Akarboza, Miglitol, Pramlintide Zapobiegają Wchłanianiu Glukozy

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Wchłanianie glukozy i cukrzyca

Twój układ pokarmowy rozkłada złożone węglowodany z pożywienia na cukier, który może przedostać się do krwi. Cukier przechodzi następnie do krwi przez ściany jelita cienkiego.

Jeśli masz cukrzycę, Twój organizm ma problem z przenoszeniem cukru z krwiobiegu do komórek. To pozostawia więcej cukru lub glukozy we krwi. Leczenie cukrzycy polega na kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi. Długotrwały wzrost poziomu glukozy we krwi może ostatecznie spowodować niebezpieczne komplikacje.

Akarboza, miglitol i pramlintyd to leki pomagające w leczeniu cukrzycy. Każdy z nich zapobiega zbyt szybkiemu przedostaniu się zbyt dużej ilości cukru do krwi. Występują w różnych formach i działają w nieco inny sposób.

Akarboza i miglitol: inhibitory alfa-glukozydazy

Akarboza i miglitol są dostępne jako leki generyczne i markowe. Precyzja to markowy lek na akarbozy. Glyset to markowy lek na miglitol. Wszystkie te leki są inhibitorami alfa-glukozydazy.

Jak oni pracują

Glukozydaza to enzym występujący w organizmie, który pomaga przekształcać węglowodany złożone w cukry proste. Inhibitory alfa-glukozydazy działają poprzez pomoc w blokowaniu tego działania glukozydazy. Pomaga to zapobiegać przenikaniu cukrów przez jelito cienkie do krwi. Jednak inhibitory alfa-glukozydazy nie powstrzymują cukrów prostych (znajdujących się w żywności, takiej jak owoce, desery, słodycze i miód) przed przenikaniem do krwi.

Jak je bierzesz

Akarboza i miglitol są dostępne w tabletkach przyjmowanych doustnie. Zabierasz je z pierwszym kęsem każdego posiłku. Jeśli nie weźmiesz tych leków z pierwszym kęsem każdego posiłku, są one znacznie mniej skuteczne.

Kto może je zabrać

Leki te zostały zatwierdzone do leczenia osób z cukrzycą typu 2. Są zwykle przepisywane osobom z cukrzycą typu 2, u których poziom cukru we krwi wzrasta po spożyciu posiłków bogatych w węglowodany złożone. Może być stosowany samodzielnie lub z innymi lekami na cukrzycę.

Inhibitory alfa-glukozydazy nie są idealne dla każdego. Zwykle nie są również przepisywane osobom w wieku poniżej 18 lat lub kobietom karmiącym piersią. Jeśli masz poważne zaburzenia trawienia lub zaburzenia wątroby, lekarz może zasugerować alternatywne leczenie.

Pramlintide

Pramlintyd jest analogiem amyliny. Jest dostępny tylko jako markowy lek SymlinPen. Oznacza to, że nie znajdziesz go jako leku generycznego.

Jak to działa

Zazwyczaj trzustka uwalnia naturalną amylinę przy każdym jedzeniu. Jednak u niektórych osób z cukrzycą trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości ani naturalnej amyliny. Amylin spowalnia wchłanianie cukru do krwi, zmniejszając szybkość, z jaką pokarm opuszcza żołądek. Pomaga również zmniejszyć apetyt i zwiększyć uczucie sytości i sytości.

Analogi amyliny, takie jak pramlintyd, naśladują działanie naturalnej amyliny. Zmniejszają szybkość opuszczania żołądka przez pokarm, pomagając poczuć się pełniejszym i spowalniają wchłanianie cukru do krwiobiegu. Pramlintyd wspomaga zarówno kontrolę poziomu cukru we krwi, jak i utratę wagi.

Jak to przyjmujesz

Pramlintide jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań we wstępnie napełnionym wstrzykiwaczu. Długopis jest regulowany, dzięki czemu można ustawić go w celu podania dokładnej dawki.

Samodzielnie wstrzykujesz pramlinty pod skórę brzucha lub uda. Wykonujesz zastrzyk przed każdym posiłkiem. Przy każdym wstrzyknięciu pramlintydu należy wybierać inne miejsce wstrzyknięcia. Jeśli jednocześnie używasz insuliny z pramlintydem, pamiętaj, aby wstrzyknąć pramlintyd w inne miejsce niż miejsce wstrzyknięcia.

Dowiedz się więcej: Zastrzyki podskórne i jak je wykonywać »

Kto to zniesie

Pramlintide jest zatwierdzony do stosowania u osób z cukrzycą typu 1 i 2 w wieku 18 lat lub starszych. Pramlintide może być stosowany sam w leczeniu. Można go również stosować z insuliną, aby zapewnić dodatkową pomoc w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi.

Przestrogi

Pramlintide opóźnia wchłanianie każdego leku przyjmowanego doustnie. Nie należy stosować żadnych leków doustnych na godzinę przed zastosowaniem pramlintydu lub dwie godziny po zastosowaniu pramlintydu.

Należy również zawsze uważnie monitorować poziom cukru we krwi podczas przyjmowania pramlintydu. W ciągu trzech godzin po zażyciu może wystąpić ciężka hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi). Objawy hipoglikemii obejmują:

• bół głowy
• drżenie
• głód
• drażliwość
• problemy z koncentracją
• pocenie się bez powodu

Jeśli sprawdzisz poziom cukru we krwi i stwierdzisz, że masz hipoglikemię, zjedz twarde cukierki lub tabletki z glukozą. Jeśli poziom cukru we krwi spadnie zbyt nisko, ryzykujesz:

• utrata przytomności
• drgawki
• śmierć

Skutki uboczne akarbozy, miglitolu i pramlintydu

Akarboza, miglitol i pramlintyd mogą powodować działania niepożądane u niektórych osób, w tym zawroty głowy i senność. Istnieją również skutki uboczne specyficzne dla każdego rodzaju leku.

Inne działania niepożądane akarbozy i miglitolu obejmują:

• rozdęcie brzucha (rozszerzenie brzucha)
• biegunka
• bębnica
• zwiększone poziomy enzymów wątrobowych
• ciężka reakcja alergiczna
• zawrót głowy
• słabość

Unikalne skutki uboczne pramlintydu obejmują:

• kaszel
• bół głowy
• ból stawu
• utrata apetytu
• nudności
• Katar
• ból gardła
• wymioty

Interakcje

Akarboza, miglitol i pramlintyd mogą również powodować negatywne skutki uboczne, jeśli są łączone z innymi lekami. Inne leki, które mogą negatywnie oddziaływać z każdym z nich, są szczegółowo opisane w artykułach Healthline dotyczących pramlintydu, miglitolu i akarbozy.

Porozmawiaj z lekarzem

Akarboza i miglitol są inhibitorami alfa-glukozydazy, więc działają podobnie. Zwykle są używane tylko w cukrzycy typu 2.

Pramlintyd jest stosowany zarówno w cukrzycy typu 1, jak i 2. Jest stosowany samodzielnie lub jako dodatek do insuliny w leczeniu skojarzonym.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tego, czy którykolwiek z tych leków może być dla Ciebie odpowiedni, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Twój lekarz zna historię Twojej cukrzycy, a także resztę historii medycznej. Ta informacja jest ważna przy podejmowaniu decyzji o właściwym leczeniu.