Znając liczby
Jeśli u Ciebie lub Twojej bliskiej osoby zdiagnozowano raka prostaty, być może znasz już skalę Gleasona. Został opracowany przez lekarza Donalda Gleasona w latach 60. Zapewnia wynik, który pomaga przewidzieć agresywność raka prostaty.
Patolog zaczyna od zbadania próbek tkanek z biopsji prostaty pod mikroskopem. Aby określić punktację Gleasona, patolog porównuje wzór tkanki nowotworowej z normalną tkanką.
Według National Cancer Institute (NCI), tkanka rakowa, która wygląda najbardziej jak normalna tkanka, ma stopień 1. Jeśli tkanka rakowa rozprzestrzenia się przez prostatę i znacznie odbiega od cech normalnych komórek, jest to stopień 5.
Suma dwóch liczb
Patolog przypisuje dwa oddzielne stopnie do dwóch dominujących wzorców komórek rakowych w próbce tkanki prostaty. Pierwszą liczbę określają, obserwując obszar, w którym komórki raka prostaty są najbardziej widoczne. Druga liczba, czyli klasa drugorzędna, odnosi się do obszaru, w którym komórki są prawie tak samo widoczne.
Te dwie liczby zsumowane dają łączny wynik w skali Gleasona, który jest liczbą od 2 do 10. Wyższy wynik oznacza, że rak jest bardziej podatny na rozprzestrzenianie się.
Kiedy omawiasz swój wynik w skali Gleasona z lekarzem, zapytaj zarówno o podstawowe, jak i średnie oceny. 7 punktów w skali Gleasona można wyprowadzić z różnych klas podstawowych i wtórnych, na przykład 3 i 4 lub 4 i 3. Może to być istotne, ponieważ ocena podstawowa 3 oznacza, że dominujący obszar raka jest mniej agresywny niż obszar drugorzędny. Odwrotna sytuacja ma miejsce, gdy wynik wynika z 4 klasy podstawowej i 3 klasy średniej.
Jeden z wielu czynników
Wynik Gleasona jest tylko jednym z czynników branych pod uwagę przy ustalaniu ryzyka rozwoju raka i przy rozważaniu opcji leczenia. Twój lekarz weźmie pod uwagę Twój wiek i ogólny stan zdrowia, a także dodatkowe testy w celu określenia stadium raka i poziomu ryzyka. Te testy obejmują:
- cyfrowy egzamin doodbytniczy (DRE)
- skanowanie kości
- MRI
- tomografia komputerowa
Twój lekarz weźmie również pod uwagę poziom antygenu specyficznego dla prostaty (PSA), białka wytwarzanego przez komórki gruczołu krokowego. PSA mierzy się w nanogramach na mililitr krwi (ng / ml). Poziom PSA jest kolejnym ważnym czynnikiem w ocenie ryzyka rozwoju raka.
Co oznacza mój wynik w skali Gleasona?
Niskie ryzyko
Według NCI, wynik w skali Gleasona 6 lub niższy, poziom PSA 10 ng / ml lub mniej oraz wczesne stadium nowotworu umieszcza Cię w kategorii niskiego ryzyka. Wszystkie te czynniki oznaczają, że rak prostaty prawdopodobnie nie rozrosnie się ani nie rozprzestrzeni do innych tkanek lub narządów przez wiele lat.
Niektórzy mężczyźni z tej kategorii ryzyka monitorują raka prostaty w ramach aktywnego nadzoru. Mają częste kontrole, które mogą obejmować:
- DRE
- Testy PSA
- USG lub inne obrazowanie
- dodatkowe biopsje
Średnie ryzyko
7 punktów w skali Gleasona, PSA między 10 a 20 ng / ml oraz średni stopień zaawansowania guza wskazują na średnie ryzyko. Oznacza to, że rak prostaty prawdopodobnie nie będzie się rozwijał ani rozprzestrzeniał przez kilka lat. Ty i Twój lekarz weźmiecie pod uwagę Twój wiek i ogólny stan zdrowia, rozważając opcje leczenia, które mogą obejmować:
- operacja
- promieniowanie
- lek
- połączenie tych
Wysokie ryzyko
Wynik w skali Gleasona wynoszący 8 lub więcej, w połączeniu z poziomem PSA wyższym niż 20 ng / ml i bardziej zaawansowanym stadium guza, oznacza wysokie ryzyko zaawansowanego raka. W przypadkach wysokiego ryzyka tkanka raka prostaty bardzo różni się od normalnej tkanki. Te komórki rakowe są czasami opisywane jako „słabo zróżnicowane”. Komórki te można nadal uważać za raka prostaty we wczesnym stadium, jeśli rak nie rozprzestrzenił się. Wysokie ryzyko oznacza, że rak prawdopodobnie rozwinie się lub rozprzestrzeni w ciągu kilku lat.
Utrzymywanie liczb w perspektywie
Wyższy wynik w skali Gleasona generalnie przewiduje, że rak prostaty będzie rósł szybciej. Pamiętaj jednak, że sam wynik nie pozwala przewidzieć prognozy. Podczas oceny ryzyka i korzyści leczenia z lekarzem, upewnij się, że rozumiesz również stadium raka i poziom PSA. Ta wiedza pomoże Ci zdecydować, czy aktywny nadzór jest odpowiedni. Może również pomóc w wyborze leczenia, które najlepiej pasuje do Twojej sytuacji.
