niższej od średniej liczby azotu mocznikowego.
Jak przygotować się do testu BUN?
Test BUN nie wymaga specjalnego przygotowania. Jednak ważne jest, aby poinformować lekarza o przyjmowaniu leków na receptę lub leków dostępnych bez recepty. Niektóre leki mogą wpływać na poziom BUN.
Niektóre leki, w tym chloramfenikol lub streptomycyna, mogą obniżać poziom BUN. Inne leki, takie jak niektóre antybiotyki i diuretyki, mogą zwiększyć poziom BUN.
Powszechnie przepisywane leki, które mogą podnieść poziom BUN, obejmują:
- amfoterycyna B (AmBisome, Fungizone)
- karbamazepina (Tegretol)
- cefalosporyny, grupa antybiotyków
- furosemid (Lasix)
- metotreksat
- metylodopa
- ryfampicyna (Rifadin)
- spironolakton (aldakton)
- tetracyklina (sumycyna)
- diuretyki tiazydowe
- wankomycyna (wankocyna)
Pamiętaj, aby poinformować lekarza, jeśli zażywasz którykolwiek z tych leków. Twój lekarz weźmie pod uwagę te informacje podczas przeglądania wyników testu.
Jak przeprowadza się test BUN?
Test BUN to prosty test polegający na pobraniu niewielkiej próbki krwi.
Przed pobraniem krwi technik wyczyści obszar ramienia środkiem antyseptycznym. Zawiążą elastyczną opaskę wokół twojego ramienia, co spowoduje, że twoje żyły puchną od krwi. Technik następnie wprowadzi sterylną igłę do żyły i pobierze krew do rurki przymocowanej do igły. Podczas wprowadzania igły można odczuwać łagodny do umiarkowanego ból.
Po zebraniu wystarczającej ilości krwi technik wyjmie igłę i nałoży bandaż na miejsce nakłucia. Prześlą twoją próbkę krwi do laboratorium w celu zbadania. Twój lekarz skontaktuje się z Tobą w celu omówienia wyników testu.
Co oznaczają wyniki testu BUN?
Wyniki testu BUN są mierzone w miligramach na decylitr (mg / dl). Normalne wartości BUN różnią się w zależności od płci i wieku. Należy również zauważyć, że każde laboratorium ma inny zakres tego, co jest normalne.
Ogólnie rzecz biorąc, normalne poziomy BUN mieszczą się w następujących zakresach:
- dorośli mężczyźni: od 8 do 24 mg / dl
- dorosłe kobiety: od 6 do 21 mg / dl
- dzieci w wieku od 1 do 17 lat: od 7 do 20 mg / dl
Normalne poziomy BUN dla dorosłych powyżej 60 roku życia są nieco wyższe niż normalne poziomy dla dorosłych poniżej 60 lat.
Wyższe poziomy BUN mogą oznaczać:
- choroba serca
- zastoinowa niewydolność serca
- niedawny zawał serca
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- odwodnienie
- wysoki poziom białka
- choroba nerek
- niewydolność nerek
- odwodnienie
- niedrożność dróg moczowych
- naprężenie
- zaszokować
Należy pamiętać, że niektóre leki, takie jak niektóre antybiotyki, mogą podnieść poziom BUN.
Niższe poziomy BUN mogą wskazywać:
- niewydolność wątroby
- niedożywienie
- poważny brak białka w diecie
- przewodnienie
W zależności od wyników testu lekarz może również przeprowadzić inne testy, aby potwierdzić diagnozę lub zalecić leczenie. Prawidłowe nawodnienie to najskuteczniejszy sposób na obniżenie poziomu BUN. Dieta niskobiałkowa może również pomóc obniżyć poziom BUN. Nie zaleca się stosowania leków obniżających poziom BUN.
Jednak nieprawidłowe poziomy BUN niekoniecznie muszą oznaczać chorobę nerek. Niektóre czynniki, takie jak odwodnienie, ciąża, wysokie lub niskie spożycie białka, sterydy i starzenie się, mogą wpływać na poziom bez wskazywania na zagrożenie dla zdrowia.
Jakie jest ryzyko testu BUN?
O ile nie szukasz opieki medycznej w nagłych wypadkach, zazwyczaj możesz wrócić do swoich normalnych zajęć po wykonaniu testu BUN. Należy poinformować lekarza o zaburzeniach krzepnięcia lub przyjmowaniu niektórych leków, takich jak leki rozrzedzające krew. Może to spowodować większe krwawienie niż oczekiwano podczas testu.
Efekty uboczne związane z testem BUN obejmują:
- krwawienie w miejscu wkłucia
- zasinienie w miejscu nakłucia
- nagromadzenie krwi pod skórą
- infekcja w miejscu nakłucia
W rzadkich przypadkach po pobraniu krwi ludzie odczuwają zawroty głowy lub omdlenia. Należy powiadomić lekarza, jeśli po badaniu wystąpią nieoczekiwane lub przedłużające się skutki uboczne.
Na wynos
Test BUN to szybkie i proste badanie krwi, powszechnie stosowane do oceny czynności nerek. Nienormalnie wysoki lub niski poziom BUN niekoniecznie oznacza, że masz problemy z czynnością nerek. Jeśli Twój lekarz podejrzewa, że masz chorobę nerek lub inny stan zdrowia, zleci dodatkowe badania w celu potwierdzenia diagnozy i ustalenia przyczyny.
