Jeśli masz chorobę Leśniowskiego-Crohna, prawdopodobnie znasz stresujące uczucie zaostrzenia choroby w miejscu publicznym. Nagła i skrajna potrzeba skorzystania z toalety, gdy jesteś poza domem, może być krępująca i niewygodna, zwłaszcza jeśli jesteś w miejscu bez publicznej łazienki.
Na szczęście dzięki ustawodawstwu przyjętemu w wielu stanach istnieją środki, które możesz podjąć, aby uzyskać dostęp do toalet dla pracowników bez konieczności wyjaśniania swojego stanu nieznajomemu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, w jaki sposób zdobycie karty do toalety może zmienić zasady życia z chorobą Crohna.
Co to jest ustawa o dostępie do toalety?
Ustawa o dostępie do toalet, zwana także prawem Ally, wymaga, aby sklepy detaliczne zapewniały klientom z chorobą Crohna i niektórymi innymi schorzeniami dostęp do toalet pracowników.
Pochodzenie Ally's Law wywodzi się z incydentu, w którym nastolatce o imieniu Ally Bain odmówiono dostępu do toalety w dużym sklepie detalicznym. W rezultacie miała wypadek publiczny. Bain skontaktowała się ze swoim lokalnym przedstawicielem stanowym. Wspólnie przygotowali projekt ustawy, w którym stwierdzili, że toalety tylko dla pracowników będą dostępne dla każdego, kto ma nagły wypadek.
Stan Illinois jednogłośnie uchwalił ustawę w 2005 roku. Od tego czasu 16 innych stanów przyjęło własną wersję prawa. Stany, w których obowiązują obecnie przepisy dotyczące dostępu do toalet, obejmują:
- Kolorado
- Connecticut
- Delaware
- Illinois
- Kentucky
- Maine
- Maryland
- Massachusetts
- Michigan
- Minnesota
- Nowy Jork
- Ohio
- Oregon
- Tennessee
- Teksas
- Waszyngton
- Wisconsin
Jak to działa
Aby skorzystać z prawa Ally, musisz przedstawić formularz podpisany przez pracownika służby zdrowia lub dowód tożsamości wydany przez odpowiednią organizację non-profit. Niektóre stany - na przykład Waszyngton - udostępniły formularze dostępu do toalet online. Jeśli nie możesz znaleźć wersji formularza do druku, możesz poprosić lekarza o jej dostarczenie.
Fundacja Crohn's & Colitis oferuje kartę „Nie mogę się doczekać” do toalety, gdy zostaniesz członkiem. Członkostwo kosztuje 30 $ na poziomie podstawowym. Członkostwo wiąże się z dodatkowymi korzyściami, takimi jak regularne biuletyny informacyjne i lokalne usługi wsparcia.
Społeczność Bladder & Bowel wydała niedawno bezpłatną aplikację mobilną na iOS, która działa w taki sam sposób jak karta do toalety. Karta toalety nazywana „Just Can't Wait” zawiera również funkcję mapy, która może pomóc w zlokalizowaniu najbliższej publicznej toalety. Plany stworzenia wersji na Androida są obecnie w przygotowaniu.
Korzystanie z karty
Po otrzymaniu karty do toalety lub podpisanego formularza dobrze jest trzymać je w portfelu lub etui na telefon, aby zawsze mieć je przy sobie.
Jeśli jesteś gdzieś bez publicznej toalety, gdy pojawia się zaostrzenie, spokojnie poproś o spotkanie z kierownikiem i pokaż im swoją kartę. Większość kart toaletowych zawiera kluczowe informacje o chorobie Crohna, więc nie musisz wyjaśniać, dlaczego musisz skorzystać z toalety.
Jeśli osoba, której pokazujesz swoją kartę, odmawia Ci dostępu do toalety pracowniczej, zachowaj spokój. Podkreśl, że to nagły wypadek. Jeśli nadal odmawiają, uprzejmie przypomnij im, że mogą podlegać grzywnom lub działaniom prawnym, jeśli nie zastosują się.
A co jeśli ci się odwrócą
Jeśli mieszkasz w jednym z 17 stanów objętych Prawem Ally i po okazaniu karty toalety, możesz zgłosić niezgodność lokalnemu organowi ścigania. Kara za nieprzestrzeganie jest różna w poszczególnych stanach, ale waha się od 100 dolarów grzywny po listy ostrzegawcze i wykroczenia cywilne.
Jeśli mieszkasz w stanie, w którym nie ma Prawa Sprzymierzeńca, zawsze warto mieć przy sobie kartę do toalety. Chociaż firmy te nie są prawnie zobowiązane do korzystania z toalety, okazanie karty może pomóc pracownikom zrozumieć, jak pilna jest Twoja sytuacja. Może to zachęcić ich do udzielenia Ci dostępu do toalety pracowniczej.
Warto również skontaktować się z przedstawicielem stanowym, aby zapytać o postępy, jakie robią w zakresie uchwalania ustawy podobnej do Prawa Ally'ego. Powoli, ale zdecydowanie, ustawodawcy na poziomie stanowym zaczynają dostrzegać, jak bardzo prosta karta może poprawić jakość życia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
