Czy dorosłych należy szczepić przeciwko krztuścowi?
Tak. Ważne jest, aby osoby w każdym wieku otrzymywały szczepienia i regularne zastrzyki przypominające na krztusiec.
Krztusiec (krztusiec) jest wynikiem poważnej infekcji bakteryjnej. Łatwo przenosi się z człowieka na człowieka poprzez kaszel lub kichanie i może prowadzić do poważnych problemów z oddychaniem.
Konieczne jest zapobieganie jego przenoszeniu poprzez szczepienia.
Krztusiec najczęściej obserwuje się u niemowląt i małych dzieci. Powoduje zaklęcia kaszlu, które utrudniają im regularne jedzenie, picie lub oddychanie. Zaklęcia kaszlu mogą czasami trwać tak długo, że dzieci mogą zmienić kolor na niebieski, ponieważ nie mogą złapać oddechu.
Dorośli i nastolatki również są narażeni na infekcję. Zwykle mają katar, niską gorączkę i kaszel, który często jest silniejszy w nocy. Stan może utrzymywać się przez tygodnie lub miesiące.
Objawy mogą się różnić w zależności od wieku, ale infekcja prawie zawsze obejmuje kaszel. Ludzie czasami wydają dźwięk „krztuśca”, gdy mają trudności z wzięciem głębokiego oddechu po kaszlu, dlatego jest to znane jako „krztusiec”.
Ale ważne jest, aby zauważyć, że nie każdy, kto ma krztusiec, wydaje dźwięk „krztuśca”.
Jedynym sposobem, aby się upewnić, czy masz krztusiec, jest wizyta u lekarza.
Jaka jest różnica między szczepionką przeciw krztuścowi dla dzieci a szczepionką dla dorosłych?
Na krztusiec dostępne są dwa rodzaje szczepionek. Udowodniono, że oba są skuteczne w zapobieganiu chorobie.
Szczepionki zawierają inaktywowaną postać toksyny bakteryjnej, która pozwala nam na tworzenie przeciwciał i budowanie odporności. Oznacza to, że jeśli jesteśmy narażeni na bakterie, jest mało prawdopodobne, że zachorujemy.
Szczepionka DTaP jest zalecana dla dzieci poniżej 7 roku życia.
Szczepionka Tdap jest zalecana dla:
- dzieci w wieku od 7 lat
- młodzież
- dorosłych, w tym w czasie ciąży
Obie szczepionki chronią przed trzema chorobami:
- błonica
- tężec
- krztusiec
Tdap zawiera mniejsze stężenie toksoidów błonicy i krztuśca niż DTaP. Obie szczepionki mają podobne możliwe skutki uboczne, które są na ogół łagodne i ustępują samoistnie.
W jakim wieku dorośli powinni się szczepić przeciwko krztuścowi i jak często?
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca, aby osoby w każdym wieku otrzymywały szczepionki przeciw krztuścowi.
Jeśli nigdy nie otrzymałeś szczepionki DTap lub Tdap, zaszczep się tak szybko, jak to możliwe. Niezaszczepione osoby dorosłe powinny otrzymać jedną dawkę szczepionki Tdap. Po tym należy co 10 lat wykonać strzał Tdap.
Kobiety w ciąży powinny otrzymać pojedynczą dawkę Tdap w trzecim trymestrze ciąży.
Ważne jest, aby zaszczepić osoby w wieku 65 lat i starsze, zwłaszcza jeśli nigdy nie otrzymały dawki Tdap.
Obecnie Boostrix jest jedyną szczepionką Tdap zatwierdzoną przez Food and Drug Administration (FDA) dla osób w wieku 65 lat i starszych.
Jednakże pracownicy służby zdrowia mogą zdecydować o oferowaniu szczepień dostępną szczepionką Tdap.
Jakie jest ryzyko zachorowania na krztusiec?
Osoby w każdym wieku są narażone na krztusiec. Niemowlęta, które są zbyt młode, aby zaszczepić, są najbardziej narażone na ciężką chorobę. Może zagrażać życiu.
Objawy krztuśca na ogół nie są tak poważne u nastolatków i młodych dorosłych.
Ale nie powinieneś czekać na szczepionkę Tdap, zwłaszcza jeśli masz bliski kontakt z:
- dzieci młodsze niż 12 miesięcy
- pracownicy służby zdrowia
- kobiety w ciąży
W przypadku osób starszych ryzyko hospitalizacji wzrasta wraz z wiekiem i jest największe, jeśli masz powyżej 65 lat.
Badanie z 2019 roku wykazało, że krztusiec jest prawdopodobnie rzadko zgłaszany u osób starszych, a osoby w wieku powyżej 60 lat mogą być bardziej narażone na hospitalizację i śmierć niż młodsi dorośli.
Jako dziecko dostałem szczepionkę na krztusiec. Czy nadal muszę zostać zaszczepiony jako osoba dorosła?
Ochrona przed krztuścem wywołana szczepionkami dla wczesnego dzieciństwa może ustąpić. To naraża dorosłych i młodzież na ryzyko infekcji. Dlatego ważne jest, aby otrzymać szczepienia przypominające, aby zapewnić ciągłą odporność na infekcje.
Dorośli często mają znacznie łagodniejsze objawy krztuśca. Ale często to starsze rodzeństwo, rodzice i dziadkowie przenoszą krztusiec na dzieci. Może to mieć śmiertelne konsekwencje.
Jeśli nigdy nie otrzymałem szczepionki przeciw krztuścowi jako dziecko, jakiej szczepionki potrzebuję? Przez te wszystkie lata nie złapałem krztuśca - dlaczego powinienem się teraz zaszczepić?
Ważne jest przestrzeganie zalecanego przez CDC harmonogramu szczepień, aby zapewnić najlepszą ochronę przed krztuścem.
Dzieci powinny otrzymać 5 kolejnych dawek szczepionki DTaP o:
- 2 miesiące
- 4 miesiące
- 6 miesięcy
- 15 do 18 miesięcy
- 4 do 6 lat
Dorośli, którzy nigdy nie byli szczepieni, powinni natychmiast otrzymać jedną dawkę szczepionki Tdap. Wszyscy dorośli powinni otrzymywać szczepionkę Tdap co 10 lat.
Niestety, krztusiec jest nadal bardzo powszechny, a jego rozpowszechnienie rośnie w krajach rozwijających się. Jest bardzo zaraźliwa i łatwo przenoszona. Krztusiec jest trudny do zidentyfikowania i leczenia, ponieważ można go pomylić z przeziębieniem.
Z tych powodów ważne jest, aby ludzie w każdym wieku utrzymywali odporność poprzez szczepienie.
Miałem już krztusiec. Czy nadal muszę się zaszczepić?
Tak. Zachorowanie i powrót do zdrowia z krztuśca nie zapewniają ochrony na całe życie. Oznacza to, że nadal możesz dostać krztuśca i przekazać go innym, w tym dzieciom.
Szczepionka znacznie zmniejsza ryzyko nabycia lub przeniesienia infekcji.
Czy mój lekarz przypomni mi o zaszczepieniu? Jeśli nie mam lekarza pierwszego kontaktu, gdzie mogę się zaszczepić?
Zawsze ważne jest, aby być proaktywnym, jeśli chodzi o zdrowie i dobre samopoczucie. Nie czekaj na przypomnienie od lekarza.
Dobrze jest zapytać lekarza, czy na każdej wizycie jesteś na bieżąco ze swoimi szczepieniami.
Jeśli nie masz lekarza pierwszego kontaktu, wielu lekarzy, apteki, ośrodki zdrowia, oddziały zdrowia i kliniki turystyczne oferuje Tdap i inne zalecane szczepionki.
Możesz skorzystać z internetowej wyszukiwarki szczepionek Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych, aby zlokalizować pobliskiego dostawcę.
Czy szczepionka przeciw krztuścowi jest bezpieczna dla dorosłych? Czy jest jakieś ryzyko?
Szczepionki DTaP i Tdap są bardzo bezpieczne i skuteczne w zapobieganiu błonicy, tężcowi i krztuścowi. Ale wszystkie leki i szczepionki mogą mieć skutki uboczne.
Na szczęście najczęstsze skutki uboczne tych szczepionek są zwykle łagodne i same ustępują. Mogą to być:
- bolesność lub obrzęk w miejscu podania
- gorączka
- zmęczenie
- korupcja
- utrata apetytu
Ciężkie reakcje alergiczne są rzadkie, ale mogą zagrażać życiu. Zawsze skonsultuj się z lekarzem, jeśli obawiasz się, że masz reakcję.
Czy są jacyś dorośli, którzy nie powinni otrzymać szczepionki przeciw krztuścowi?
Nie powinieneś otrzymywać szczepionki, jeśli miałeś śpiączkę lub długie powtarzające się napady w ciągu 7 dni po dawce DTaP lub Tdap.
CDC zwraca uwagę, że należy poinformować osobę, która podała Ci szczepionkę, jeśli:
- masz drgawki lub inny problem z układem nerwowym
- kiedykolwiek miał zespół Guillain-Barré (GBS)
- miał silny ból lub obrzęk po podaniu dawki szczepionki przeciw krztuścowi.
- miał w przeszłości reakcję alergiczną na szczepionkę przeciw krztuścowi lub jakąkolwiek poważną alergię
Ważne jest, aby prowadzić rejestr, jeśli kiedykolwiek miałeś poważną reakcję alergiczną w przeszłości i poinformować lekarza, który podał Ci szczepionkę.
Należy pamiętać, że ciężkie reakcje są rzadkie.
Czy jest coś, co starsi dorośli powinni wiedzieć o szczepionce przeciw krztuścowi?
Szczepionka przeciw krztuścowi to bezpieczny i skuteczny sposób zapobiegania infekcji. Niemowlęta są najbardziej narażone na ciężką chorobę i śmierć z powodu tej infekcji bakteryjnej.
Ale przedłużający się kaszel może mieć poważne konsekwencje dla nastolatków i dorosłych. Może to skutkować:
- znaczny czas stracony w pracy lub szkole
- izolacja społeczna
- brak snu
- niepokój
Im jesteś starszy, tym większe prawdopodobieństwo, że trafisz do szpitala. Astma i palenie tytoniu zwiększają nasilenie infekcji.
Wiele nastolatków i dorosłych hospitalizowanych z powodu krztuśca ma astmę lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Pogorszenie się tych warunków jest często przyczyną hospitalizacji.
Dr Raj Dasgupta jest wykładowcą na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Posiada czterokrotnie dyplom z zakresu chorób wewnętrznych, chorób płuc, intensywnej opieki medycznej i medycyny snu. Jest asystentem dyrektora programowego stypendiów internistycznych i zastępcą dyrektora programowego stypendium Sleep Medicine Fellowship. Dr Dasgupta jest aktywnym badaczem klinicznym i od ponad 18 lat uczy na całym świecie. Jego pierwsza książka jest częścią serii „Medicine Morning Report: Beyond the Pearls”. Dowiedz się więcej na jego stronie internetowej.
