Dwanaście kręgów kręgosłupa piersiowego reprezentuje centralną część kręgosłupa, kościstą wieżę, która zapewnia wsparcie postawy podczas stania i siedzenia, a także mieści rdzeń kręgowy. Rdzenia kręgowego jest włókniste pasmo nerwów, które rozciąga się w mózgu na grzbiecie. Mózg komunikuje się z ciałem poprzez rdzeń kręgowy i jego gałęzie. Kręgosłup piersiowy odchyla się od ciała u góry, ale wraca do wewnątrz, zanim się kończy.
Kręgi kręgosłupa piersiowego są ponumerowane od T1 do T12. Litera „T” oznacza „klatkę piersiową”. T1 znajduje się tuż nad obojczykiem, a T12 znajduje się w dolnej części pleców, gdzie zakrzywia się.
Kręgi piersiowe różnią się wielkością. Te w pobliżu kręgosłupa szyjnego są mniejsze, a te w pobliżu kręgosłupa lędźwiowego są większe. Najniższy kręg piersiowy, T12, jest największym kręgiem piersiowym.
Każdy krąg piersiowy ma wgłębienie lub ściankę u góry iu dołu ciała, czyli największą część kręgu. Z tych wgłębień wystaje 12 par kości żebrowych. Większość tych zakrzywionych płaskich żeber owija się wokół ciała i łączy się z kością piersiową lub mostkiem poprzez chrząstkę przybrzeżną. Dolne trzy zestawy żeber swobodnie zwisają i nie łączą się z przodu.
Pomiędzy każdym kręgiem znajduje się gumowa podkładka, która chroni kręgi przed ścieraniem się o siebie i tworzy mały staw, który umożliwia ruch. Poduszki te nazywane są krążkami międzykręgowymi i pochłaniają wstrząsy i rozkładają nacisk na każdy krąg. Dyski te mogą ulec uszkodzeniu w wyniku urazu lub pogorszenia stanu, prowadząc do bolesnego stanu zwanego przepukliną (lub wybrzuszeniem) dysku; w najgorszych przypadkach konieczna jest operacja, aby złagodzić ból i osłabienie.
Chociaż kręgi szyjne są częściej kontuzjowane, kręgi piersiowe mogą zostać złamane z powodu upadków, wypadków samochodowych i urazów tępymi. Złamanie kręgosłupa może prowadzić do paraliżu i innych długotrwałych niepełnosprawności.
