Co to jest niedobór odporności?
Kluczowe punkty
- Zaburzenia związane z niedoborem odporności zaburzają zdolność organizmu do obrony przed bakteriami, wirusami i pasożytami.
- Istnieją dwa rodzaje zaburzeń odporności: te, z którymi się urodziłeś (pierwotne) i te, które są nabyte (wtórne).
- Wszystko, co osłabia twój układ odpornościowy, może prowadzić do wtórnego zaburzenia niedoboru odporności.
Zaburzenia związane z niedoborem odporności uniemożliwiają organizmowi zwalczanie infekcji i chorób. Ten typ choroby ułatwia łapanie wirusów i infekcji bakteryjnych.
Zaburzenia niedoboru odporności są wrodzone lub nabyte. Wrodzone lub pierwotne zaburzenie to choroba, z którą się urodziłeś. Nabyte lub wtórne zaburzenia, które pojawiają się w późniejszym życiu. Nabyte zaburzenia są częstsze niż wady wrodzone.
Twój układ odpornościowy obejmuje następujące narządy:
- śledziona
- migdałki
- szpik kostny
- węzły chłonne
Te narządy wytwarzają i uwalniają limfocyty. Są to białe krwinki sklasyfikowane jako komórki B i komórki T. Komórki B i T zwalczają najeźdźców zwanych antygenami. Komórki B uwalniają przeciwciała specyficzne dla choroby wykrywanej przez organizm. Limfocyty T niszczą obce lub nieprawidłowe komórki.
Przykłady antygenów, z którymi komórki B i T mogą walczyć, obejmują:
- bakteria
- wirusy
- Komórki nowotworowe
- pasożyty
Zespół niedoboru odporności zaburza zdolność organizmu do obrony przed tymi antygenami.
Jakie są rodzaje zaburzeń związanych z niedoborem odporności?
Choroba niedoboru odporności występuje, gdy układ odpornościowy nie działa prawidłowo. Jeśli urodziłeś się z niedoborem lub jeśli istnieje przyczyna genetyczna, nazywa się to pierwotnym niedoborem odporności. Istnieje ponad 100 pierwotnych zaburzeń niedoboru odporności.
Przykłady pierwotnych zaburzeń niedoboru odporności obejmują:
- Agammaglobulinemia sprzężona z chromosomem X (XLA)
- pospolity zmienny niedobór odporności (CVID)
- ciężki złożony niedobór odporności (SCID), znany jako alimfocytoza lub choroba „chłopca w pęcherzyku”
Wtórne zaburzenia odporności występują, gdy zewnętrzne źródło, takie jak toksyczna substancja chemiczna lub infekcja, atakuje twoje ciało. Następujące objawy mogą powodować wtórne zaburzenie niedoboru odporności:
- Poważne oparzenia
- chemoterapia
- promieniowanie
- cukrzyca
- niedożywienie
Przykłady wtórnych zaburzeń niedoboru odporności obejmują:
- AIDS
- nowotwory układu odpornościowego, takie jak białaczka
- choroby kompleksu immunologicznego, takie jak wirusowe zapalenie wątroby
- szpiczak mnogi (rak komórek plazmatycznych, które wytwarzają przeciwciała)
Kto jest zagrożony zaburzeniami związanymi z niedoborem odporności?
Osoby, które w rodzinie miały pierwotne zaburzenia niedoboru odporności, mają wyższe niż normalne ryzyko rozwoju pierwotnych zaburzeń.
Wszystko, co osłabia twój układ odpornościowy, może prowadzić do wtórnego zaburzenia niedoboru odporności. Na przykład, przyczyną może być narażenie na płyny ustrojowe zakażone wirusem HIV lub usunięcie śledziony.
Usunięcie śledziony może być konieczne z powodu stanów takich jak marskość wątroby, anemia sierpowata lub uraz śledziony.
Starzenie się również osłabia układ odpornościowy. Wraz z wiekiem niektóre narządy wytwarzające białe krwinki kurczą się i produkują ich mniej.
Białka są ważne dla twojej odporności. Niewystarczająca ilość białka w diecie może osłabić układ odpornościowy.
Podczas snu organizm wytwarza również białka, które pomagają organizmowi zwalczać infekcje. Z tego powodu brak snu zmniejsza twoją obronę immunologiczną. Nowotwory i leki stosowane w chemioterapii mogą również obniżać odporność.
Następujące choroby i stany są powiązane z pierwotnymi zaburzeniami niedoboru odporności:
- Ataksja telangiektazja
- Zespół Chediaka-Higashiego
- połączona choroba niedoboru odporności
- uzupełniać braki
- Zespół DiGeorge'a
- hipogammaglobulinemia
- Zespół pracy
- defekty adhezji leukocytów
- panhypogammaglobulinemia
- Choroba Brutona
- wrodzona agammaglobulinemia
- selektywny niedobór IgA
- Zespół Wiskotta-Aldricha
Objawy niedoboru odporności
Każde zaburzenie ma unikalne objawy, które mogą być częste lub przewlekłe. Niektóre z tych objawów mogą obejmować:
- różowe oko
- infekcje zatok
- przeziębienia
- biegunka
- zapalenie płuc
- infekcje drożdżakowe
Jeśli te problemy nie reagują na leczenie lub nie polepszają się całkowicie z czasem, lekarz może zbadać Cię pod kątem zespołu niedoboru odporności.
Jak rozpoznaje się zaburzenia immunologiczne?
Jeśli twój lekarz podejrzewa, że możesz mieć zaburzenie niedoboru odporności, będzie chciał wykonać następujące czynności:
- zapytać Cię o Twoją historię medyczną
- wykonać egzamin fizyczny
- określić liczbę białych krwinek
- określić liczbę komórek T.
- określić poziom immunoglobulin
Szczepionki mogą testować odpowiedź układu odpornościowego w tzw. Teście przeciwciał. Twój lekarz poda Ci szczepionkę. Następnie kilka dni lub tygodni później zbadają twoją krew pod kątem odpowiedzi na szczepionkę.
Jeśli nie masz zespołu niedoboru odporności, Twój układ odpornościowy będzie wytwarzał przeciwciała do walki z organizmami zawartymi w szczepionce. Możesz mieć zaburzenie, jeśli twoje badanie krwi nie pokazuje przeciwciał.
Jak leczy się zaburzenia odporności?
Leczenie każdego zaburzenia niedoboru odporności będzie zależało od konkretnych warunków. Na przykład AIDS powoduje kilka różnych infekcji. Twój lekarz przepisze leki na każdą infekcję. W razie potrzeby możesz otrzymać lek przeciwretrowirusowy w celu leczenia i zakażenia wirusem HIV.
Leczenie zaburzeń niedoboru odporności zwykle obejmuje antybiotyki i terapię immunoglobulinami. Inne leki przeciwwirusowe, amantadyna i acyklowir lub lek zwany interferonem, są stosowane w leczeniu infekcji wirusowych wywołanych zaburzeniami odporności.
Jeśli szpik kostny nie wytwarza wystarczającej ilości limfocytów, lekarz może zlecić przeszczep szpiku kostnego (komórek macierzystych).
Jak można zapobiegać zaburzeniom związanym z niedoborem odporności?
Pierwotne zaburzenia niedoboru odporności można kontrolować i leczyć, ale nie można im zapobiegać.
Wtórnym zaburzeniom można zapobiegać na wiele sposobów. Na przykład, można zapobiec zachorowaniu na AIDS, nie uprawiając seksu bez zabezpieczenia z osobą będącą nosicielem wirusa HIV.
Sen jest bardzo ważny dla zdrowego układu odpornościowego. Według Kliniki Mayo dorośli potrzebują około ośmiu godzin snu na dobę. Ważne jest również, aby trzymać się z dala od ludzi, którzy są chorzy, jeśli układ odpornościowy nie działa prawidłowo.
Jeśli masz zaraźliwe zaburzenie odporności, takie jak AIDS, możesz utrzymać innych w zdrowiu, uprawiając bezpieczny seks i nie dzieląc się płynami ustrojowymi z osobami, które nie są zarażone.
Jakie są perspektywy dla osoby z niedoborem odporności?
Większość lekarzy zgadza się, że osoby z zaburzeniami odporności mogą prowadzić pełne i produktywne życie. Bardzo ważna jest wczesna identyfikacja i leczenie zaburzenia.
P:
Mam rodzinną historię zaburzeń niedoboru odporności. Jeśli mam dzieci, jak wcześnie powinny zostać zbadane pod kątem tego?
ZA:
Historia rodzinna pierwotnego niedoboru odporności jest najsilniejszym predyktorem zaburzenia. Po urodzeniu i tylko przez kilka miesięcy niemowlęta są częściowo chronione przed infekcjami przez przeciwciała przekazywane im przez matki. Zwykle im wcześniejszy wiek, w którym pojawiają się objawy niedoboru odporności u dzieci, tym cięższe zaburzenie. Testy można przeprowadzić w ciągu pierwszych kilku miesięcy, ale ważne jest również rozpoznanie wczesnych objawów: nawracających infekcji i niepowodzenia w rozwoju. Wstępne badanie laboratoryjne powinno obejmować pełną morfologię krwi z różnicą i pomiarem immunoglobulin w surowicy i poziomów dopełniacza.
Brenda B. Spriggs, MD, FACPAnswers reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
