Stwardnienie rozsiane i widzenie
Jeśli niedawno zdiagnozowano u Ciebie stwardnienie rozsiane (SM), prawdopodobnie zastanawiasz się, jak ta choroba wpłynie na Twój organizm. Wiele osób zna efekty fizyczne, takie jak:
- osłabienie lub drętwienie kończyn
- drżenie
- niepewny chód
- uczucie mrowienia lub kłucia w częściach ciała
Możesz nie wiedzieć, że SM może również wpływać na Twój wzrok.
Osoby ze stwardnieniem rozsianym prawdopodobnie w pewnym momencie doświadczą podwójnego widzenia lub niewyraźnego widzenia. Możesz także częściowo lub całkowicie stracić wzrok. Często zdarza się to jednym okiem na raz. Osoby, które doświadczają częściowych lub pełnych problemów ze wzrokiem, częściej kończą z pewnym stopniem trwałej utraty wzroku.
Jeśli masz SM, zmiany widzenia mogą stanowić dużą korektę. Ważne jest, aby wiedzieć, że masz opcje. Terapeuci zajęciowi i fizjoterapeuci mogą pomóc Ci nauczyć się żyć zdrowo i produktywnie na co dzień.
Rodzaje zaburzeń widzenia
U osób ze stwardnieniem rozsianym mogą pojawiać się i znikać problemy ze wzrokiem. Mogą dotyczyć tylko jednego oka lub obu. Problemy mogą się pogorszyć, a następnie zniknąć lub mogą się utrzymać.
Zrozumienie, jakich rodzajów zaburzeń widzenia możesz doświadczać, pomoże ci przygotować się do życia z nimi, jeśli staną się trwałe.
Typowe zaburzenia widzenia spowodowane przez SM obejmują:
Zapalenie nerwu wzrokowego
Zapalenie nerwu wzrokowego powoduje niewyraźne lub zamglone widzenie w jednym oku. Efekt ten można opisać jako smugę w polu widzenia. Możesz również odczuwać lekki ból lub dyskomfort, szczególnie podczas poruszania okiem. Największe zaburzenia widzenia będą prawdopodobnie występować w centrum pola widzenia, ale mogą również powodować problemy z widzeniem na boki. Kolory mogą nie być tak żywe, jak zwykle.
Zapalenie nerwu wzrokowego rozwija się, gdy SM zaczyna niszczyć ochronną powłokę otaczającą nerw wzrokowy. Ten proces nazywa się demielinizacją. Wraz z pogarszaniem się SM demielinizacja stanie się bardziej rozpowszechniona i chroniczna. To często oznacza, że objawy nasilą się, a organizm może nie wrócić całkowicie do normy po ustąpieniu objawów.
Według Multiple Sclerosis Trust, 70 procent osób ze stwardnieniem rozsianym doświadczy zapalenia nerwu wzrokowego przynajmniej raz w trakcie choroby. Dla niektórych osób zapalenie nerwu wzrokowego może być nawet pierwszym objawem SM.
Objawy bólu i niewyraźnego widzenia mogą się nasilać do dwóch tygodni, a następnie zacząć się poprawiać.
Większość ludzi ma normalne widzenie w ciągu dwóch do sześciu miesięcy od ostrego epizodu zapalenia nerwu wzrokowego. Afroamerykanie zwykle doświadczają poważniejszej utraty wzroku, a jedno badanie wykazało, że tylko 61 procent odzyskało wzrok po roku. Dla porównania, 92 procent mieszkańców rasy białej wróciło do zdrowia. Inne badanie wykazało, że im ostrzejszy atak, tym gorszy wynik.
Podwójne widzenie (podwójne widzenie)
W normalnie funkcjonujących oczach każde oko przekazuje te same informacje do mózgu, aby mógł je zinterpretować i przekształcić w obraz. Podwójne widzenie lub podwójne widzenie występuje, gdy oczy wysyłają dwa obrazy do mózgu. To dezorientuje twój mózg i może spowodować, że zobaczysz podwójnie.
Podwójne widzenie jest powszechne, gdy SM zaczyna wpływać na pień mózgu. Pień mózgu pomaga koordynować ruchy oczu, więc każde jego uszkodzenie może skutkować mieszanymi sygnałami dla oczu.
Podwójne widzenie może ustąpić całkowicie i spontanicznie, chociaż postępujące SM może prowadzić do uporczywego podwójnego widzenia.
Oczopląs
Oczopląs to mimowolny ruch oczu. Ruch jest często rytmiczny i powoduje uczucie szarpnięcia lub skoku w oku. W wyniku tych niekontrolowanych ruchów mogą wystąpić zawroty głowy i nudności.
Oscylopsja, uczucie, że świat kołysze się z boku na bok lub w górę iw dół, jest również powszechne u osób ze stwardnieniem rozsianym.
Ten rodzaj zaburzeń widzenia jest często spowodowany atakiem stwardnienia rozsianego dotykającym ucho wewnętrzne lub móżdżek, ośrodek koordynacji mózgu. Niektórzy ludzie doświadczają tego tylko patrząc w jednym kierunku. Podczas wykonywania pewnych czynności objawy mogą się nasilać.
Oczopląs występuje zwykle jako przewlekły objaw SM lub podczas nawrotu. Leczenie może pomóc w naprawie wzroku i poczucia równowagi.
Ślepota
W miarę nasilania się stwardnienia rozsianego nasilają się objawy. Obejmuje to twoją wizję. Osoby ze stwardnieniem rozsianym mogą doświadczać częściowej lub całkowitej ślepoty. Zaawansowana demielinizacja może zniszczyć nerw wzrokowy lub inne części ciała odpowiedzialne za widzenie. Może to trwale wpłynąć na wzrok.
Możliwości leczenia
Dla każdego rodzaju zaburzeń widzenia dostępne są różne opcje leczenia. To, co jest dla Ciebie najlepsze, zależy od objawów, ciężkości choroby i ogólnego stanu zdrowia fizycznego.
Powszechnie stosowane zabiegi obejmują:
- Przepaska na oko. Noszenie zasłony na jednym oku może pomóc zmniejszyć nudności i zawroty głowy, zwłaszcza jeśli masz podwójne widzenie.
- Wstrzyknięcie steroidu. Zastrzyk może nie poprawić długoterminowego widzenia, ale może pomóc niektórym osobom przyspieszyć powrót do zdrowia po zaburzeniu. Działa poprzez opóźnianie rozwoju drugiego wystąpienia demielinizacji. Zazwyczaj podaje się sterydy w ciągu jednego do pięciu dni. Dożylny metyloprednizolon (IVMP) podaje się przez trzy dni. Zagrożenia i skutki uboczne mogą obejmować podrażnienie żołądka, przyspieszenie akcji serca, zmiany nastroju i bezsenność.
- Inne leki. Lekarz może spróbować rozwiązać niektóre skutki uboczne zaburzenia widzenia, aż do jego zakończenia. Na przykład mogą przepisać leki, takie jak Clonazepam (Klonopin), aby złagodzić uczucie kołysania lub skakania spowodowane oczopląsem.
W badaniu z 2017 r. Dotyczącym związku między zwykłym lekiem przeciwhistaminowym a stwardnieniem rozsianym znaleziono dowody na to, że fumaran klemastyny może faktycznie odwrócić uszkodzenie wzroku u osób ze stwardnieniem rozsianym. Może to być możliwe, jeśli lek przeciwhistaminowy naprawi powłokę ochronną u pacjentów z przewlekłą demielinizacją. Chociaż wymaga to dalszych badań, może dać nadzieję tym, którzy już doświadczyli uszkodzenia nerwu wzrokowego.
Zapobieganie zaburzeniom widzenia
Chociaż zaburzenia widzenia u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym mogą być nieuniknione, istnieją kroki, które możesz podjąć, aby zapobiec lub zmniejszyć prawdopodobieństwo ich wystąpienia.
Jeśli to możliwe, odpoczywanie oczu przez cały dzień może pomóc zapobiec zbliżającemu się zaostrzeniu lub zmniejszyć jego intensywność. Wczesna diagnoza i leczenie mogą zmniejszyć nasilenie zaburzeń widzenia i mogą zapobiec długotrwałym uszkodzeniom. Lekarze mogą również przepisać okulary, które pomagają powstrzymać pryzmaty poruszające oko.
Ci, którzy już mają upośledzenie wzroku przed postawieniem diagnozy SM, będą bardziej podatni na większe uszkodzenia, które mogą mieć większy wpływ. W miarę postępu SM osoby będą również bardziej podatne na zaburzenia widzenia.
Radzenie sobie ze zmianami widzenia
Znajomość czynników wyzwalających może pomóc w zapobieganiu lub zmniejszaniu częstotliwości nawrotów. Czynnikiem wyzwalającym jest wszystko, co wywołuje objawy lub je pogarsza. Na przykład osobom przebywającym w ciepłym otoczeniu może być trudniej z objawami SM.
Nieznacznie podwyższona wewnętrzna temperatura ciała upośledza zdolność zdemielinizowanego nerwu do przewodzenia impulsów elektrycznych, nasilając objawy stwardnienia rozsianego i zamazując widzenie. Osoby ze stwardnieniem rozsianym mogą używać kamizelek chłodzących lub owijek na szyję, aby utrzymać odpowiednią temperaturę ciała podczas aktywności fizycznej lub na świeżym powietrzu. Mogą również nosić lekkie ubrania i spożywać lodowate napoje lub lodowe napoje.
Inne wyzwalacze obejmują:
- zimno, które może zwiększyć spastyczność
- naprężenie
- zmęczenie i brak snu
Współpracuj z lekarzem, aby zidentyfikować możliwe wyzwalacze, abyś mógł lepiej radzić sobie z objawami.
Oprócz starania się o zapobieganie problemom ze wzrokiem, powinieneś także przygotować się do życia z nimi. Zaburzenia widzenia mogą mieć znaczący wpływ na Twoje życie, zarówno pod względem codziennego życia, jak i samopoczucia emocjonalnego.
Porozmawiaj z lekarzem
Znalezienie rozumiejącej, podnoszącej na duchu grupy wsparcia wśród znajomych, członków rodziny i większej społeczności może pomóc ci przygotować się i zaakceptować wizualne zmiany, które mogą stać się bardziej trwałe. Twój lekarz może również polecić organizację społeczną, której celem jest pomoc osobom z problemami ze wzrokiem w nauce nowych sposobów życia. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, terapeutą lub centrum społeczności w swoim szpitalu, aby uzyskać sugestie.
