Łuszczyca I łuszczycowe Zapalenie Stawów: Jak Są Ze Sobą Powiązane?

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Łuszczyca i łuszczycowe zapalenie stawów

Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, która przyspiesza wzrost komórek skóry. Może to powodować stan zapalny skóry, który swędzi lub jest wrażliwy w dotyku.

Nie ma lekarstwa na łuszczycę. Uważa się, że przyczyna jest genetyczna. Około 3,2% dorosłych w Stanach Zjednoczonych w wieku 20 lat i starszych ma jakąś postać łuszczycy.

Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) jest stanem, który często występuje wraz z łuszczycą. Podobnie jak inne rodzaje zapalenia stawów, PsA powoduje ból, sztywność i obrzęk dotkniętych stawów. Szacuje się, że około 30 do 33 procent osób z łuszczycą w końcu rozwinie PsA.

Łuszczyca i ŁZS są czasami nazywane chorobą łuszczycową.

Choroba łuszczycowa jest przewlekła, co oznacza, że nie ma sposobu, aby całkowicie zatrzymać występowanie objawów. Możesz jednak wprowadzić pewne zmiany stylu życia, aby zmniejszyć ryzyko zaostrzeń i poprawić ogólną jakość życia.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak te schorzenia są ze sobą powiązane, jak radzić sobie z objawami i nie tylko.

Dlaczego niektórzy ludzie z łuszczycą rozwijają ŁZS

Chociaż łuszczyca i PsA mogą wydawać się niezwiązane, oba stany odzwierciedlają podstawowe problemy z układem odpornościowym.

W łuszczycy nadaktywny układ odpornościowy powoduje zbyt szybki rozwój komórek skóry. Może to być spowodowane wieloma czynnikami środowiskowymi, takimi jak stres lub palenie.

Wspólną cechą tych wyzwalaczy jest to, że stymulują reakcję zapalną organizmu. Ta sama reakcja zapalna może wystąpić w stawach. Zapalenie stawów jest przyczyną ŁZS.

W PsA białe krwinki atakują tkanki twojego ciała, zamiast chronić twoje ciało przed obcymi substancjami. Chociaż ŁZS jest powiązany z łuszczycą, ma bardzo charakterystyczne objawy. Z tego powodu niektórzy badacze określają PsA jako „chorobę w chorobie”.

Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje, że od 10 do 20 procent osób z łuszczycą rozwinie PsA. Jest to nieco mniej niż dane podane przez National Psoriasis Foundation, które narażają około 1 na 3, czyli 30 procent.

Łuszczycę zwykle rozpoznaje się po pojawieniu się blaszek. Są to łuszczące się plamy podniesionej, srebrnobiałej lub czerwonawej skóry. PsA wpływa na stawy, zwykle te w palcach rąk, nóg i dolnej części pleców.

PsA może przybierać różne formy. Może wywołać inne skutki uboczne, takie jak zmęczenie i zmniejszony zakres ruchu. Ponieważ łuszczyca jest bardziej widoczna, często łatwiej jest ją zdiagnozować niż PsA.

Skutki łuszczycy i PsA

Najczęstszą postacią łuszczycy jest łuszczyca plackowata, znana również jako łuszczyca zwyczajna. Dotyka 80 do 90 procent wszystkich osób z łuszczycą. Charakteryzuje się tabliczkami. Mogą pojawiać się i znikać, nawet jeśli łuszczyca jest chorobą przewlekłą lub długotrwałą.

Podobnie jak łuszczyca, PsA jest przewlekłe. PsA jest również stanem postępującym. Z czasem pogarsza się. Reakcja zapalna, którą wywołuje ŁZS w stawach, może prowadzić do stopniowego niszczenia chrząstki stawowej i kości.

Nieleczony proces może spowodować skręcenie, bolesność lub obrzęk stawów, które przestają funkcjonować. Ból stawów może być rozległy lub może występować tylko po jednej stronie ciała.

Jeśli masz chorobę łuszczycową, jesteś również narażony na inne choroby. To zawiera:

otyłość
choroba serca
cukrzyca
depresja

Możliwości leczenia

Niektórzy ludzie leczą sporadyczne, łagodne objawy łuszczycy środkami stosowanymi bezpośrednio na skórę.

Podobnie, łagodne zaostrzenia ŁZS można czasami leczyć lekami przeciwbólowymi dostępnymi bez recepty (OTC), takimi jak ibuprofen (Advil) i naproksen (Aleve). Te środki zwykle przynoszą ulgę objawową.

Dostępne są dodatkowe metody leczenia, które są ukierunkowane na samą łuszczycę lub łuszczycę i łuszczycę.

Możliwości leczenia wyłącznie łuszczycy

Najczęstszymi metodami leczenia łagodnej łuszczycy są miejscowe kremy i maści. Należą do nich witamina D, kwas salicylowy i grupa leków zwanych kortykosteroidami.

Witamina D została uznana za skuteczną metodę leczenia problemów autoimmunologicznych organizmu, w tym łuszczycy.

Stwierdzono, że kortykosteroidy są co najmniej tak samo skuteczne jak witamina D. Wadą kortykosteroidów jest to, że z czasem stosowanie ich na skórze może osłabiać skórę. Inne skutki uboczne kortykosteroidów obejmują:

pęknięte naczynia krwionośne
zaczerwienienie
podrażnienie
siniaki skóry

Kortykosteroidy są od łagodnych do bardzo silnych. Im silniejsze leki, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych. Ponieważ łuszczyca jest chorobą przewlekłą, najlepsze metody leczenia to takie, które można stosować długoterminowo bez ryzyka uszkodzenia ciała.

Niektóre domowe środki mogą również pomóc złagodzić objawy łuszczycy. Codzienne kąpiele z użyciem soli Epsom mogą łagodzić łuszczące się plamy na skórze. Stwierdzono, że miejscowe stosowanie aloesu i winogron Oregon pomaga zmniejszyć podrażnienia i stany zapalne.

Możliwości leczenia zarówno łuszczycy, jak i PsA

Leki hamujące aktywność układu odpornościowego należą do najskuteczniejszych metod leczenia łuszczycy i ŁZS.

Ogólnoustrojowe leki obniżające odporność często przynoszą ulgę w obu stanach. Jednak ryzyko wtórnych infekcji i innych skutków ubocznych jest większe podczas stosowania tych leków.

Jeśli masz ciężką łuszczycę i zdiagnozowano u ciebie ŁZS, lekarz może przepisać metotreksat (lek Rheumatrex) o działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym. Ten lek ma na celu spowolnienie komórek w twoim ciele, które rozmnażają się zbyt szybko i powodują zaostrzenia łuszczycy.

Częste działania niepożądane metotreksatu obejmują:

bóle głowy
zawroty głowy
rozstrój żołądka

Nowsza klasa leków zwanych biologicznymi, w szczególności blokery TNF, jest bardziej precyzyjnie ukierunkowana na określone części układu odpornościowego. Z tego powodu lekarz może być bardziej skłonny do zalecenia ich zamiast metotreksatu.

Biologie zmniejszają stan zapalny i wybuchy łuszczycy u większości osób, które je przyjmują. Istnieje wiele marek leków biologicznych zatwierdzonych do leczenia łuszczycy w Stanach Zjednoczonych.

Trzeba wstrzyknąć leki biologiczne. Niektóre muszą być podawane częściej niż inne. Częste działania niepożądane obejmują:

Reakcja alergiczna
podrażnienie skóry w miejscu wstrzyknięcia
wysypka
zwiększają ryzyko infekcji

Jak zapobiegać łuszczycy i nawrotom łuszczycy

Objawów choroby łuszczycowej nie można całkowicie zatrzymać, ale zwykle można je opanować za pomocą leczenia.

Identyfikacja, co wyzwala łuszczycę i zaostrzenia łuszczycy, jest kluczem do leczenia tego stanu. Ponieważ ŁZS jest wynikiem łuszczycy, oba stany mogą być wywołane przez te same czynniki środowiskowe.

Dla niektórych osób stres może być głównym wyzwalaczem zaostrzenia łuszczycy. Nauka ćwiczeń oddechowych, praktykowanie jogi i stosowanie innych mechanizmów radzenia sobie ze stresem może pomóc powstrzymać stresujące sytuacje przed nasileniem objawów łuszczycy.

Największą zmianą stylu życia, która może złagodzić objawy choroby łuszczycowej, jest dieta. Przyjrzenie się diecie w celu zidentyfikowania czynników wywołujących objawy łuszczycy może oznaczać usunięcie niektórych pokarmów jako formy leczenia.

Wiadomo, że otyłość przyczynia się do objawów łuszczycy. Utrzymanie zdrowej diety jest niezbędne, aby utrzymać prawidłową wagę. Jeśli możesz uniknąć noszenia dodatkowych kilogramów, badania wskazują, że twoje objawy będą mniej poważne.

Picie alkoholu i palenie również mogą wywoływać zaostrzenia, więc ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie tych czynników może być korzystne.

Perspektywy

Jeśli zdiagnozowano u ciebie łuszczycę, istnieje duże prawdopodobieństwo, że możesz również rozwinąć łuszczycę. Zwróć uwagę na objawy, takie jak ból stawów lub osłabienie. Jeśli zaczniesz odczuwać objawy, skontaktuj się z lekarzem.

Mogą skierować Cię do specjalisty, znanego jako reumatolog, który powinien być w stanie określić, czy ŁZS powoduje objawy.

Ważne jest, aby leczyć PsA tak wcześnie, jak to możliwe, aby zminimalizować uszkodzenie stawów. Ignorowanie objawów może narazić Cię na dodatkowe problemy zdrowotne. Właściwe leczenie jest kluczem do zachowania jakości życia i zmniejszenia ryzyka powikłań.