„Pasywny zakres ruchu” i „aktywny zakres ruchu” to dwa terminy powszechnie używane w kręgach fitness i rehabilitacji. Chociaż oba obejmują poprawę zakresu ruchu stawu, rzeczywista metoda jest inna.
Jeśli ktoś fizycznie poruszy lub rozciąga część ciała, na przykład nogę, nazywa się to pasywnym zakresem ruchu. W takiej sytuacji opiekun lub fizjoterapeuta jest po to, aby pomóc w wykonywaniu wspólnych ćwiczeń, jeśli okaże się to trudne lub nie możesz podjąć żadnego wysiłku.
Innymi słowy, jeśli nie możesz aktywnie wykonywać ćwiczeń zakresu ruchu, partner może pomóc.
Jest to częściej widoczne w dziedzinie rehabilitacji. Fizjoterapeuta lub maszyna będzie pracować nad zwiększeniem zakresu ruchu osoby (szczególnie obejmującej staw i więzadła) z powrotem do stanu wyjściowego sprzed urazu.
Aktywny zakres ruchu
Z drugiej strony, aktywny zakres ruchu odnosi się do samodzielnego poruszania stawem poprzez napinanie mięśni.
„Ten rodzaj ruchu jest ważny, ponieważ jest najbardziej związany z naszymi codziennymi czynnościami (chodzenie do pracy, chwytanie czegoś ze spiżarni lub rywalizacja w zawodach sportowych)” - wyjaśnił Austin Martinez, dyrektor edukacji StretchLab.
Kiedy używamy pasywnego zakresu ruchu
Jeśli masz do czynienia z następstwami urazu ramion, kolan, bioder, szyi lub jakiejkolwiek innej części ciała, w której znajduje się staw, wiesz, jak łatwo wpłynąć na zakres ruchu.
Dzieje się tak dlatego, że zakres ruchu lub odległość i kierunek, w jakim może poruszać się staw, jest często ograniczona po doświadczeniu urazu w tym obszarze.
Aby uzyskać lepszy obraz wpływu na konkretny staw, lekarz, fizjoterapeuta, trener sportu lub inny wykwalifikowany pracownik służby zdrowia może zmierzyć wielkość ruchu w stawie lub części ciała, aby sprawdzić, czy zakres ruchu jest ograniczony. Odbywa się to zwykle podczas oceny fizycznej po urazie lub w ramach programu rehabilitacji.
Jeśli twój zakres ruchu jest ograniczony, skorzystasz na spędzeniu czasu na wykonywaniu serii pasywnych lub aktywnych ćwiczeń zakresu ruchu. Aby przywrócić zdrowie uszkodzonego obszaru, fizjoterapeuta zastosuje ten rodzaj ćwiczeń jako część ogólnego planu leczenia.
Trener osobisty może używać pasywnych ćwiczeń zakresu ruchu podczas sesji treningowej, aby pomóc Ci poprawić mobilność i wyniki sportowe.
Dodatkowo możesz wykonywać bierne ćwiczenia zakresu ruchu w ramach rutynowego rozciągania wspomaganego przez partnera. Odbywa się to zwykle w lekkiej atletyce, zajęciach gimnastycznych i zajęciach rehabilitacji grupowej.
Jak poprawić zakres ruchu
Najlepszym sposobem na zwiększenie zakresu ruchu, powiedział Martinez, są środki pasywne, ponieważ można przyłożyć większą siłę i utrzymać ją dłużej. Pozwala to na większą zmianę w czasie.
To powiedziawszy, wybór najlepszej metody poprawy zakresu ruchu zależy również od twoich celów.
Według Martineza, jeśli Twoim celem jest szczególnie zwiększenie funkcji i zakresu ruchu stawów (zazwyczaj po urazie), najlepiej współpracować z wyszkolonym profesjonalistą, takim jak lekarz lub fizjoterapeuta.
A jeśli Twoim celem jest zwiększenie elastyczności mięśni, kluczowe znaczenie ma również współpraca z wyszkolonym profesjonalistą, który ma wiedzę w tej dziedzinie, takim jak osobisty trener.
„Najczęściej jest to rozciąganie pasywne, w którym wyszkolona osoba lub aparat (paski rozciągające) pomagają w procesie rozciągania” - wyjaśnił Martinez.
Ponadto aktywne środki mogą poprawić zakres ruchu. Jest to częściej wykonywane jako dynamiczna rozgrzewka (rozciąganie), w której poruszasz ciałem w różnych pozycjach, aby zwiększyć krążenie i zakres ruchu. Rozciąganie najlepiej wykonywać przed aktywnością lub ćwiczeniem.
Ćwiczenia pasywnego zakresu ruchu
Niektóre z najczęstszych i najbezpieczniejszych ćwiczeń pasywnych zakresu ruchu są związane z rozciąganiem otaczających mięśni w celu zwiększenia ich elastyczności.
Według Martineza jednym ze sposobów jest użycie narzędzia takiego jak pasek do rozciągania. Pomoże ci to utrzymać rozciągnięcie przez dłuższy czas.
Jednak posiadanie kogoś wspomagającego rozciąganie jest bardziej skutecznym sposobem na ćwiczenie pasywnych ćwiczeń zakresu ruchu.
„Dzięki tym ćwiczeniom wyszkolony profesjonalista porusza Twoje ciało do rozciągnięcia i przytrzymuje je za Ciebie, mając na celu zwiększenie elastyczności mięśni” - wyjaśnił Martinez.
„Jest to lepsze z kilku powodów” - powiedział.
Po pierwsze, przeszkolony profesjonalista rozumie właściwe granice i wie, jak daleko zajść. Po drugie, wiedzą, jak długo wytrzymają. Są również przeszkoleni, aby wiedzieć, czy celuje w odpowiednie obszary, aby osiągnąć jak największe korzyści.
Mając to na uwadze, oto trzy ćwiczenia pasywnego zakresu ruchu, o których Martinez powiedział, że możesz wykonać je samodzielnie lub skorzystać z pomocy profesjonalisty z wykształceniem w technikach rozciągania.
Ramiona: Rozciągnięcie klatki piersiowej przy wejściu
Jeśli partner pomaga w tym ćwiczeniu, będzie poruszał twoimi ramionami w trakcie ruchu.
- Zegnij łokieć do 90 stopni i ułóż przedramię w pozycji wyprostowanej w stosunku do otworu w korytarzu lub drzwiach.
- Rzuć tułów do przodu, ostatecznie otwierając klatkę piersiową do góry i rozciągając.
Szyja: rozciągliwa rotacja
Spowoduje to rozciągnięcie dźwigacza łopatki, mięśnia, który jest napięty u wielu osób i często powoduje dyskomfort w szyi i łopatce.
- Siedząc, obróć nos w kierunku pachy.
- Użyj dłoni, aby odepchnąć tył głowy w dół.
Nogi: odcinek Piriformis
Wiele osób mogłoby skorzystać na zwiększeniu elastyczności bioder, zwłaszcza tych, które odczuwają dyskomfort w dolnej części pleców. To ćwiczenie, znane również jako pozycja gołębia, rozciąga mięsień gruszkowaty w tym obszarze.
- Połóż nogę przed sobą w pozycji zgiętej.
- Pochyl się nad biodrami, aby rozciągnąć mięśnie gruszkowate.
W przypadku odcinka wspomaganego przez partnera:
- Połóż się na podłodze lub stole rehabilitacyjnym.
- Zamiast wykorzystywać masę ciała, poproś partnera o opór, poruszając nogą w pasywnym zakresie ruchu.
Na wynos
Wykonywanie pasywnych ćwiczeń zakresu ruchu po urazie może pomóc w utrzymaniu ruchomości stawów i zmniejszyć prawdopodobieństwo długotrwałego zmniejszenia ogólnego zakresu ruchu.
To nie tylko pomaga w procesie rehabilitacji, ale także pomaga mieć wystarczającą mobilność, aby wykonywać codzienne zadania i nadal uczestniczyć w zajęciach, które lubisz robić.
