Podobnie jak w przypadku innych chorób postępujących, choroba Parkinsona dzieli się na różne etapy. Każdy etap wyjaśnia rozwój choroby i objawy, których doświadcza pacjent. Tych etapów zwiększa się liczba wraz ze wzrostem ciężkości choroby. Najczęściej stosowanym systemem stopniowania jest system Hoehna i Yahra. Koncentruje się prawie wyłącznie na objawach motorycznych.
Osoby z chorobą Parkinsona doświadczają tego zaburzenia na różne sposoby. Objawy mogą wahać się od łagodnych do wyniszczających. Niektóre osoby mogą płynnie przechodzić między pięcioma stadiami choroby, podczas gdy inne mogą całkowicie pomijać etapy. Niektórzy pacjenci spędzają lata na etapie pierwszym z bardzo niewielką liczbą objawów. Inni mogą doświadczyć szybszego przejścia do etapów końcowych.
Etap pierwszy: Objawy dotyczą tylko jednej strony ciała
Początkowa faza choroby Parkinsona zazwyczaj objawia się łagodnymi objawami. Niektórzy pacjenci nawet nie zauważą swoich objawów w najwcześniejszych fazach tego etapu. Typowe objawy motoryczne występujące w pierwszym etapie obejmują drżenie i drżenie kończyn. Członkowie rodziny i przyjaciele mogą zacząć zauważać inne objawy, w tym drżenie, złą postawę i maskę lub utratę wyrazu twarzy.
Etap drugi: objawy zaczynają wpływać na ruchy po obu stronach ciała
Gdy objawy motoryczne choroby Parkinsona wpłyną na obie strony ciała, osiągnąłeś etap drugi. Możesz zacząć mieć problemy z chodzeniem i utrzymaniem równowagi podczas stania. Możesz także zauważyć narastające trudności z wykonywaniem łatwych niegdyś czynności fizycznych, takich jak sprzątanie, ubieranie się lub kąpiel. Mimo to większość pacjentów na tym etapie prowadzi normalne życie z niewielkim wpływem choroby.
Na tym etapie choroby możesz zacząć przyjmować leki. Najczęstszym pierwszym leczeniem choroby Parkinsona są agoniści dopaminy. Ten lek aktywuje receptory dopaminy, które ułatwiają poruszanie się neuroprzekaźników.
Etap trzeci: Objawy są bardziej wyraźne, ale nadal możesz funkcjonować bez pomocy
Trzeci etap jest uważany za umiarkowaną chorobę Parkinsona. Na tym etapie będziesz mieć oczywiste trudności z chodzeniem, staniem i innymi ruchami fizycznymi. Objawy mogą zakłócać codzienne życie. Bardziej prawdopodobne jest, że upadniesz, a Twoje ruchy fizyczne staną się znacznie trudniejsze. Jednak większość pacjentów na tym etapie nadal jest w stanie zachować niezależność i potrzebuje niewielkiej pomocy z zewnątrz.
Etap czwarty: Objawy są poważne i powodują kalectwo, a Ty często potrzebujesz pomocy przy chodzeniu, staniu i poruszaniu się
Stadium czwarte Choroba Parkinsona jest często nazywana zaawansowaną chorobą Parkinsona. Osoby na tym etapie doświadczają poważnych i wyniszczających objawów. Objawy motoryczne, takie jak sztywność i spowolnienie ruchowe, są widoczne i trudne do przezwyciężenia. Większość ludzi na czwartym etapie nie jest w stanie żyć samotnie. Potrzebują pomocy opiekuna lub pomocnika zdrowia w domu, aby wykonywać normalne czynności.
Etap piąty: Objawy są najpoważniejsze i wymagają przykuty do wózka inwalidzkiego lub przykuty do łóżka
Najbardziej dotkliwa jest ostatnia faza choroby Parkinsona. Możesz nie być w stanie wykonywać żadnych ruchów fizycznych bez pomocy. Z tego powodu musisz mieszkać z opiekunem lub w placówce, która może zapewnić opiekę indywidualną.
Jakość życia gwałtownie spada w końcowych stadiach choroby Parkinsona. Oprócz zaawansowanych objawów motorycznych możesz również zacząć doświadczać większych problemów z mówieniem i pamięcią, takich jak demencja w chorobie Parkinsona. Problemy z nietrzymaniem moczu stają się coraz częstsze, a częste infekcje mogą wymagać opieki szpitalnej. W tym momencie zabiegi i leki przynoszą niewielką lub żadną ulgę.
Niezależnie od tego, czy Ty lub Twój ukochany jesteś w najwcześniejszym czy późniejszym stadium choroby Parkinsona, pamiętaj, że choroba nie jest śmiertelna. Oczywiście starsze osoby z chorobą Parkinsona w zaawansowanym stadium mogą doświadczać powikłań choroby, które mogą być śmiertelne. Te powikłania obejmują infekcje, zapalenie płuc, upadki i zadławienie. Jednak przy odpowiednim leczeniu pacjenci z chorobą Parkinsona mogą żyć tak długo, jak osoby bez tej choroby.
