Zatoki to wypełnione powietrzem woreczki (puste przestrzenie) po obu stronach jamy nosowej, które filtrują i oczyszczają powietrze wdychane przez nos i rozjaśniają kości czaszki. W głowie są cztery sparowane zatoki. Najbardziej tylną z nich (najdalej w kierunku tyłu głowy) jest zatoka klinowa.
Zatoki klinowe zlokalizowane są w kości klinowej w pobliżu nerwu wzrokowego i przysadki mózgowej po stronie czaszki. Jest siedem kości, które tworzą orbitę (oczodół), a jedną z tych kości jest klinowa. Przysadka mózgowa, która wytwarza wiele różnych hormonów kontrolujących inne gruczoły, znajduje się w kości klinowej. Występuje również w siodle tureckim.
Podobnie jak jama nosowa, wszystkie zatoki są pokryte śluzem. Wydzieliny śluzu wytwarzane w zatokach są nieustannie wciągane do nosa przez struktury przypominające włosy na powierzchni błony oddechowej (tkanki wyściełające płuca). Służy to nawilżaniu powietrza, które oddychamy przez nasze nosy. Wklęsłe zatoki odciążają kości czaszki i służą jako komory rezonansowe do mowy.
Sparowane i często asymetryczne zatoki od urodzenia są małe lub szczątkowe, ale rosną wraz z rozwojem czaszki. Są dość dobrze rozwinięte w wieku od 7 do 8 lat, ale osiągają maksymalny rozmiar dopiero po okresie dojrzewania. U dorosłych zatoki różnią się znacznie pod względem wielkości i kształtu.
Zatoki są podatne na infekcje. Zapalenie zatok to zapalenie zatok wywołane infekcją bakteryjną, która może nastąpić po infekcji wirusowej. Powoduje to gromadzenie się ropy i śluzu w zatokach. Objawy mogą obejmować gorączkę, ból głowy, ból zatok, zatkany nos i osłabienie węchu.
