Napady złości to emocjonalne wybuchy złości i frustracji.
Napady złości zwykle rozpoczynają się w wieku od 12 do 18 miesięcy i osiągają szczyt podczas „strasznych dwójek”. Jest to okres w rozwoju dziecka, w którym dzieci zaczynają nabierać poczucia własnej wartości i utwierdzać się w niezależności od rodziców. Jest to również czas, kiedy dzieci nie potrafią jeszcze mówić wystarczająco dobrze, aby poznać swoje potrzeby. To połączenie to „idealna burza” na napady złości. Zmęczenie, głód i choroba mogą pogorszyć lub zwiększyć częstotliwość napadów złości. W większości przypadków napady złości zaczynają słabnąć z czasem i zwykle znikają przed ukończeniem 4 roku życia.
Kiedy Twoje dziecko wpada w złość, możesz ulec pokusie, by pomyśleć, że to Twoja wina. Tak nie jest. Napady złości są normalną częścią rozwoju dzieciństwa i nie pojawiają się, ponieważ byłeś złym rodzicem lub ponieważ zrobiłeś coś złego.
Jakie są oznaki napadu złości?
Twoje dziecko może przejawiać jedno lub więcej z następujących zachowań podczas napadu złości:
- jęczenie
- płacz, krzyczeć i wrzeszczeć
- kopanie i uderzanie
- wstrzymując oddech
- szczypiący
- szczypiący
- napinając i rzucając swoim ciałem
Jaki jest najlepszy sposób reagowania na napad złości?
Poniższe strategie mogą pomóc w radzeniu sobie z napadami złości Twojego dziecka.
Zachowaj spokój
Ważne jest, aby zachować spokój. Jeśli to możliwe, nie pozwól, aby napad złości Twojego dziecka przeszkodził Ci w tym, co robisz i nie reaguj groźbami lub złością. Dzięki temu Twoje dziecko będzie wiedziało, że napady złości nie są skutecznym sposobem na zwrócenie Twojej uwagi lub uzyskanie tego, czego chce. Po ustąpieniu napadu złości poczekaj chwilę, aby omówić zachowanie dziecka.
Zignoruj furię
Jeśli to możliwe, udawaj, że nic się nie dzieje. Jeśli Twoje dziecko jest w bezpiecznym miejscu i trudno jest je zignorować, opuść pokój.
Nie należy jednak ignorować pewnych zachowań, takich jak kopanie lub uderzanie innych, rzucanie przedmiotami, które mogą spowodować obrażenia lub obrażenia lub krzyczenie przez dłuższy czas. W takich sytuacjach usuń swoje dziecko z otoczenia wraz z wszelkimi przedmiotami, które mogą być niebezpieczne. Słownie potwierdź, że takie zachowania są niedopuszczalne.
Usuń swoje dziecko z sytuacji
Jeśli jesteś w domu, a Twoje dziecko nie chce się uspokoić, spróbuj trochę czasu. Zabierz je do innego pokoju i usuń wszystko, co mogłoby ich rozpraszać. Jeśli jesteś w miejscu publicznym, zignoruj napad złości, chyba że twoje dziecko jest w niebezpieczeństwie zranienia siebie lub kogoś innego. W takim przypadku najlepszą odpowiedzią jest przerwanie tego, co robisz, zabranie dziecka i wyjście.
Spróbuj rozpraszać
Czasami udaje się zaoferować dziecku inną czynność lub przedmiot, na przykład książkę lub zabawkę, lub zrobić głupią minę.
Przyjmij do wiadomości frustrację swojego dziecka
Poinformowanie dziecka, że rozumiesz jego emocje, może czasami pomóc mu się uspokoić, zwłaszcza jeśli szuka uwagi.
Potwierdź dobre zachowanie
Okaż aprobatę, gdy dziecko zachowuje się dobrze. To wzmocni dobre zachowanie.
Kiedy należy skonsultować się z lekarzem?
Napady złości są normalną częścią dorastania i najprawdopodobniej z czasem znikną. Jeśli jednak napady złości Twojego dziecka nasilają się lub czujesz, że nie jesteś w stanie sobie z nimi poradzić, możesz porozmawiać z lekarzem.
Powinieneś skonsultować się z pediatrą swojego dziecka, jeśli:
- ich napady złości nasilają się po ukończeniu 4 lat
- ich napady złości są na tyle gwałtowne, że zranią ich lub kogoś innego
- Twoje dziecko rutynowo niszczy własność
- Twoje dziecko wstrzymuje oddech i mdleje
- Twoje dziecko skarży się na bóle brzucha lub głowy albo zaczyna się niepokoić
- jesteś sfrustrowany i nie wiesz, jak radzić sobie z napadami złości swojego dziecka
- boisz się, że możesz karcić swoje dziecko zbyt surowo lub skrzywdzić je
Jaki jest najlepszy sposób zapobiegania napadom złości?
Następujące strategie mogą pomóc w zapobieganiu napadom złości:
- Ustal rutynę. Konsekwentna rutyna lub harmonogram pozwalają dziecku wiedzieć, czego się spodziewać i daje mu poczucie bezpieczeństwa.
- Być wzorem do naśladowania. Dzieci podziwiają swoich rodziców i nieustannie obserwują ich zachowanie. Jeśli Twoje dziecko zobaczy, że spokojnie radzisz sobie ze złością i frustracją, będzie bardziej prawdopodobne, że będzie naśladować Twoje zachowanie podczas doświadczania tych uczuć.
- Daj dziecku wybór. W razie potrzeby daj dziecku kilka opcji i pozwól mu dokonać wyboru. To da im poczucie, że mają pewną kontrolę nad swoją sytuacją.
- Upewnij się, że Twoje dziecko dobrze się odżywia i wysypia. Pomoże to zapobiec napadom złości spowodowanym zmęczeniem i drażliwością.
- Wybierz bitwę. Nie walcz o rzeczy błahe lub nieważne, na przykład o to, jakie ubrania Twoje dziecko woli nosić. Spróbuj ograniczyć liczbę wypowiadanych słów „nie”.
- Uważaj na swój ton głosu. Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko coś zrobiło, niech brzmi to jak zaproszenie, a nie żądanie.
Z biegiem czasu dowiesz się, które strategie najlepiej sprawdzają się w przypadku Twojego dziecka.
