Leczenie Infuzji W Stwardnieniu Rozsianym: Skutki Uboczne I Wiele Więcej

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Leczenie stwardnienia rozsianego (SM)

Stwardnienie rozsiane (SM) jest chorobą autoimmunologiczną, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy (OUN).

W przypadku SM twój układ odpornościowy omyłkowo atakuje twoje nerwy i niszczy mielinę, ich powłokę ochronną. Nieleczone stwardnienie rozsiane może ostatecznie zniszczyć całą mielinę otaczającą nerwy. Wtedy może zacząć uszkadzać same nerwy.

Nie ma lekarstwa na stwardnienie rozsiane, ale istnieje kilka rodzajów leczenia. W niektórych przypadkach leczenie może spowolnić tempo SM. Leczenie może również pomóc złagodzić objawy i zmniejszyć potencjalne szkody spowodowane zaostrzeniami SM. Zaostrzenia to okresy, w których występują objawy.

Jednak po rozpoczęciu ataku możesz potrzebować innego rodzaju leku, zwanego modyfikatorem choroby. Modyfikatory choroby mogą zmienić sposób zachowania się choroby. Mogą również pomóc spowolnić postęp SM i zmniejszyć zaostrzenia.

Niektóre terapie modyfikujące przebieg choroby mają postać leków podawanych we wlewie. Te terapie infuzyjne mogą być szczególnie pomocne dla osób z agresywnym lub zaawansowanym SM. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych lekach i ich sposobach leczenia SM.

Pytania i odpowiedzi: Podawanie zabiegów infuzyjnych

P:

W jaki sposób wykonywane są zabiegi infuzyjne?

ZA:

Leki te są wstrzykiwane dożylnie. Oznacza to, że otrzymujesz je przez swoją żyłę. Jednak nie należy samodzielnie wstrzykiwać tych leków. Możesz otrzymać te leki tylko od lekarza w placówce opieki zdrowotnej.

Healthline Medical TeamAnswers reprezentuje opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.

Leki stosowane w leczeniu infuzji

Obecnie dostępne są cztery leki w postaci infuzji do leczenia SM.

Alemtuzumab (Lemtrada)

Lekarze podają alemtuzumab (Lemtrada) osobom, które nie zareagowały dobrze na co najmniej dwa inne leki na SM.

Ten lek działa poprzez powolne zmniejszanie liczby limfocytów T i B, które są typami białych krwinek (WBC). To działanie może zmniejszyć stan zapalny i uszkodzenie komórek nerwowych.

Otrzymujesz ten lek raz dziennie przez pięć dni. Następnie, rok po pierwszym leczeniu, lek podaje się raz dziennie przez trzy dni.

Natalizumab (Tysabri)

Natalizumab (Tysabri) działa poprzez powstrzymywanie niszczących komórek odpornościowych przed wejściem do mózgu i rdzenia kręgowego. Otrzymujesz ten lek raz na cztery tygodnie.

Chlorowodorek mitoksantronu

Chlorowodorek mitoksantronu jest lekiem do leczenia stwardnienia rozsianego, a także lekiem chemioterapeutycznym stosowanym w leczeniu raka.

Może działać najlepiej u osób z wtórnie postępującym SM (SPMS) lub szybko pogarszającym się SM. Dzieje się tak, ponieważ jest to środek immunosupresyjny, co oznacza, że działa, aby zatrzymać reakcję układu odpornościowego na ataki SM. Ten efekt może zmniejszyć objawy zaostrzenia SM.

Lek ten otrzymujesz raz na trzy miesiące, aby uzyskać maksymalną łączną dawkę w ciągu całego życia (140 mg / m ²), która prawdopodobnie zostanie osiągnięta w ciągu dwóch do trzech lat. Ze względu na ryzyko poważnych skutków ubocznych jest zalecany tylko dla osób z ciężkim SM.

Ocrelizumab (Ocrevus)

Ocrelizumab jest najnowszym lekiem infuzyjnym na SM. Został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA) w 2017 roku.

Okrelizumab jest stosowany w leczeniu nawracających lub pierwotnie postępujących postaci SM. W rzeczywistości jest to pierwszy lek zatwierdzony do leczenia pierwotnie postępującego SM (PPMS).

Uważa się, że ten lek działa poprzez celowanie w limfocyty B, które są odpowiedzialne za uszkodzenie i naprawę osłonki mielinowej.

Początkowo podaje się go w dwóch 300-miligramowych wlewach w odstępie dwóch tygodni. Następnie podaje się go w infuzjach po 600 miligramów co sześć miesięcy.

Skutki uboczne procesu infuzji

Sam proces infuzji może powodować działania niepożądane, które mogą obejmować:

• zasinienie lub krwawienie w miejscu wstrzyknięcia
• zaczerwienienie lub zaczerwienienie i ocieplenie skóry
• dreszcze
• nudności

Możesz również mieć reakcję na infuzję. To jest reakcja na lek na skórze.

W przypadku wszystkich tych leków reakcja na wlew jest bardziej prawdopodobna w ciągu pierwszych dwóch godzin po podaniu, ale reakcja może wystąpić do 24 godzin później. Objawy mogą obejmować:

• pokrzywka
• łuszczące się plamy na skórze
• ciepło lub gorączka
• wysypka

Skutki uboczne leków infuzyjnych

Każdy podany lek ma swoje możliwe skutki uboczne.

Alemtuzumab

Bardziej powszechne skutki uboczne tego leku mogą obejmować:

• wysypka
• bół głowy
• gorączka
• przeziębienie
• nudności
• zakażenie dróg moczowych (ZUM)
• zmęczenie

Ten lek może również powodować bardzo poważne i potencjalnie śmiertelne skutki uboczne. Mogą to być:

• reakcje autoimmunologiczne, takie jak zespół Guillain-Barré i niewydolność narządów
• rak
• choroby krwi

Natalizumab

Bardziej powszechne skutki uboczne tego leku mogą obejmować:

• infekcje
• reakcje alergiczne
• bół głowy
• zmęczenie
• depresja

Poważne skutki uboczne mogą obejmować:

• rzadka i śmiertelna infekcja mózgu zwana postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML)

• problemy z wątrobą, z objawami takimi jak:

  • zażółcenie skóry lub białek oczu
  • ciemny lub brązowy (w kolorze herbaty) mocz
  • ból w górnej prawej części brzucha
  • krwawienie lub powstawanie siniaków, które pojawiają się łatwiej niż zwykle
  • zmęczenie

Chlorowodorek mitoksantronu

Bardziej powszechne skutki uboczne tego leku mogą obejmować:

• niskie poziomy WBC, które mogą zwiększać ryzyko infekcji
• depresja
• ból kości
• nudności lub wymioty
• wypadanie włosów
• UTI
• brak miesiączki lub brak miesiączki

Poważne skutki uboczne mogą obejmować:

• zastoinowa niewydolność serca (CHF)
• niewydolność nerek

Przyjmowanie zbyt dużej ilości tego leku stwarza ryzyko działań niepożądanych, które mogą być bardzo toksyczne dla organizmu, dlatego mitoksantron powinien być stosowany tylko w ciężkich przypadkach SM. Należą do nich CHF, niewydolność nerek lub problemy z krwią. Lekarz będzie uważnie obserwował pacjenta pod kątem objawów działań niepożądanych podczas leczenia tym lekiem.

Okrelizumab

Bardziej powszechne skutki uboczne tego leku mogą obejmować:

• infekcje
• reakcje na wlew

Poważne skutki uboczne mogą obejmować:

• PML
• reaktywacja wirusowego zapalenia wątroby typu B lub półpaśca, jeśli są już w twoim systemie
• osłabiony układ odpornościowy
• rak, w tym rak piersi

Porozmawiaj z lekarzem

Leczenie infuzyjne może być dobrą opcją w leczeniu objawów i nawrotów SM. Jednak te leki nie są odpowiednie dla wszystkich. Niosą ze sobą ryzyko rzadkich, ale poważnych powikłań. Mimo to wiele osób uznało je za pomocne.

Jeśli masz postępujące SM lub szukasz lepszego sposobu radzenia sobie z objawami, zapytaj lekarza o terapie infuzyjne. Mogą pomóc Ci zdecydować, czy te leki mogą być dla Ciebie dobrym wyborem.