Gonokokowe zapalenie stawów
Rzeżączkowe zapalenie stawów jest rzadkim powikłaniem rzeżączki przenoszonej drogą płciową (STI). Generalnie powoduje bolesne zapalenie stawów i tkanek. Rzeżączka jest bardzo powszechną chorobą przenoszoną drogą płciową, szczególnie wśród nastolatków i młodych dorosłych. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) donosi, że każdego roku w Stanach Zjednoczonych pojawia się 820 000 nowych infekcji.
Rzeżączka jest zwykle przenoszona przez kontakt seksualny, ale niemowlęta mogą również zarazić się nią od matki podczas porodu. Typowe objawy to bolesne oddawanie moczu, ból podczas stosunku, ból miednicy i wydzielina z pochwy lub penisa. Infekcje rzeżączki mogą również nie dawać żadnych objawów.
Chociaż ten rodzaj infekcji szybko ustępuje po zastosowaniu antybiotyków, wiele osób nie szuka leczenia chorób przenoszonych drogą płciową. Może to być spowodowane zakłopotaniem lub tym, że nie występują u nich objawy i nie wiedzą, że są zarażeni.
Rzeżączkowe zapalenie stawów jest jednym z wielu powikłań, które występują w wyniku nieleczonej rzeżączki. Objawy obejmują opuchnięte, bolesne stawy i zmiany skórne. Nieleczony stan ten może prowadzić do przewlekłego bólu stawów.
Objawy gonokokowego zapalenia stawów
W wielu przypadkach rzeżączka nie powoduje żadnych objawów, więc możesz nie być świadomy, że ją masz. Gonokokowe zapalenie stawów może wystąpić w kostkach, kolanach, łokciach, nadgarstkach i rzadko w osiowych stawach szkieletowych (kości głowy i tułowia). Może wpływać na wiele stawów lub pojedynczy staw.
Objawy mogą obejmować:
- zaczerwienione i opuchnięte stawy
- tkliwe lub bolesne stawy, zwłaszcza podczas ruchu
- ograniczony zakres ruchu w stawie
- gorączka
- dreszcze
- zmiany skórne
U niemowląt objawy mogą obejmować:
- trudności z karmieniem
- drażliwość
- płacz
- gorączka
- spontaniczny ruch kończyny
Przyczyny gonokokowego zapalenia stawów
Rzeżączka jest wywoływana przez bakterię zwaną Neisseria gonorrhoeae. Mężczyźni i kobiety zapadają na rzeżączkę podczas stosunku ustnego, analnego lub pochwowego. Niemowlęta mogą również dostać rzeżączki podczas porodu, jeśli ich matki są zarażone.
Kobiety i nastolatki są bardziej narażone na zarażenie się rzeżączką. Inne czynniki ryzyka obejmują nowych partnerów seksualnych lub wielu partnerów oraz niestosowanie bezpiecznego seksu (tj. Niestosowanie prezerwatyw).
Powikłania rzeżączki
Oprócz obrzęku i bólu stawów, nieleczona infekcja rzeżączki może prowadzić do innych poważniejszych komplikacji zdrowotnych, w tym:
- choroba zapalna miednicy mniejszej (poważne zakażenie błony śluzowej macicy, jajników i jajowodów, które może prowadzić do bliznowacenia)
- bezpłodność u mężczyzn i kobiet
- powikłania w czasie ciąży
- zwiększone ryzyko HIV / AIDS
Niemowlęta, które zachorują na rzeżączkę od zakażonej matki, są również bardziej narażone na infekcje, owrzodzenia skóry i ślepotę.
Jeśli Ty lub Twój partner macie objawy choroby przenoszonej drogą płciową, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Diagnozowanie gonokokowego zapalenia stawów
Aby zdiagnozować rzeżączkowe zapalenie stawów, lekarz przeanalizuje objawy i przeprowadzi jeden lub więcej testów w celu wykrycia infekcji rzeżączką. Można to wykryć za pomocą różnych testów, w tym:
- posiew gardła (próbka tkanki jest pobierana z gardła i badana na obecność bakterii)
- barwienie szyjki macicy (w ramach badania miednicy lekarz pobierze próbkę tkanki z szyjki macicy, która zostanie przebadana na obecność bakterii)
- badanie moczu lub krwi
Jeśli wynik testu na rzeżączkę jest dodatni i występują objawy związane z rzeżączkowym zapaleniem stawów, lekarz może chcieć przetestować płyn stawowy, aby potwierdzić diagnozę. Twój lekarz pobierze próbkę płynu z obszaru wokół objętego stanem zapalnym stawu za pomocą igły. Płyn zostanie następnie wysłany do laboratorium w celu przetestowania go na obecność bakterii.
Leczenie rzeżączkowego zapalenia stawów
W celu złagodzenia objawów należy leczyć pierwotną infekcję rzeżączką. Podstawową formą leczenia są antybiotyki. Ponieważ niektóre szczepy rzeżączki stały się lekooporne, lekarz może przepisać kilka rodzajów antybiotyków.
Zgodnie z wytycznymi leczenia określonymi przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC), zakażenia rzeżączką należy leczyć dodatkowo antybiotykiem doustnym w dawce 250 mg antybiotyku ceftriaksonu (podawanego we wstrzyknięciu). Może to obejmować 1 mg azytromycyny podanej w pojedynczej dawce lub 100 mg doksycykliny, przyjmowanej dwa razy dziennie przez siedem do 10 dni. Te wytyczne CDC zmieniają się z biegiem czasu, a Twój lekarz będzie odnosił się do najbardziej aktualnych wersji - więc metody leczenia mogą się różnić.
Po tygodniu leczenia należy wykonać ponowne badanie, aby sprawdzić, czy infekcja ustąpiła.
Powinieneś poinformować wszystkich swoich partnerów seksualnych o swojej diagnozie, aby mogli zostać zbadani i poddani leczeniu. Powinieneś powstrzymać się od stosunków seksualnych, dopóki ty i wszyscy twoi partnerzy nie zostaniecie poddani leczeniu, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.
Perspektywy dla gonokokowego zapalenia stawów
Większość ludzi odczuwa ulgę po jednym lub dwóch dniach leczenia i wraca do zdrowia. Jednak bez leczenia stan ten może prowadzić do przewlekłego bólu stawów.
Jak zapobiegać zakażeniom rzeżączką
Powstrzymywanie się od seksu jest jedynym pewnym sposobem zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową. Osoby aktywne seksualnie mogą zmniejszyć swoje ryzyko, używając prezerwatyw i regularnie poddając się testom. Posiadanie nowych lub wielu partnerów seksualnych może również narazić Cię na większe ryzyko. Podjęcie kroków w celu uprawiania bezpiecznego seksu i bycia informowanym o swoim zdrowiu seksualnym może pomóc w szybkim postawieniu diagnozy lub zapobieganiu infekcji.
CDC zaleca coroczne badanie następujących grup pod kątem rzeżączki:
- aktywni seksualnie mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami
- kobiety aktywne seksualnie w wieku poniżej 25 lat
- kobiety aktywne seksualnie, które mają nowych lub wielu partnerów
Powinieneś powiadomić wszystkich swoich partnerów seksualnych, jeśli zdiagnozowano u Ciebie rzeżączkę. Będą musieli zostać przetestowani i prawdopodobnie również leczeni. Nie uprawiaj seksu, dopóki nie zakończysz leczenia, a lekarz nie potwierdzi, że infekcja została wyleczona.
