O tym, jak możesz pomóc osobom mającym myśli samobójcze
Po prostu ich posłuchaj. Bądź naprawdę szczery i wyznaczaj granice tego, co możesz, a czego nie. Uważaj na milczenie, gdy wiesz, że ludzie robili źle, nawet jeśli wydaje się, że robią dobrze.
Jonathan
O doświadczaniu choroby psychicznej
Byłem w szpitalu trzy razy z powodu depresji [i myśli samobójczych] i dwa razy po próbach samobójczych w ciągu ostatnich siedmiu lat.
Po stronie wyzwań związanych z chorobami psychicznymi
Choroba psychiczna jest piętnem. [Ale] Zdecydowanie nie wstydzę się swojej przeszłości! Gdybym nigdy nie zajmował się tymi sprawami, nie byłbym osobą, którą jestem dzisiaj i nie zorientowałbym się, kim jestem ani kim chcę być.
Udostępnij na Pinterest
Porada dla osób, które mają myśli samobójcze
Myślę, że najważniejsze jest robienie tego, co czyni cię szczęśliwym. Dlatego ubieram się tak, jak chcę. Chcę pokazać innym, że jest w porządku. Nie pozwól innym ludziom mówić Ci, jak powinieneś żyć.
Tamar
O chorobach psychicznych, bezdomności i ubóstwie
Ponieważ dorastałem bezdomny i mieszkałem w wielu bezdomnych społecznościach, nie uważaliśmy ludzi za chorych. Narkotyki, alkohol, skłonności samobójcze, schizofrenia - to wszystko było dla nas normalne.
Wtedy wydawało się, że jedynym wyjściem jest samobójstwo. Że nie miałem żadnych innych opcji, nie było nikogo, kto by mnie uratował, nie było systemu, który miałby wkroczyć i zabrać mnie z dala od rzeczy, które sprawiały mi ból.
O barierach w uzyskaniu pomocy dla osób żyjących w ubóstwie
Nie miałem ram wokół tego, co [to znaczy] być zdrowym psychicznie, co [to znaczy] otrzymać pomoc.
Wszyscy mówią, że jest pomoc, wezwij pomoc. Co to znaczy? Nie było nikogo, kto powiedziałby: „Hej, spójrz, jeśli nie masz pieniędzy, oto organizacje wolontariuszy”. Nie otrzymałem żadnych informacji, kiedy zostałem wypisany ze szpitala [za próbę samobójczą], poza tym nie rób tego więcej, poszukaj pomocy.
O otrzymaniu przystępnej pomocy po raz pierwszy (od Open Path)
To był pierwszy raz w moim życiu, kiedy zdrowie psychiczne było w zasięgu.
To był pierwszy raz, kiedy ktoś powiedział mi, że [podążanie za myślami samobójczymi] nie jest imperatywem. Nie musiałem tego słuchać. To zmieniło moje życie.
O uzdrowieniu
Właściwie to właśnie wtedy, gdy zdecydowałem się spróbować trzeźwości, najpierw nauczyłem się tego pomysłu posiadania zestawu mechanizmów radzenia sobie, a następnie zacząłem go zmieniać. Nie wiedziałem, że istnieją inne sposoby radzenia sobie z tymi uczuciami, które miałem.
Alternatywa dla poczucia samobójstwa była zupełnie nowym światem, zmieniła zasady gry. Nawet jeśli byłam zbyt przygnębiona, żeby wstać z podłogi, miałam przybornik zdrowia psychicznego i język do mówienia do siebie, jakiego nigdy wcześniej nie miałam.
Tego też musiałem się nauczyć, że stałem się jednym z moich własnych oprawców. To było objawienie. Po prostu podążałem śladami innych… Jednak chcę uciec od cyklu.
Stworzenie tych połączeń sprawiło, że poczułem, że moje ciało jest godnym naczyniem i że jestem godzien żyć w nim i pozostać na tej planecie.
Jo
O samobójczej utracie męża
Mój mąż cierpiał na zespół stresu pourazowego (PTSD), a także coś, co nazywamy „urazem moralnym”, co moim zdaniem jest bardzo ważne, gdy mówimy o weteranach. Słyszałem, że opisałem to, że jest to po prostu wykonywanie czynności w czasie twojej służby, których wymagała twoja służba, ale które są sprzeczne i naruszają twój własny kodeks moralny lub kodeks społeczeństwa w ogóle.
Myślę, że mój mąż cierpiał z powodu ogromnego poczucia winy i ani on, ani ja nie mieliśmy narzędzi, aby dowiedzieć się, jak sobie z tym poradzić.
Udostępnij na Pinterest
O izolacji ocalałych
Około półtora roku po jego śmierci rzuciłem pracę jako prawnik i zacząłem fotografować, ponieważ potrzebowałem czegoś do własnego uzdrowienia.
To, czego doświadczyłem, to głęboka izolacja i poczucie, że wiesz, świat tam był, a wszyscy szli do przodu w swoim codziennym życiu, a ja byłem na tym, co zwykłem określać jako „planeta, na której mój mąż zginął w wyniku samobójstwa”.
O swoim życiu jako ocalonej z samobójstwa
Odkryłem, że w rzeczywistości dość często zdarza się, że po przegranej w wyniku samobójstwa pierwszego stopnia samobójstwo nadal ma [samobójcze] uczucia.
Wiem, że pomogło mi spędzanie dużo czasu, szczególnie z moimi weteranami, którzy zostali przeszkoleni w zakresie wsparcia rówieśników i zapobiegania samobójstwom. Bardzo pomocne jest mieć kogoś, kto może się zgłosić i powiedzieć: „Czy myślisz o wyrządzeniu sobie krzywdy?” ale pójść dalej i powiedzieć „Czy masz plan i masz randkę?”
Udostępnij na Pinterest
Rady dla osób dotkniętych samobójstwem
Jesteśmy bardzo antyseptyczni w sposobie, w jaki myślimy o śmierci i żalu, szczególnie w tabu wokół samobójstw. Kiedy ktoś mówi: „Jesteś bardzo młoda na wdowę, co się stało”, zawsze jestem szczery.
Gdyby był w pobliżu z tym, co teraz wiem, moja wiadomość dla niego brzmiałaby: „Jesteś kochany bezwarunkowo, nawet jeśli nigdy nie czujesz się lepiej niż teraz”.
Zawsze jest nadzieja
Organizacje takie jak Forefront, National Suicide Prevention Lifeline, Crisis Text Line i inne prowadzą do zmiany naszego podejścia do samobójstwa, zmniejszenia stygmatyzacji i przerwania ciszy.
Mamy nadzieję, że odważne osoby, które spotkałeś powyżej, mogą pomóc stać się częścią tego ruchu i przerwania milczenia, rzucając światło na temat, który jest zbyt często pomijany, ignorowany lub piętnowany.
Dla tych, którzy doświadczają samobójstw, nie jesteś sam i zawsze jest nadzieja, nawet jeśli teraz nie czuje się tak.
Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich doświadcza myśli samobójczych, zadzwoń do National Suicide Prevention Lifeline pod numer 1-800-273-8255, zapoznaj się z listą zasobów lub wyślij tekst tutaj.
Caroline Catlin jest artystką, aktywistką i pracownikiem zdrowia psychicznego. Lubi koty, kwaśne cukierki i empatię. Możesz ją znaleźć na jej stronie internetowej.
