Początek epidemii
Początkowo ludzie wierzyli, że tylko niektóre osoby są zagrożone zakażeniem wirusem HIV. Media nazwały ich „klubem czterech H”:
- hemofilów, którym przetoczono zakażoną krew
- homoseksualni mężczyźni, którzy zgłaszali większą częstość występowania choroby
- osoby używające heroiny oraz osoby używające narkotyków we wstrzyknięciach
- W przypadku Haitańczyków lub osób pochodzenia haitańskiego na Haiti odnotowano wiele przypadków AIDS
Ale potem naukowcy zbadali, w jaki sposób choroba się rozprzestrzenia. W 1984 roku odkryli, że:
- kobiety mogą zarazić się wirusem HIV poprzez seks
- w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano 3064 przypadków AIDS
- z tych 3064 przypadków zmarło 1292 osób
National Cancer Institute zidentyfikował HIV jako przyczynę AIDS.
Liczba przypadków nadal rosła, gdy CDC dopracowywało definicję przypadków, a naukowcy dowiedzieli się więcej o wirusie.
Do 1995 roku powikłania związane z AIDS były główną przyczyną zgonów dorosłych w wieku od 25 do 44 lat. Około 50 000 Amerykanów zmarło z przyczyn związanych z AIDS. Afroamerykanie stanowili 49 procent zgonów związanych z AIDS.
Jednak wskaźniki zgonów zaczęły spadać, gdy terapia wielolekowa stała się powszechnie dostępna. Liczba zgonów spadła od tego czasu z 38780 w 1996 r. Do 14499 w 2000 r.
Udostępnij na Pinterest
Rozwój badań, leczenia i profilaktyki
Azydotymidyna, znana również jako zydowudyna, została wprowadzona w 1987 r. Jako pierwsze leczenie HIV. Naukowcy opracowali również metody leczenia ograniczające przenoszenie wirusa z matki na dziecko.
W 1997 r. Nowym standardem leczenia stała się wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa (HAART). Spowodowało to 47-procentowy spadek śmiertelności.
Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszy zestaw do szybkich testów diagnostycznych na obecność wirusa HIV w listopadzie 2002 roku. Zestaw umożliwił szpitalom dostarczenie wyników z dokładnością do 99,6 procent w ciągu 20 minut.
Również w 2003 roku CDC poinformowało, że każdego roku dochodzi do 40 000 nowych infekcji. Ponad połowa tych transmisji pochodziła od ludzi, którzy nie wiedzieli, że są zarażeni. Później odkryto, że liczba ta była bliższa 5600 infekcji. Liczba ta pozostaje mniej więcej taka sama od końca lat 90.
Światowa Organizacja Zdrowia postawiła sobie za cel doprowadzenie do leczenia 3 milionów osób do 2005 roku. Do 2010 roku około 5,25 miliona osób miało leczenie, a 1,2 miliona osób miało rozpocząć leczenie.
Obecne leczenie
Combivir zatwierdził FDA w 1997 roku. Combivir łączy dwa leki w jeden lek, dzięki czemu leki na HIV są łatwiejsze do zażywania.
Badacze kontynuowali tworzenie nowych receptur i kombinacji, aby poprawić wyniki leczenia. Do 2010 roku istniało do 20 różnych opcji leczenia i leków generycznych, co pomogło obniżyć koszty. FDA nadal zatwierdza produkty medyczne dla HIV, regulując:
- zatwierdzenie produktu
- ostrzeżenia
- zasady bezpieczeństwa
- aktualizacje etykiet
Od 2017 roku badania wykazały, że osoba żyjąca z HIV, która jest poddawana regularnej terapii przeciwretrowirusowej, która redukuje wirusa do niewykrywalnych poziomów we krwi, NIE jest w stanie przekazać HIV partnerowi podczas seksu. Obecny konsensus wśród lekarzy jest taki, że „niewykrywalny = nieprzekazywalny”.
Udostępnij na Pinterest
Przypadki HIV w ciągu roku w Stanach Zjednoczonych
Dowiedz się więcej o statystykach, liczbach i faktach dotyczących HIV według roku.
Kulturowa odpowiedź na HIV
Piętno we wczesnych latach
Kiedy pojawiło się kilka pierwszych przypadków AIDS, ludzie wierzyli, że choroba jest przenoszona tylko przez mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. CDC nazwał tę infekcję GRIDS lub zespołem niedoboru odporności związanego z gejami. Wkrótce potem CDC opublikowało definicję przypadku nazywającą zakażenie AIDS.
Reakcja społeczna była negatywna we wczesnych latach epidemii. W 1983 r. Lekarzowi w Nowym Jorku grożono eksmisją, co doprowadziło do pierwszego procesu o dyskryminację w związku z AIDS.
Łaźnie w całym kraju są zamknięte z powodu aktywności seksualnej wysokiego ryzyka. Niektóre szkoły nie zezwalały również na uczęszczanie do szkoły dzieciom zakażonym wirusem HIV.
W 1987 roku Stany Zjednoczone wprowadziły zakaz podróżowania dla gości i imigrantów z HIV. Prezydent Obama zniósł ten zakaz w 2010 roku.
Rząd Stanów Zjednoczonych sprzeciwiał się finansowaniu programów wymiany igieł (NEP) z powodu wojny z narkotykami. Wykazano, że NEP skutecznie zmniejszają przenoszenie wirusa HIV. Niektórzy uważają, że ta odporność odpowiada za 4400 do 9700 infekcji, których można uniknąć.
Wsparcie rządu
Przez lata rząd nadal finansuje związane z HIV i AIDS:
- systemy opieki
- poradnictwo
- usługi testowania
- leczenie
- studia i badania
W 1985 roku prezydent Ronald Reagan nazwał badania nad AIDS „najwyższym priorytetem” swojej administracji. Prezydent Clinton był gospodarzem pierwszej konferencji Białego Domu na temat HIV i AIDS i wezwał do utworzenia centrum badań nad szczepionkami. Centrum to zostało otwarte później w 1999 roku.
Popkultura otwiera rozmowy o HIV
Aktor Rock Hudson był pierwszą ważną osobą publiczną, która przyznała się, że ma AIDS. Po śmierci w 1985 roku zostawił 250 000 dolarów na założenie fundacji AIDS. Elizabeth Taylor była przewodniczącą kraju aż do swojej śmierci w 2011 roku. Księżna Diana trafiła na międzynarodowe strony gazet po tym, jak uścisnęła dłoń osobie zakażonej wirusem HIV.
Ikona popkultury Freddie Mercury, wokalista zespołu Queen, również zmarł z powodu chorób związanych z AIDS w 1991 roku. Od tego czasu wiele innych celebrytów ujawniło, że są nosicielami wirusa HIV. Niedawno Charlie Sheen ogłosił swój status w telewizji krajowej.
W 1995 roku Krajowe Stowarzyszenie Osób z AIDS założyło Narodowy Dzień Testów na HIV. Organizacje, konwencje i społeczności nadal walczą ze stygmatami związanymi z tą infekcją.
Zgodnie z polityką zakazów krwi
Przed epidemią amerykańskie banki krwi nie przeprowadzały badań przesiewowych na obecność wirusa HIV. Kiedy zaczęli to robić w 1985 roku, mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami mieli zakaz oddawania krwi. W grudniu 2015 roku FDA zniosła niektóre ograniczenia. Obecna polityka mówi, że dawcy mogą oddawać krew, jeśli nie mieli kontaktu seksualnego z innym mężczyzną przez co najmniej rok.
Udostępnij na Pinterest
Niedawny rozwój leków zapobiegających HIV
W lipcu 2012 r. FDA zatwierdziła profilaktykę przedekspozycyjną (PrEP). Wykazano, że PrEP jest lekiem zmniejszającym ryzyko zakażenia wirusem HIV w wyniku aktywności seksualnej lub używania igieł. Zabieg wymaga codziennego przyjmowania leku.
Udostępnij na Pinterest
Lekarze zalecają PrEP osobom pozostającym w związku z osobą zakażoną wirusem HIV. Amerykańska Grupa Robocza ds. Usług Prewencyjnych zaleca to wszystkim osobom o podwyższonym ryzyku zakażenia HIV.
Osoby, które mogą skorzystać z PrEP to:
- osoby pozostające w niemonogamicznym związku z partnerem, który jest nosicielem wirusa HIV (PrEP zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa HIV na partnera)
- osoby, które uprawiały seks analny bez prezerwatywy lub które zaraziły się chorobą przenoszoną drogą płciową (STD) w ciągu ostatnich sześciu miesięcy
- ludzie uprawiający seks z mężczyznami i kobietami
- ludzie, którzy wstrzykiwali narkotyki, byli w trakcie leczenia lub używali wspólnych igieł w ciągu ostatnich sześciu miesięcy
- ludzie, którzy regularnie mają różnych partnerów seksualnych o nieznanym statusie HIV, zwłaszcza jeśli wstrzykują narkotyki
Wykazano, że PrEP zmniejsza ryzyko zakażenia wirusem HIV o ponad 90 procent.
