Pierwotna Niedoczynność Tarczycy: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest pierwotna niedoczynność tarczycy?

Twoja tarczyca kontroluje metabolizm twojego ciała. Aby stymulować tarczycę, przysadka mózgowa uwalnia hormon znany jako hormon stymulujący tarczycę (TSH). Twoja tarczyca uwalnia wtedy dwa hormony, T3 i T4. Te hormony kontrolują twój metabolizm.

W niedoczynności tarczycy tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości tych hormonów. Jest to również znane jako niedoczynność tarczycy.

Istnieją trzy rodzaje niedoczynności tarczycy: pierwotna, wtórna i trzeciorzędowa.

W pierwotnej niedoczynności tarczycy Twoja tarczyca jest odpowiednio stymulowana. Jednak nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonów tarczycy, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Oznacza to, że źródłem problemu jest sama tarczyca.

W przypadku wtórnej niedoczynności tarczycy przysadka mózgowa nie stymuluje tarczycy do produkcji wystarczającej ilości hormonów. Innymi słowy, problem nie dotyczy tarczycy. To samo dotyczy trzeciorzędowej niedoczynności tarczycy.

Co powoduje pierwotną niedoczynność tarczycy?

Najczęstszą przyczyną pierwotnej niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto. Jest to choroba autoimmunologiczna, która powoduje, że układ odpornościowy omyłkowo atakuje tarczycę.

Możesz również rozwinąć pierwotną niedoczynność tarczycy z wielu innych powodów.

Jeśli miałeś nadczynność tarczycy (lub nadczynność tarczycy), leczenie mogło spowodować niedoczynność tarczycy. Powszechnym leczeniem nadczynności tarczycy jest radioaktywny jod. Zabieg ten niszczy tarczycę. Rzadziej stosowane leczenie nadczynności tarczycy polega na chirurgicznym usunięciu części lub całości tarczycy. Oba mogą powodować niedoczynność tarczycy.

Gdybyś miał raka tarczycy, twój lekarz usunąłby chirurgicznie tarczycę lub jej część w celu leczenia raka.

Inne możliwe przyczyny niedoczynności tarczycy obejmują:

• niewystarczająca ilość jodu w diecie
• wrodzona choroba
• niektóre leki
• wirusowe zapalenie tarczycy

W niektórych przypadkach po porodzie u kobiety może wystąpić niedoczynność tarczycy. Według National Institutes of Health choroba występuje najczęściej u kobiet i osób powyżej 60 roku życia.

Jakie są objawy pierwotnej niedoczynności tarczycy?

Objawy niedoczynności tarczycy są bardzo różne w zależności od osoby. Objawy zwykle rozwijają się powoli i zależą od ciężkości choroby.

Na początku możesz zauważyć ogólne objawy, w tym:

• zmęczenie
• letarg
• wrażliwość na zimno
• depresja
• słabe mięśnie

Ponieważ hormony tarczycy kontrolują metabolizm wszystkich komórek, możesz również przybrać na wadze.

Inne możliwe objawy to:

• ból stawów lub mięśni
• zaparcie
• łamliwe włosy lub paznokcie
• chrypka głosu
• opuchlizna na twarzy

W miarę postępu choroby objawy te stopniowo się nasilają.

Jeśli twoja niedoczynność tarczycy jest wyjątkowo ciężka, możesz zapaść w śpiączkę, zwaną śpiączką obrzękową śluzówki. Jest to stan zagrażający życiu.

Jak rozpoznaje się pierwotną niedoczynność tarczycy?

Jeśli masz fizyczne objawy niedoczynności tarczycy, lekarz może zdecydować o wykonaniu badań, aby sprawdzić, czy masz ten stan.

Twój lekarz będzie zazwyczaj przeprowadzał badanie krwi, aby sprawdzić poziom T4 i TSH. Jeśli tarczyca nie działa prawidłowo, przysadka mózgowa będzie wytwarzać więcej TSH, próbując zmusić tarczycę do produkcji większej ilości T3 i T4. Podwyższony poziom TSH może wskazywać lekarzowi, że masz problem z tarczycą.

Jak leczy się pierwotną niedoczynność tarczycy?

Leczenie niedoczynności tarczycy polega na przyjmowaniu leków zastępujących brakujące hormony tarczycy. Lekarz zazwyczaj rozpoczyna leczenie od małej dawki i stopniowo ją zwiększa. Celem jest powrót do normalnego poziomu hormonów tarczycy.

Będziesz nadal przyjmować leki na tarczycę przez całe życie. Twoje leki zastępują hormony tarczycy, których tarczyca nie jest w stanie wyprodukować. Nie koryguje choroby tarczycy. Oznacza to, że jeśli przestaniesz go przyjmować, objawy powrócą.

Niektóre leki i pokarmy mogą kolidować z lekami. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym o lekach dostępnych bez recepty. Niektóre witaminy i suplementy, zwłaszcza te zawierające żelazo i wapń, również mogą zakłócać leczenie. Powinieneś porozmawiać z lekarzem o wszelkich suplementach, które bierzesz. Konieczne może być również ograniczenie spożywania czegokolwiek z soi i niektórych pokarmów bogatych w błonnik.